Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1997, Blaðsíða 43

vík og Hótel Harpa Akur-
eyri.
Næsta blað Klifurs heitir
framkvæmdastjórinn svo
að helga Reykjavíkur-
félaginu. Ritstjóri fallega
útlítandi Klifurs er Ingólfur
Örn Birgisson.
***
Rauði borðinn 1. tbl.
7.árg. veturinn 1996-
97 er komið út. Eggert
Sigurðsson ritar formanns-
pistil. Þar segir að Alþjóða
heilbrigðismálastofnunin
áætli að á degi hverjum
smitist 6500 einstaklingar
af hiv-veirunni og þar af
séu 500 kornabörn.
Hér á íslandi eru nýsmit
hins vegar færri en víðast
annars staðar. Ragnheiður
Sverrisdóttir djákni fjallar
um átak um alnæmi og and-
legan stuðning. Hún segir
að í starfi sínu hafi tvö mál-
efni borið hæst: Vinna að
auknum möguleikum fyrir
alnæmissjúka að fá andlega
aðstoð og heimsóknar-
þjónustu og hins vegar að
kynna innan kirkjunnar
hvað samkynhneigð væri.
Hún segir og frá kynning-
arfundi í Hallgrímskirkju
þar sem tveir samkyn-
hneigðir kynntu sig og
fjölluðu um samkynhneigð
og trú, prófessor Björn
Björnsson fjallaði um af-
stöðu biblíunnar og guð-
fræðinnar til samkyn-
hneigðar - kærleikur Krists
undanskilur engan, kynnt
frumvarp um staðfesta
sambúð og séra Jakob
Hjálmarsson fjallaði um
útför samkynhneigðs
manns og vandamál því
samfara.
Skýrsla stjórn-
ar sýnir blómlegt
starf að fjölbreytt-
um verkefnum,
og þarm.a. þökk-
uð vel heimsókn
okkar ÖBÍ fólks
til Alnæmissam-
takanna. Fréttir
eru frá Ung-
mennahreyfingu
Rauða kross
Islands, en þar
fóru fjórar stúlkur
ástúfana l.maísl.
og sýndu leikþátt
til að vekja at-
hygli á vanda-
málinu alnæmi svo og er
greint frá góðu námskeiði
hjá URKI í samvinnu við
Petrínu Ásgeirsdóttur, sem
18 manns sóttu.
Hressileg frásögn er af
ráðstefnu fyrir hiv-
jákvæða á Norðurlönd-
unum sem haldin var á
Kirkjubæjarklaustri í sept-
ember sl. Alls konar fróð-
leikspistlar prýða Rauða
borðann m.a. um skipu-
lagða heimsóknarþjónustu
fyrir hiv-jákvæða, sjálfs-
styrktarhóp hiv-smitaðra,
en þar segir að félagar í
jákvæða hópnum hafi verið
með erindi um allt land og
svo frásögn af Nordall 1996
á Klaustri þar sem segja má
að niðurstaðan hafi verið:
Alnærni er enn ólækn-
anlegt. Petrína félagsráð-
gjafi Ásgeirsdóttir ritar svo
merkilega frásögn sem hún
kallar punkta frá alþjóð-
legri ráðstefnu í Kaup-
mannahöfn. Hún segir að
alnærni sé sennilega sá
sjúkdómur sem einna mest
undirstriki þann ójöfnuð
sem ríki í skiptingu efnis-
legra gæða, ójöfnuð milli
ólíkra hópa í þjóðfélaginu
og ójöfnuð milli þjóða
heimsins. 80% hiv-já-
kvæðra búa á sunnanverð-
um hnettinum - 93% fjár til
alnæmismála nýtist þjóðum
á norðanverðum hnettin-
um. Sáhópursemhiv-smit
hefur verið einna útbreidd-
ast hjá víða í heiminum eru
fíkniefnaneytendur, um leið
nreð fæst bjargráð, verst
settir félagslega.
Mannréttindi, siðfræði og
hiv-smit voru rauði þráð-
urinn í umræðum á ráð-
stefnunni. í lokaorðum
segir Petrína að lykilorðið
til að hafa áhrif á þjóð-
félagsleg viðhorf, bætta
stöðu hiv-jákvæðra og
eflingu forvarnarstarf væri
samvinna allra er að þess-
um málum koma og þau
snerta.
Frá ritstjóra og um leið
framkvæmdastjóraAlnæm-
issamtakanna, Grétu
Adolfsdóttur em lokaorðin.
Hún gerir nýju tilraunalyfin
að umtalsefni og segir að
þó ekki sé um árangur ljóst
þá virki lyfin á marga sem
séu gleðifréttir. Minnir á
slagorðið frá WHO á árinu
1996: Ein veröld, ein von.
Hlerað í hornum
Maður einn spurði lítinn dreng hversu
gamall hann væri en hann sagðist ekki
vita það.
“Nú veiztu ekki hvað þú ert garnall?”
“Nei, mamma segir að ég sé of lítill
til að mega svo margt en of stór til að
gráta þegar mér er bannað það”.
**
Tveir menn hittust eftir nætursam-
kvæmi og annar kvartaði undan því
við hinn að hann myndi ekkert hvað
hefði gerzt. Hinn fór þá að rifja ýmis-
legt upp og m.a. það að sá minnislausi
hefði dansað stríðsdans uppi á borð-
urn. Þá spurði sá minnislausi: “Og
fannst mér gaman?”.
Tvær litlar stúlkur voru að selja dót
fyrir framan stórmarkað til styrktar
einhverju góðu málefni. Maður sem
gekk framhjá dáðist að því að þær
skyldu vilja selja dótið sitt. Þá sagði
önnur: “Já, þetta er dótið hans Nonna,
litla bróður hennar”.
Sagan segir að þegar Helgi Seljan sat
á þingi hafi hann eitt sinn verið þar
staddur sem Egill þingbróðir hans
Jónsson var að lýsa því að hann hefði
fæðzt sjálfstæðismaður, hefði verið
það alla sína tíð og yrði þangað til yfir
lyki. Helgi á þá að hafa sagt: “Þú
hefur þá ekki hugsað þér að þroskast
neitt, Egill minn”.
Hafnfirðingur var kjörinn á þing og
konan hans sagði honum að hann yrði
að fara í hreina sokka á hverjum degi.
Eftir fimm daga komst hann svo ekki
í neina skó.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
43