Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1995, Qupperneq 22

Fjölskylduhátíð FEPEDA
í Southampton sumarið 1994
Arnar með pólskan vin sinn.
Snemma vors óskuðu nokkur
ungmenni eftir að fara á fjöl-
skylduhátíð Evrópusamtaka foreldra
barna með alvarlega heyrnarskerð-
ingu (FEPEDA) í Southampton í
Englandi. Þau voru: Arnar Ægisson,
Camilla Björnsdóttir, Hilmar Þór
Pétursson, Stefán Henrysson og
Gunnar Már Olafsson sem býr í
Noregi. Höfundur greinarinnar er
foreldri eins ferðalangsins og var
fararstjóri í ferðinni.
Þau fjögur fyrstnefndu eru öll 15
ára og voru í unglingavinnu í
Fjölskyldugarðinum í Laugardal. I
vinnunni voru dagarnir taldir niður og
spenningurinn jókst eftir því sem nær
dró brottfarardegi. Loks var svo hinn
langþráði dagur 23. júlí upprunninn
og allir mættu í Keflavík. Á Heathrow
flugvelli í London hittum við svo
fimmta ferðalanginn, GunnarMá, 16
ára. Hópurinn var síðan keyrður í
litlum langferðabíl til Southampton.
Með í förinni var Sigurveig Alexand-
ersdóttir sem er í stjórn FEPEDA og
hefur sótt allar fyrri ráðstefnur
félagsins svo við vorum ekki á
flæðiskeri stödd.
Hátíðin var sett seinnipart sunnu-
dagsins 24. júlí svo við höfðum fyrsta
kvöldið til að kynnast umhverfinu og
frameftir sunnudegi til að fara inn í
borgina og skoða okkur um.
Ráðstefnugestir snæddu svo
saman kvöldverð eins og við gerðum
síðan alla daga. Og þar með var ballið
byrjað. Stíf dagskrá var fyrir
unglingana alla daga frá klukkan 8 á
morgnana og langt fram á kvöld, en
þó að skipulagðri dagskrá lyki ekki
fyrr en seint á kvöldin hindraði það
ekki unglingana frá að sitja uppi og
spjalla langt fram á nætur (enda voru
þau öll orðin græn í framan af þreytu
þegar við komum heim).
Samskipti auðveld
Unglingarnir voru alveg frábærir
að ferðast með. Aldrei neinar
kvartanir, alltaf ánægð og mætt á
réttum tíma, glöð og í góðu skapi þó
við værum pínd áfram af harðri
dagskrá. Sjálfsöryggi ungmennanna
jókst þegar þau sáu fram á að þau gátu
gert sig skiljanleg og að fólk
“útlendingar” gerði allt sem í þeirra
valdi stóð til að aðstoða og skilja þau,
í verslunum, í skemmtigörðum og
yfirleitt allstaðar þar sem við komum.
Margir ákváðu að vera iðnari við
enskunámið í vetur.
Upprifjun ferðar
Við hittumst þann 2. október síð-
astliðinn og ræddum um ferðina, og
ég spurði hvað væri eftirminnilegast
úr förinni?
Fyrst var allt sem við gerðum talið
upp: Fyrsta daginn fórum við í
skemmtigarð sem heitir Thorpe Park
og liggur í útjaðri London. Tíminn var
notaður út í ystu æsar og allir
skemmtu sér hið besta. Við sáum
einnig glæsilega sýningu dýfingar-
fólks frá Las Vegas. Næsta dag var
svo farið í sund í ævintýralaug með
öldugangi og rennibrautum og síðan
í Sea World þar sem við sáum hákarla
og aðra fiska sem synda í sjónum
kringum England. Eftir kvöldverð var
„discotek“ fyrir unglingana.
Miðvikudagurinn var kannski
hápunkturinn. Þá var farið til London
og dvalið þar í rúma 6 tíma. Við geng-
um um miðborgina og sáum mann-
lífið að ekki gleymdu fuglalífinu á
Trafalgar Square. Það var heitt í Lon-
don en öllum leist vel á borgina. Það
var verslað í tölvubúð, farið í
neðanjarðarlest og gengið að síðustu
aðeins inn í Hyde Park.
Mikið fjör
Fimmtudagurinn var notaður til að
skoða bílasafn og staðinn þar sem
Nelson flotaforingi lét byggja skip sín.
Síðan var farið í stutta bátsferð.
Síðasti dagurinn var ævintýralegastur
fannst krökkunum, þá fórum við á
innanhússskíði, lærðum að skjóta af
boga og sigla á kajak. Þessi heimsókn
endaði með miklu fjöri þar sem allir
hoppuðu út í sjóinn frá hárri bryggju.
Klæðnaðurinn var ákaflega sérstakur:
kafarabúningur, björgunarvesti,
hjálmur og strigaskór. Kvöldið endaði
með „discoteki“ og síðan var rabbað
langt fram á nótt að venju.
Samskipti og ferðalög
Þegar búið var að rifja upp allt sem
við höfðum gert og upplifað við
mikinn fögnuð viðstaddra, þá fóru þau
að hugsa. Eitthvað var það nú meira
sem þessi för lét eftir sig.
Vinirnir sem þau eignuðust og
hvað í raun var auðvelt að skilja aðra
þótt þeir töluðu annað táknmál.
Auðveldast var að skilja danska
vininn síðan kom pólska-, franska og
enska táknmálið. Öll eiga þau sér nú
nýja pennavini og skrifast á reglulega.
22