Bændablaðið - 12.04.2018, Qupperneq 7

7Bændablaðið | Fimmtudagur 12. apríl 2018
Metþátttaka var á pönnukökunámskeið sem
Kvenfélag Selfoss stóð nýlega fyrir í Selinu,
aðstöðu félagsins, því 17 stelpur skráðu sig
á námskeiðið.
Enginn strákur skráði sig að þessu
sinni. Stelpurnar lærðu frá grunni hvernig
pönnukökur eru gerðar, hvernig þær eru
meðhöndlaðar eftir bakstur og loks fengu þær
að smakka á pönnukökunum sem þær bökuðu.
Námskeiðið tókst einstaklega vel og var mikil
ánægja með það, bæði hjá þátttakendum og
kvenfélagskonunum sem stóðu fyrir því. Á
myndinni eru þátttakendur námskeiðsins, ásamt
kennurum og forsvarskonum kvenfélagsins.
/MHH
Pönnukökunámskeið Kvenfélags Selfoss sló í gegn
MÆLT AF
MUNNI FRAM
V arla gerast vísurnar nýrri en næstu fjórar sem Magnús Halldórsson, nú baðvörður á Hvolsvelli, orti um
sexleytið í morgun, sunnudaginn þann 8. apríl.
Magnús hafði, sem jafnan fyrr, vaknað til
gegninga kl 7. Þegar hann, heimkominn frá
morgunverkum, áttaði sig á því að klukkan
hafði hringt hann á lappir klukkustund fyrr en
skyldi, þá vitjar hann rekkju sinnar aftur. Þar
ríkti kyrrðin ein og engin sýnileg merki þess
að hans væri þar beðið sérstaklega, þá fóru
hendingar að hefjast á flug innra með honum.
Þá leitaði hugurinn ákaft þeirra náttúrustaða
sem helst fanga ferðamenn á Suðurlandi. Ljóð
Magnúsar nefnist „Hagvöxtur“:
Efst á Apavatnshæðum
er útskitin lítil tó
og funheit af gjaldeyrisglæðum
í gallharðri nútímafró.
Nú túrhestar vilja svo víða
sér velta á jöklum í snjó.
Áfram samt lækirnir líða
og liðast um hvannamó.
Ég sé þarna labbandi „looser“,
hann lifir þó fremur spart,
og svo er þar kona á „Cruiser“,
hún klæðir sig voða smart.
Og skreyttur er himinninn skýjum,
hér skínandi þotum er beitt.
Í jóreyk frá járnfákum nýjum
af Jónasi sést ekki neitt.
Það er alþekkt meðal hagyrðinga, að þeir
fyllist hugljómun við lestur hugverka annarra
skálda. Þess sjást glögg merki í ofanskráðu
ljóði Magnúsar Halldórssonar. Þannig fór
einnig Tjarnarbræðrum, þeim Hjörleifi,
Þórarni og Kristjáni Hjartarsonum frá
Tjörn í Svarfaðardal, þá þeir samankomnir
sungu af mikilli tilfinningu hina landsþekktu
vísu Sigurðar í Krossanesi, „ Fljót er nóttin
dag að deyfa“ o.s.frv. Hafandi sungið þessa
snjöllu vísu fóru þeir að velta því fyrir sér,
hvort Siggi hefði í reyndinni komist heim þrátt
fyrir lausa skeifu undir Blesa. Fóru þeir að
fella í rím hugrenningar sínar um framvindu
ferðalags Sigga á Blesa. Til að raungera
aðstæður þá hefja þeir hugverkið auðvitað á
frumgerð vísunnar hans Sigga í Krossanesi:
Fljót er nóttin dag að deyfa,
dimman færist yfir geim.
Undir Blesa skröltir skeifa,
skyldi hún ekki tolla heim.
Síðan fara þeir Tjarnarbræður að hekla
hug renningar sínar um framhald ferðarinnar
á Blesa:
Jörðu merlar mánageisli
mjöllin þekur fjallageim,
upp í Blesa er ekkert beisli
ætli hann muni rata heim.
Augafullur, allur skakkur,
á öðrum skónum laus er reim.
Uppi á Blesa er enginn hnakkur
ætli ég muni tolla heim.
Fannabreiður fylla gjótur,
fagurt er í þessum geim.
Undir Blesa er enginn fótur
ég efast um hann komist heim.
Er ég nú á ólmu trippi ,
ægilegum gangsteri.
Undir Blesa er ekkert typpi,
ætli hann sé transmeri.
Illa drukkinn eins og sauður,
um það ritar fjölmiðill.
Undir Blesa er ég dauður,
ætli hann sé náriðill.
Sitjandi í sinugresi,
sálin bæði hrygg og „leim“.
Undir mér er enginn Blesi,
ætli hann sé farinn heim.
Vafist getur fyrir fleirum en Tjarnarbræðrum
að skilgreina allan fjölda þeirra kyngreininga
sem notaðar eru í dag:
Víst er gott að vera saman,
vex mér þor og ásmegin.
Undir Blesa er ekkert gaman,
ætli hán sé kynsegin.
199
Umsjón:
Árni Geirhjörtur Jónsson
kotabyggð1@gmail.com
Stúlkurnar 17 með leiðbeinendum sínum á pönnukökunámskeiðinu á Selfossi. Mynd / Magnús Hlynur Hreiðarsson.
LÍF&STARF
Göngugarparnir frá Selfossi og Hveragerði þegar hóparnir hittust í Hveragerði í Dymbilvikunni. Mynd / MHH
Gönguhópar skiptast á heimsóknum
Á Selfossi eru starfandi tveir gönguhópar
eldri borgara. Sá á Selfossi er skipaður 12
körlum sem ganga alla virka daga ársins
um klukkutíma á dag. Í Hveragerði er hins
vegar hópur af körlum og konum sem ganga
einu sinni í viku að minnsta kosti klukkutíma
í senn.
Báðir hóparnir gera ýmislegt annað
fyrir utan gönguna, eins og á fara í vorferð,
heimsóknir til fyrirtækja og þess háttar. Nýlega
heimsótti hópurinn á Selfossi Hvergerðingana
þar sem boðið var upp á flottar móttökur, göngu
í skógræktinni undir Hamrinum. Fengu allir
páskaegg og lásu málshættina upphátt fyrir
hina. Næst fara Hvergerðingar á Selfoss. /MHH
Íslenska lambakjötið
er algerlega einstakt
Kjötsala á útimörkuðum er algeng sjón
víða um Evrópu. Bærinn Christchurch við
strönd Ermasundsins í Suður-Englandi er
þar engin undantekning.
Tíðindamaður Bændablaðsins átti leið þar
um og hitti kjötsala sem selur undir nafninu
Reynolds beint úr sínum flutningabíl. Var
hann með á boðstólum kjöt af ýmsum toga
úr viðkomandi héraði, en þarna er töluverð
sauðfjárrækt. Þegar hann vissi um uppruna
komumanns sagði hann að íslenska lambakjötið
væri alveg einstakt og ótrúlega gott. Aðspurður
sagðist hann þó ekki hafa getað boðið slíkt til
sölu hjá sér og ekki hafði hann heldur komið
til Íslands. Íslensku lambakjöti hafði hann þó
kynnst af eigin raun þegar vinur hans gaukaði
að honum vænum bita frá Íslandi. Sagði hann
kjötið hafa bragðast einstaklega vel og það
væri ekki líkt neinu öðru lambakjöti sem hann
hafi smakkað.