Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1997, Qupperneq 31

Frá útskriftinni nú.
Frá Starfsþjálfun
fatlaðra
Miðvikudaginn 18.desember
sl. fór fram útskrift í Hring-
sjá við hátíðlega athöfn eins og
alltaf þar á bæ.
Guðrún Hannesdóttir forstöðu-
maður flutti skólaslitaræðu. Hún
sagði að nú væri tólfti hópurinn að
útskrifast frá Starfsþjálfun fatlaðra,
annar hópurinn frá Hringsjá. Fyrsta
heila árið í Hringsjá væri nú liðið
og öllum liði þar vel. Mestu varð-
aði að hér snérist allt um lifandi fólk
sem skipti máli, sem skipti hvert
annað máli. Þarna væri sameigin-
lega og auðvitað á einstaklingsvísu
einnig fengist við verðug viðfangs-
efni þar sem margur sigur ynnist.
Veitt væri nesti á veg fram. Fólk
fengi umbun erfiðis síns, leysti
þrautir afhendi. Starfsfólkið styddi
og léti aðstoð í té og það gleddist
með nemum nú í lokin en með
fylgdi ákveðinn söknuður.
Hún snéri máli sínu svo til nem-
enda fyrstu annar, sem miklu hefðu
fengið áorkað, samstarfið við þau
verið mæta gott, nú yrðu þau á nýju
ári hin eldri, tækju á móti nýjum
hópi nemenda sem væri að feta sig
fram á veg. Þau hefðu sýnt og sann-
að að enn gerðust ævintýri, sagði
Guðrún um leið og hún afhenti
þeim einkunnir sínar.
Við útskriftaraðalinn átti hún
svo lokaorð. Þau gengju nú á
vit nýrra ævintýra og vongleði
fylgdi þeim. Þau hefðu verið fyrsti
hópurinn að hefja nám í Hringsjá
og fyrst til að kveðja einnig. Hún
rakti vetrarstarfið og stöðuga fram-
för nemendanna.
Sundurleitur og skemmtilega
samheldinn hópur, sem hún óskaði
alls velfarnaðar og vonaði að nestið
mætti vel nýtast úti á akrinum. Af-
henti síðan þeim tólf sem útskrifuð-
ust nú einkunnir sínar.
Formaður stjórnar Starfsþjálf-
unar fatlaðra, Margrét Margeirs-
dóttir, flutti ávarp og færði útskrift-
arnemum hlýjar hamingjuóskir
stjómarinnar. Stjómin kemur af og
til saman til að ræða málefni skól-
ans og ákveður m.a. formlega
inntöku nemenda í skólann. Kvaðst
vita að hér hefði aflast mikilvægt
og dýrmætt nesti sem notadrjúgt
yrði á ævileið. Hér hefðu þau vist-
að margt og vísaði þar til tölvu-
málsins, en þekkingarvistunin þar
bezt.
Skjaldborg hafði gefið 12 bæk-
ur til útskriftarnemenda, bókina Eg
skal - viðtöl við fimm fatlaða ein-
staklinga, tileinkuð Jóhanni Pétri
Sveinssyni. Þessa bók afhenti hún
svo útskriftarnemum með árnaðar-
óskum.
Hún minnti í lokin á höfund
nafnsins Hringsjá, en Asgerður
Ingimarsdóttir á hugmyndina að
því nafni og hyllti fólk Asgerði fyrir
það lýsandi og ljómandi heiti.
Fyrir hönd útskriftaraðals talaði
Hörður Magnússon. Hann
flutti þakkir fyrir samveruna og
kennsluna. Þarna hefðu þau öðlast
hinn drýgsta feng til að fara með út
á lífsbrautina. Einstakt andrúmsloft
og hlýtt viðmót væru ráðandi.
Hann kvaðst eiga þá ósk bezta að
enn fleiri fengju að njóta. Alexand-
er Arnarson færði ásamt Sigríði
Davíðsdóttur kennurum gjafir f.h.
útskriftaraðals um leið og hann
færði fram þakkir. Guðmundur
Agúst færði alúðarþakkir fyrir sam-
veruna og gaf f.h. fyrstu annar fólks
hverjum sem útskrifaðist fallega
rós.
I lokin færði Guðrún svo sam-
starfsfólki innilegar þakkir og
stjóm dyggan stuðning.
A eftir var drukkið sannkallað
hátíðarkaffi með kræsingum góð-
um. Starfsþjálfun fatlaðra færum
við hér á bæ beztu framtíðaróskir.
H.S.
Hlerað í hornum
Maður einn í Bandaríkjunum hugðist
ganga í hjónaband, en leizt vel á þrjár
konur og var í einhverjum vanda með
að gera upp á milli þeirra. Hann tók
það til bragðs að láta hverja þeirra
þriggja hafa 5000 dollara til eigin
ráðstöfunar og kanna svo hvernig
færi.
Sú fyrsta eyddi allri fúlgunni í sjálfa
sig, önnur keypti bæði sér og honum
ýmislegt þarflegt en sú þriðja ávaxtaði
sitt pund á verðbréfamarkaði, græddi
10 þúsund dollara á tiltækinu, lagði
þá inn og skilaði manninum 5000
dollurunum.
En karlar eru svo sem samir við sig.
Hann valdi þá þeirra sem var með
föngulegust brjóst.
3I
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS