Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.09.1996, Side 17

inga með hvers konar fatlanir væri
fyrirferðarmest og m.a. í mjög aukn-
um mæli misþroska börn - þjálfunin
tæki raunar allt tii kornabarna.
Síðan er hin almenna sjúki'aþjálfun
mikil og talsvert um að eldra fólk
komi í sjúkraþjálfun eða nudd. 30
manns samtals ynnu á stöðinni þegar
allt væri talið. Þar eru 15 - 16 stöðu-
gildi sjúkra- og iðjuþjálfa, en í raun
vantaði aukna þátttöku iðjuþjálfa.
Sigrún sagði að á næsta ári yrði
hætt að halda úti bifreið s.s. gert
hefði verið og nú kæmi til kasta
Ferðaþjónustu fatlaðra að sinna akstr-
inum. Það væri einfaldlega of dýrt
að halda úti bifreið, þó dýrmætt væri
og hefði verið í áranna rás, enda bíl-
stjórinn, Sigurður Ólafsson, rómaður
fyrir röskleika og lipurð. I sambandi
við ferðaþjónustu vildi Sigrún koma
því að, að hún teldi að Reykjavíkur-
borg ætti að veita öldruðum aukna
þjónustu m.a. til ferða í sjúkraþjálfun
sem væri þessu fólki mikil nauðsyn
til að halda sér betur við.
Eins og lesendur fá um fróðleik
annars staðar var æfingastöðin fyrst-
til húsa á Sjafnargötu þangað til hún
fluttist á Háaleitisbrautina, en hún er
einmitt 40 ára á þessu ári og verður
mikil afmælishátíð nú í desember. Þá
verður vígð ný og fullkomin sundlaug
við stöðina, 6 x 12 1/2 m., fram-
kvæmd sem kostað hefur um 50 millj.
kr. Rausnarlegar gjafir til Styrktar-
félags lamaðra og fatlaðra hafa í raun
tryggt framgang framkvæmdar þess-
arar.
Sigrún kynnti m.a. rausnarlega
dánargjöf Kiistínar Bjömsdóttur fyrr-
um stafsmanns Sameinuðu þjóðanna
þar sem í hlut Styrktarfélagsins komu
rúmar 26 millj.kr., en Krabbameins-
félagið fékk einnig sömu upphæð.
Sigrún sagði að stofnaður yrði sjóður
af hluta af dánargjöf þessari sem skal
styrkja fötluð börn og unglinga og
ganga til menntunar þeirra og sér-
menntunar sem sé í samræmi við
hæfni þeirra og möguleika. Sömu-
leiðis myndi sjóðurinn styrkja rann-
sóknir á fötlun.
Sigrún ræddi svo um hið mikla
hlutverk Reykjadals, en ætlunin er að
veita síðar verulega góða innsýn í það
verðmæta starf sem þar fer fram, en
um Reykjadal sent aðra starfsemi
félagsins er allnokkuð fjallað annars
staðar.
Sigrún vildi koma því að að styrkur
Öryrkjabandalagsins til félagsins
hefði komið sér afar vel m.a. til rann-
sókna svo og endurnýjunar búnaðar í
Petö-herberginu - þar sem ungbörnin
eru. Alvaran felist hins vegar í því að
halli væri á starfseminni, bæði í
Reykjadal og á æfingastöðinni og á
því yrði að fást leiðrétting.
Hlerað í hornum
Þegar kerlingu einni var sagt frá því
fyrr á öldinni að samfelldurhafís lægi
milli Vestfjarða og Grænlands og karl
og kona hefðu farið fótgangandi alla
leið til Grænlands, þá varð henni að
orði: “Ja, haldið þið að það hafi verið
lifnaður þarna á ísnum.”
Yið gengum svo um garða og
fengum góða leiðsögn m.a. lit-
um við inn til Unnar Guttormsdóttur
sem sér um ungbarnaþjálfun. Þar eru
að meðaltali 30 - 35 börn á mánuði í
vinalegu og notalegu umhverfi þar
sem allt er sérhannað fyrir þessi litlu
kríli. Þarna er svo rúmgóður æfinga-
salur með hvers kyns tólum, tækjum
og rimlum til þjálfunar - hægt er að
tvískipta salnum og í öðrum helm-
ingnum eru oft haldnir fyrirlestrar um
hin aðskiljanlegustu efni. Svo geng-
um við um þar sem allmargir klefar
eru fyrir almenna sjúkraþjálfun, sem
ævinlega er þéttsetin. Við komum svo
inn til iðjuþjálfanna í sal þeirra þar
sem markviss örvun skyn- og hreyfi-
þroska fer fram og síðan einnig í
minna herbergi þar sem m.a. eru æfðar
fínhreyfingar. Börnin koma yfirleitt
tvisvar til þrisvar í viku. Iðjuþjálfar
kváðu misþroska böm t.d. sýna miklar
framfarir, en þau væru oft snertifælin,
vantaði fínhreyfingar og einbeitingu
og eru stundum ofvirk, vildu fara úr
einu í annað. Þar sem biðlisti í með-
ferð væri svo langur væri leitast við
að kalla börnin inn til prófunar og
veita svo foreldrum, leikskólum og
skólum leiðbeiningar um það sem
geramætti. Þarnavinna7 iðjuþjálfar
í 5 stöðugildum. Alls kyns spil og
þroskaleikföng eru þarna og tölvan
óspart notuð - sérstök forrit fyrir börn-
in með myndum, stöfum, púsli o.fl.
Síðan er þarna sérherbergi fyrir próf-
anir. Iðjuþjálfar létu mjög vel af sam-
starfinu við Tölvumiðstöð fatlaðra
sem reyndist dýrmætt.
Hér er aðeins á fáu einu tæpt af þ ví
sem við fengum augum litið og vorum
frædd um á þessu föstudagssíðdegi.
Við færum Sigrúnu og hennar fólki
einlægar þakkir fyrir vermandi við-
tökur og árnum þeim og félaginu alls
hins bezta í uppbyggjandi starfi og
þýðingarmiklu hlutverki þess fyrir
fatlað fólk í landinu.
H.S.
**
Þeim kom ekki alltof vel saman
skipstjóra og stýrimanni á fari einu.
Einu sinni þegar stýrimaður var á vakt
og vissi upp á sig nokkra skömm sá
hann að í skipsbókina hafði skipstjóri
skrifað: Stýrimaður fullur í dag.
Stýrimaður svaraði fyrir sig með því
að skrifa: Skipstjórinn ófullur í dag.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
17