Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1997, Qupperneq 10

HEIMSÓKN TIL
MS FÉLAGSINS
s
fram er haldið
þeim ágæta sið að
heimsækjafélög-
in og fá af því fregnir hvað
þar er helzt uppi á teningn-
um. Einn fallegan febrúar-
dag fórum við í heimsókn
að Sléttuvegi 5 þar sem er
dagvist MS félagsins og um
leið bækistöð félagsins.
Olöf formaður, Asgerður
framkvæmdastjóri og rit-
stjóri voru þama á ferð og
allt var í fullum gangi þegar
á staðinn var komið. Húsa-
kynnin eru björt og hlýleg
hið bezta og áður gerð grein
fyrir þeirn hér í blaðinu.
Hitt er enn meira um vert,
hversu andrúmsloft allt er
gott, hlýlegt og heimilislegt
og maður finnur þennan
góða heimilisanda mæta sér
þegar inn er komið. Þegar
við komum var fólk að
horfa á sjónvarp og hlegið
vel, enda var efnið frá
Spaugstofunni og Hemma
Gunn. Annars staðar var
verið að spila vist og aðeins
sagnir upp á hálfa eða heila
og ekkert múður með það.
Sömuleiðis var fólk í
handavinnu og allir virtust
una sér hið allra bezta.
ama var fólk á ýmsum
aldri, en þó meira af
eldra fólki. Flensan hafði
sagt til sín eins og víðar og
m.a. var hin ágæta sjúkra-
þjálfun dagvistar hreinlega
lokuð. Forstöðumaður
dagvistarinnar Oddný Fjóla
Lámsdóttir, var einnig fjarri
vegna veikinda og var það
miður. En þær Gyða J.
Ólafsdóttir og Elín Þorkels-
dóttir, formaður og gjald-
keri MS félagsins, tóku hið
bezta á móti okkur og veittu
okkur allar upplýsingar.
Svo fyrst sé að dagvist vik-
ið þá var hún áður í Áland-
inu. Þar var hún fyrst þrjá
daga í viku en endaði í því
að vera opin alla virka
daga. Fyrst var leyfi til dag-
gjalda fyrir 15, með við-
bótarrými í Álandinu
fengust daggjöld fyrir 25 og
nú er leyfi fyrir 35, en á skrá
voru þegar við komum alls
51 einstaklingur sem njóta
þarna aðhlynningar og
skjóls. Dagvistin er opin frá
kl. 8 á morgnana fram undir
kl. 5 á daginn, en fljótlega
upp úr síðdegiskaffinu fer
fólk að tínast heim. Þarna
fær fólk morgunkaffi, há-
degisverð og síðdegiskaffi,
enda er þama hið ágætasta
eldhús og rúmgóð aðstaða
fyrir fólk að matast.
MS félagið semur við
verktaka, Sigurður
heitir hann Stefánsson og
hefur mikla reynslu af
ferðaþjónustu við fatlaða,
um ferðir fyrir fólkið fram
og til baka, en eitthvað er
um að Ferðaþjónusta fatl-
aðra korni inn í myndina.
Læknir dagvistarinnar er
hollvinur félagsins John
Benedikz og þar er ekki í
kot vísað. Fólk kemur mis-
oft í dagvistina, sumir
þrisvar í viku og upp í það
að koma alla daga og vera
lungann úr deginum. Flestir
eru með MS sjúkdóminn,
svo eru heilablóðfalls-
skaðaðir, Parkinsonfólk og
fólk með MND er þarna
einnig. Alls munu vinna við
dagvistina 14 manns í 9
stöðugildum. Gyða segir að
starfsfólkið gangi í raun í
öll störf þannig að veik-
indaforföll séu t.d. borin
uppi af öðru starfsfólki.
Dagvistin er rekin á dag-
gjöldum, en heimilt er að
rukka hvem sem þama nýt-
ur dagvistar um 500 kr. á
dag. Það er hins vegar ekki
gert, enda segja þær Gyða
og Elín að slíkt yrði alltof
mörgum hreinlega ofviða.
Þetta veldur því hins vegar
að endar rétt ná saman. Og
svo er farið yfir það helzta
sem gjört er fólki til yndis
og heilsubótar um leið.
Almenn aðhlynning
fólks skipar eðlilega
öndvegið, mismikil þörf
fyrir hana, enda fólk misilla
farið.Tvisvar er farið í viku
hverri í sund upp á Grens-
ásdeild og sér bílstjórinn
áðumefndi um þá flutninga
alla með miklum sóma.
Þarna er mikil og góð
sjúkraþjálfun, tveir sjúkra-
þjálfarar eru þarna í fullri
vinnu og yfirleitt eru þarna
tveir nemar í sjúkraþjálfun
í verklegri þjálfun. Svo er
handavinnan og föndrið, en
þar er kennari til leiðbein-
ingar: leirvinna, almenn
handavinna, vefnaður og
silkimálun stunduð, svo
eitthvað sé nefnt. Svo er
mikið spilað og þar er glatt
á hjalla. Og ekki má gleyma
dansinum, því dansað er
tvisvar í viku og þá er mikið
fjör m.a. drffa sjúkraliðamir
þá upp úr stólum er þar sitja
jafnan og dansa við þá, en
sjúkraliðar eru 5 - 6 á staðn-
um. Ritstjóri hefur þarna á
vettvangi verið, þó ekki
hafi hann svo heppinn verið
að hitta á danstímana, og
getur borið um þá um-
hyggjusömu alúð sem öll-
um er sýnd, enda lætur fólk
hið bezta af vistinni. Kona
ein sagði ritstjóra að hún
mætti ekki til þess hugsa að
komast ekki í dagvistina, fá
félagsskapinn, njóta þess
sem í boði væri, halda sér
við s.s. unnt væri og gleðja
geðið umfram allt. Ekki má
gleyma hvíldarherbergjun-
um, sem eru afar mikilvæg,
því ekki er það amalegt að
geta hallað sér, þegar þrey ta
og lúi fara að ásamt afleið-
ingum slæmra sjúkdóma.
Þau em sannarlega nýtt vel.
Þær stöllur vildu svo láta
það koma fram sem verð-
ugt er að á sumrin er farið
með það fólk er það vill upp
á Reykjalund á hestbak og
er talsvert vel nýtt. Nauð-
syn þessa sem æfing fyrir
jafnvægið er yfir allan efa
hafið. Við fengum svo kaffi
og heimabakaða afbragðs-
köku, en við vorum þarna
einmitt á kaffitíma og þar
var kátt í koti og aðstoð öll
veitt þeim sem á þurftu að
halda.
10