Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1997, Blaðsíða 7

fatlaðir verið vanmetnir sem
viðskiptahópur og þörfum þeirra lítið
sinnt.
Þegar ferðaskrifstofa gerir samn-
ing við hótel t.d. á Kanaríeyjum þá er
væntanlega farið á staðinn og hótelið
tekið út svo hægt sé að kynna staðinn
á réttan hátt.
Ég geri mér í hugarlund að um
einhvers konar tékklista geti verið að
ræða þar sem farið er yfir þau atriði
sem menn telja að skipti máli. Mér
finnst það eðlileg krafa að þeir sem
skoða aðstæður á hótelum og öðrum
ferðamannastöðum með það í huga að
eiga við þá viðskipti hafi þekkingu á
þeim þáttum sem varða aðgengi fyrir
alla.
Flestallir staðlar um aðgengi eru til
og er því leikur einn fyrir ferðaþjón-
ustufólk að gera fullnægjandi úttekt
sé áhugi fyrir hendi. Staðreyndin er
sú að úti í heimi er aðgengi mjög mis-
jafnt. A sama svæði geta verið mjög
vel hannaðir staðir og einnig ger-
samlega ófærir. Ef við hugsum okkur
ferðaskrifstofu sem hafi þann metnað
að vilja þjóna landsmönnum öllum þá
getur hún ekki staðið undir þeim
metnaði nema tilboðin séu aðgengileg
öllum. Islenskir ferðaþjónustuaðilar
gætu hæglega sett sér þau markmið
að eiga frekar viðskipti við þau hótel
sem byðu uppá fullnægjandi aðstöðu.
Þannig myndu þeir senda hinum
alþjóðlega ferðaþjónustumarkaði
skilaboð um afstöðu og kröfur
íslenskra ferðamanna.
Ef við skoðum ísland sem ferða-
mannaland fyrir fatlaða er ég
hræddur um að einkunnin yrði ekki
ýkjahá. í uppbyggingu ferðaþjónustu
hér á landi hefur engan veginn verið
hugað nægjanlega að þörfum fatlaðra.
Hvernig er aðgengið um þjóðgarð-
ana? Getur maður í hjólastól komist
á klósett á leiðinni yfir Kjöl eða
Sprengisand? Getum við treyst því
að veitingastaðir við helstu þjóðvegi
séu fyrir okkuröll. Fatlaðir eiga sjald-
an gott með að búa í tjaldi. Getum
við treyst því að hótelin út um landið
t.d. Eddu-hótelin séu sæmilega
aðgengileg en ekki dulbúin fjölbýlis-
hús eins og Hótel Norðurland á
Akureyri er sagt vera? Getur maður í
hjólastól komist með áætlunarbílum
með viðunandi hætti? Geta menn
fengið haldgóðar upplýsingar um
aðgengi fatlaðra og hvar myndu þær
þá vera? Er nóg að hafa einn til tvo
rútubíla á öllu Islandi sem eru með
lyftu fyrir fatlaða? Eru þarfir fatlaðra
alltaf hafðar í huga þegar umferð er
skipulögð um viðkvæm en stórbrotin
svæði? Er eðlilegt að menn detti unn-
vörpum við Dettifoss? Er nýja
tveggja hæða Eddu- hótelið á Kirkju-
bæjarklaustri með lyftu eða eru
Klaustursmenn kannski búnir að fá
fjölbýlishús eins og Akureyringar?
Eru burðarstólar á flugvellinum á
ísafirði, Húsavík, Vestmannaeyjum,
Egilsstöðum, Höfn og svo framvegis?
Býður íslensk ferðaþjónusta
fatlaða ferðamenn velkomna er þeir
hyggjast sækja Island heim?
Þetta eru margar spurningar sem
snerta ýmsa þætti ferðaþjónustunnar.
Það er samt sem áður vel hægt að
svara þeim öllum með einföldu neii.
Samt eru ljós í myrkrinu. Ferða-
þjónusta bænda hefur í samráði
við ferlinefnd Sjálfsbjargar hafist
handa um úttekt á aðgengi hjá bænd-
um sem bjóða gistingu.
Þó nokkrir bændur hafa staðið
mjög myndarlega að málum og sífellt
fleiri bætast við.
Hingað til hafa upplýsingar um
þessa aðgengilegu bæi ekki legið á
lausu en úr því hyggst Ferðaþjónusta
bænda nú bæta.
Upplýsingar um aðgengi og
óaðgengiþurfaaðliggjafyrir. Ferða-
málayfirvöld þurfa að vera meðvituð
um þessi atriði, og menn verða að vita
hvert leita á til að fá upplýsingarnar.
Mjög víða er upplýsingaþjónusta
ferðamanna (tourist information ).
Þar þurfa menn að geta svarað skil-
merkilega til um aðgengi á sínu svæði.
Það er ekki nóg að segja “ Það á að
vera “ eða “ Svo er sagt.” Ef vel á að
vera þurfa menn að hafa hlutina á
hreinu. Við gerum ekki kröfu um
minna.
Það kom bréf frá útlenskum ferða-
manni í sumar sem leið þar sem spurt
var um aðgengilegar snyrtingar við
hringveginn. Hann ætlaði að koma
til íslands og hafði grun um að klósett-
mál væru ekki í lagi. Liggur ein-
hversstaðar frammi hvar aðgengilegar
snyrtingar eru við helstu þjððvegi og
reyndar á hálendinu lfka?
Svona upplýsingar þurfa að vera á
vegakortum og eða bæklingum sem
gefnir eru út fyrir ferðamenn. Æ fleiri
fatlaðir bjóða vandanum byrginn og
ferðast um landið, innlendir sem
erlendir og ferðamálayfirvöld verða
að þekkja sinn vitjunartíma.
✓
Eg hef tínt hér til margt sem betur
mætti fara og víst er að samtök
fatlaðra þurfa að fylgjast vel með
ferðamálum og samstarf við fólkið í
ferðaþjónustunni þarf að efla sem
kostur er. Þess þarf að krefjast að
Alþingi sýni velvilja í verki þegar lög
og reglur eru settar sem snerta ferða-
mál. Slys eins og er að gerast hjá
Hótel Norðurlandi má ekki verða
fordæmisgefandi. Ef hótel eru fjöl-
býlishús þá er reglugerðin sem segir
svo óaðgengileg. Menn verða að vera
samstíga ef þokast á í rétta átt.
Það er vissulega vandi að ferðast í
Sjá næstu síðu
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
7