Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1995, Blaðsíða 3

-b!Yo
Ólöf Ríkarðsdótdr form. ÖBÍ:
SKIN OG SKÚRIR
að er alkunna að örorkulífeyris-
þegar standa á neðsta þrepi launa-
stigans. Mánaðartekjurþeirra getanáð
kr. 50 þúsundum ef viðkomandi
uppfyllir þau skilyrði sem sett eru,
nefnilega að hann sé blásnauður.
Sú er líka reyndin um marga
örorkulífeyrisþega. Þeir eiga ekkert til
þess að byggja á hafi örorkan verið
langvarandi og verða því að treysta á
þessar tekjur.
En þótt það sé lýðum Ijóst að enginn
getur dregið fram lífið af 50 þúsund
krónamánaðartekjum, þáeruþærsamt
í sífelldri hættu. Skerðing þeirra er ein
allra fyrsta leiðin, sem ráðamönnum
þjóðarinnar kemur til hugar, þegar skera á niður
ríkisútgjöld.
Tökum sem dæmi húsaleigubæturnar. Margir
örorkulífeyrisþegar hafa uppbót á lífeyri til greiðslu á
húsaleigu og /eða lyfjum og þeim rétti fylgir niðurfelling
á afnotagjaldi RUV.
Nú eiga hinsvegar allir að sækja þessar bætur gegnum
húsaleigubótakerfið þar sem því hefur verið komið á, og
eins og nú standa sakir er engan veginn tryggt að
lífeyrisþegar haldi rétti sínum. Þá er heimilisuppbótin
heldur ekki látin í friði, því samkvæmt nýjustu reglum
skerðist hún krónu fyrir krónu fái viðkomandi einhvern
píring úr lífeyrissjóði. Þetta ákvæði gekk í gildi þann 1.
mars s.k, en fram að þeim tíma voru þó rúmar átta þúsund
krónur dregnar frá áður en skerðing hófst.
Öryrkjabandalagið hefur að sjálfsögðu látið til sín heyra
um þessi mál og mun fylgja því fast eftir að þarna fáist
leiðrétting.
s
Aaðalfundi Öryrkjabandalagsins síðast liðið haust var
tilvísanakerfinu eindregið mótmælt. Vegnaþessara
mótmæla og margra annarra hefur heldur verið dregið úr
áhrifum þess gagnvart öryrkjum, en hvað sem því líður
kemur þetta til með að valda þeim auknum útgjöldum og
fyrirhöfn.
En við höfurn líka ástæðu til að gleðjast yfir ýmsu sem
er beinn eða óbeinn árangur af starfi Öryrkjabandalagsins
og aðildarfélaga þess.
Fyrir tæpu ári, þann 15. mars var stofnað Félag
daufblindra og var það mjög tímabært. I framhaldi af
því var sótt um framlag á fjárlögum til þess að ráða
daufblindraráðgjafa. Þessari beiðni var vel tekið og fékkst
fjárveiting á yfirstandandi ári til þess að koma á fót vísi að
slíkri þjónustu. Jafnframt verður veitt fé úr Fram-
kvæmdasjóði fatlaðra til tölvukaupa sem nauðsynleg eru
í þessu skyni.
Sennilega er það svo að enginn einn hópur fatlaðra er
jafn einangraður í samfélaginu sem daufblindir.
Tilfinningin, er eina skilningarvitið,
sem þeir geta, með snertingunni,
notfært sér til þess að komast í samband
við annað fólk. Það er mikilvægt og
aðkallandi verkefni að rjúfa einangrun
daufblindra eins og mögulegt er, með
kynningu og þjálfun í samskiptum við
þá.
Önnur gleðititíðindi eru þau að
félagsmálaráðuneytið hefur veitt
myndarlegt framlag til túlkaþjónustu
fyrir heymarlausa, Það er sjálfsagt ekki
öllum ljóst að heymarlausir geta ekki,
svo dæmi sé tekið, komist í samband
við lækni án aðstoðar heyrandi manns
sem skilur táknmál. Það er von okkar
að ekki líði á löngu þar til túlkaþjónusta verður sjálfsagður
réttur heymarlausra.
s
Imarsmánuði síðastliðnum skipaði menntamálaráðu-
neytið starfshóp til þess að vinna að „tillögum til
úrbóta á námsframboði til fatlaðra í framhaldsskólum á
höfuðborgarsvæðinu“.
í hópnum eru meðal annars fulltrúar samtaka fatlaðra.
Starfshópurinn hefur nýlokið störfum og afhent
skýrsluna menntamálaráðuneytinu. Skýrslunni fylgir
einnig framkvæmda- og fjárhagsáætlun fyrir næsta ár.
Þarna er til dæmis að finna það nýmæli að við
kennsluáfanga í íslensku táknmáli verði litið á táknmál
sem fyrsta mál heymarlausra, þ.e. móðurmál þeirra og
íslenska metin á sama hátt og fyrsta erlenda tungumálið
hjá heyrandi.
Viðvíkjandi nauðsynlegri þjónustu erlögð mikil áhersla
á að „svo að hinn almenni framhaldsskóli geti sinnt
fötluðum nemendum til jafns við ófatlaða og í samræmi
við lög, verði að gjöra skólunum kleift að koma sér upp
viðunandi aðstöðu hvað varðar húsnæði og búnað“.
Því miður eigum við mjög langt í land með að fatlað
fólk hafi sama rétt til náms og ófatlað, þótt slíkt sé fallega
orðað í lögum. Þessi réttindi eru í mörgum tilvikum aðeins
í orði en ekki á borði.
Hvað varðar skólahúsnæði þá má telja á fingrum
annarrar handar þá skóla sem eru aðgengilegir hreyfi-
hömluðu fólki. Sama er að segja um búnað.
Ef þessu vandaða og raunhæfa vinnuplaggi verður
fylgt eftir í ráðuneytinu, þá er stigið stórt skief í átt til
námsjafnréttis fyrir fatlaða.
Fleiri ánægjulegar fréttir tengdar námi er hægt að
tíunda. Stúdentaráð Háskóla íslands hefur samið drög
að úrræðum fyrir blinda/sjónskerta nemendur með það í
huga að vinna að úrbótum í málefnum fatlaðra stúdenta
við Háskóla íslands. Þessi drög taka mið af blindum og
Sjá næstu síðu
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
3