Morgunblaðið - 23.01.2020, Síða 40

40 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 23. JANÚAR 2020
Í síðustu viku
missti ég hökuna nið-
ur í bringu. Og þá
meina ég það í orðsins
fyllstu merkingu. Það
var þannig að mér
barst símtal um 22.15
rétt eftir síðari kvöld-
fréttir frá ágætri
frænku minni sem bú-
sett er í austurhluta
borgarinnar. Þessi
frænka mín sem hringdi í mig
hefur aldrei kosið neitt annað en
Samfylkinguna að hennar sögn,
þrátt fyrir að ég, frændi hennar,
hafi margsinnis reynt að snúa
henni í aðrar áttir. En svona er
það nú bara, mér þykir jafn vænt
um hana þrátt fyrir.
Það vill svo til að hún er á þeim
aldri að eiga barn á leikskólaaldri.
Hún er útivinnandi og einstætt
foreldri. Hún sækir vinnu mið-
svæðis í borginni. Og hún er einn
af þeim kjósendum Samfylkingar
sem eiga erfitt með að viðurkenna
það sem aflaga fer hjá þessum
blessaða flokki.
Í þessu símtali okkar kvað þó
heldur betur við annan tón. Og er
það kannski ekki skrýtið að mér,
frænda hennar, hafi brugðið all-
verulega. Enda hélt ég í fyrstu, í
sannleika sagt, að hún væri að
gantast í mér, eins og hún á til að
gera.
Hún tilkynnti mér það að hún
væri gefast upp á því að búa í
Reykjavík og bað mig, borgar-
fulltrúann og frænda sinn, að
reyna hvað ég gæti að til að snúa
þeirri, svo mjög vægt sé til orða
tekið, vanhugsuðu ákvörðun
meirihlutans við.
Nú allt í einu opnaði hún sig.
Staðreyndin er sú að hún þarf
að aka til og frá vinnu og það tek-
ur hana 70 mínútur, ef hún er
heppin, fram og til baka, daglega.
35 mínútur hvora leið. Og stund-
um, sagði hún mér, getur það tek-
ið á morgnana hátt í eina klukku-
stund aðra leiðina.
Þessi ákvörðun meirihlutans
olli henni það miklum áhyggjum
og kvíða að hún hringdi í frænda
sinn, sem er í flokki sem hún hef-
ur aldrei stutt. Ekki það, hún
hringir nú stundum í mig, en
aldrei talar hún við mig um póli-
tík enda hefur verið þegjandi
samkomulag á milli okkar, frá því
að hún fór að hafa vit á stjórn-
málum, að ræða hana ekki. Ég
viðurkenni það þó að ég brýt nú
oftar en ekki samkomulagið þegar
að kosningum kemur. En sem
betur fer er okkur mjög vel til
vina og hún fyrirgefur mér svona
oftast nær.
Í þetta skiptið, og kannski eðli-
lega, grátbað hún mig um reyna
allt hvað ég gæti að
snúa þessari ákvörð-
un við, enda hafði
hún í orðsins fyllstu
merkingu miklar
áhyggjur af því hvað
vinnuveitandi hennar
myndi segja þegar
hún þyrfti að til-
kynna honum að hún
yrði að fara í lægra
starfshlutfall ef
ákvörðun meirihlut-
ans gengi eftir. Ein-
stæða móðirin sem hefur lítið á
milli handanna.
Hún kvaðst kvíða þessu mjög.
Ég verð að viðurkenna að það
fauk allhressilega í mig við að
hlusta á frásögn hennar. Og
hugsa um afleiðingar þessarar
ákvörðunartöku meirihlutans.
Og þetta er dagsatt, hér er um
engar ýkjur að ræða. Þessi vel
gerða manneskja er ekki ein um
þetta vandamál, enda hefur um-
ferðarþunginn í Reykjavík aldrei
verið meiri, og enginn meirihluti
hefur boðað jafn mikinn óvina-
fögnuð og þessi meirihluti.
Samt sem áður ákveður meiri-
hlutinn að vísa frá tillögu okkar
þess efnis að falla frá ákvörðun
hans um styttingu opnunartíma
leikskólanna á síðasta borgar-
stjórnarfundi.
Þetta er sennilega óvinsælasti
meirihluti sem hefur starfað í
borginni frá upphafi borgar-
stjórnar. Þetta er meirihlutinn
sem er með færri atkvæði en
minnihlutinn á bak við sig. Það er
ekki bara umferðarþunginn sem
meirihlutinn þverskallast við að
leysa, heldur eru það fjármálin,
skólamálin og skipulagsmálin svo
fátt eitt sé nefnt.
Við getum nefnt mörg önnur
mál, s.s. Elliðaárdalinn, samein-
ingar í Grafarvogi, nýtt leiðakerfi
strætó, vegakerfið, klóakmálin,
innkaupamálin og margt, margt
fleira. Þetta er saga, og þetta er
saga meirihlutans. Það er ekki
eitt, það er allt.
Óvinafagnaður
Eftir Björn
Gíslason
» Í þessu símtali okkar
kvað þó heldur betur
við annan tón. Og er það
kannski ekki skrýtið að
mér, frænda hennar,
hafi brugðið allverulega.
Enda hélt ég í fyrstu, í
sannleika sagt, að hún
væri að gantast í mér,
eins og hún á til að
gera.
Björn Gíslason
Höfundur er borgarfulltrúi
Sjálfstæðisflokksins.
Opið bréf til Sól-
veigar Önnu Jóns-
dóttur, formanns Efl-
ingar – stéttarfélags.
Ég sé í fjölmiðlum
undanfarna daga að þú
krefur viðsemjendur
Eflingar hjá Reykja-
víkurborg um að
hlusta á kröfur fé-
lagsmanna Eflingar og
láta af þeirri vanvirð-
ingu sem þú telur að
borgin hafi sýnt félagsmönnum.
Um þetta leyti er vel á annað ár
síðan þú hófst baráttu þína gegn
þáverandi stjórn og starfsmönnum
Eflingar.
Á vef Sósíalistaflokksins var lýst
eftir andstæðingum stjórnar Efl-
ingar til að fella stjórnina. For-
ystumönnum og starfsmönnum Efl-
ingar var borið á brýn að þeir
væru óhæfir til að starfa fyrir
launafólk. Þú hófst feril þinn í
starfsmannamálum með því að
reka skrifstofustjóra Eflingar fyr-
irvaralaust á fjölmennum starfs-
mannafundi. Þú hést því á fund-
inum að ekki stæði til að reka
fleiri. Þú gekkst á bak þeirra orða
þinna. Síðan þá hefur þú sagt upp
eða hrakið úr starfi á annan tug
starfsmanna.
Aldrei rætt við okkur
Allan þann tíma sem þetta
ástand hefur varað á skrifstofu Efl-
ingar hefur þú aldrei sýnt lit á því
að ræða við okkur sem höfum leit-
að eftir að réttindi okkar sem
launamanna séu virt. Þú hefur sýnt
okkur algera vanvirðingu. Þú hefur
neitað að ræða við okkur í eigin
persónu en beitt fyrir þig lögmönn-
um úti í bæ, lögmanni félagsins og
lögmönnum ASÍ sem áður fyrr
vörðu hagsmuni starfsmanna og fé-
lagsmanna Eflingar. Þú hefur beitt
öllum brögðum hinna lágkúruleg-
ustu atvinnurekenda með fram-
kvæmdastjóra þínum til að losa þig
við starfsmenn sem um langan
tíma hafa haldið uppi starfsemi á
skrifstofu Eflingar. Okkur er löngu
nóg boðið og við krefjumst virð-
ingar fyrir störf okkar.
Hver kemur illa
fram við konur?
Þú leggur í opnu
bréfi til borgarstjóra
mikla áherslu á að illa
sé komið fram við
konur. Það vill svo til
að flestir þeirra
starfsmanna sem þú
hefur rekið frá Efl-
ingu eða bolað í veik-
indaleyfi eru konur.
Þér leyfist sem sé
vond framkoma við
konur á sama tíma og þú sakar
borgarstjóra um að vanvirða konur
og störf þeirra.
Þú krefst sjálf virðingar. Þú
krefst þess að á þig verði hlustað.
Þau sem krefjast virðingar af öðr-
um verða að sýna hana sjálf. Þar
sýnir þú sjálf vont fordæmi.
Fólkið sem þú losaðir þig við á
skrifstofu Eflingar gengur ekki að
neinum störfum úti í samfélaginu,
þar sem sérhæft starf á vegum Efl-
ingar býður ekki upp á slíkt að
starfsferli loknum. Ég vil halda því
fram að viðhorf og framkoma ykkar
Viðars Þorsteinssonar, fram-
kvæmdastjóra Eflingar, lýsi mann-
vonsku og mannfyrirlitningu sem
aldrei hefur viðgengist á skrif-
stofum stéttarfélaga fyrr.
Það stefnir í að reynda starfs-
menn með áratuga reynslu og
þekkingu úr eldra starfsliði megi
telja á fingrum annarrar handar.
Flesta starfsmenn af kjaramála-
sviði hefur þú losað þig við og allir
reyndustu starfsmenn á fræðslu-
sviði eru horfnir af vettvangi.
Fræðslusviðið hefur verið stolt okk-
ar í Eflingu frá stofnun félagsins.
Svo má lengi telja.
Allir sem fengist hafa við starfs-
mannamál vita að mannauður er
það dýrmætasta sem við eigum á
vinnustaðnum. Þú hefur fórnað því
sem er mikilvægast í Eflingu.
Þekkingu starfsmanna sem unnið
hafa þar áratugum saman. Þú fórn-
aðir reynslu þeirra, kunnáttu og
hæfni. Allt til að koma að hug-
myndafræði og baráttuaðferðum
sem eiga eins og útjaskaðar stjórn-
málastefnur heima á öskuhaugum
sögunnar.
Fyrirlítur þá sem
hafa aðra skoðun en þú
En vandi þinn er því miður djúp-
stæður. Hann felst í því að fyrirlíta
þá sem eru annarrar skoðunar en
þú. Það á jafnt við um starfsmenn,
stjórnarmenn og viðsemjendur. Þú
reynir að kúga þetta fólk. Þú getur
gert það með ófyrirleitinni fram-
komu á vinnustaðnum um tíma en
til lengdar gengur það ekki, hvorki
á vinnustaðnum, meðal samherja né
viðsemjenda. Hótanir þínar og Við-
ars Þorsteinssonar í garð starfs-
manna, samstarfsaðila og viðsemj-
enda geta gengið um hríð en svo
lætur fólk ekki bjóða sér þetta.
Við sem höfum svo mánuðum
skiptir reynt að ná sáttum við þig,
Sólveig Anna Jónsdóttir, mætum
hroka valdsins. Framkvæmdastjóri
þinn hefur sagt í umboði þínu að
skrifstofa hans sé ætíð opin fyrir
samninga við okkur. Við vitum að
hann segir allt annað í sínum hópi.
Þar segir hann að aldrei verði sam-
ið við fyrrverandi starfsmenn Efl-
ingar. Þennan blekkingarleik leikur
hann í fjölmiðlum þannig að ekkert
er að marka tal hans um samninga
við okkur. Þú býður okkur að fara í
mál við stéttarfélagið okkar, sem
við höfum eytt lunganum af starfs-
ævi okkar til að byggja upp. Þetta
er sú virðing sem þú sýnir okkur.
Það er löngu tímabært að for-
maður Eflingar fari að gera kröfur
til sjálfrar sín. Að þú sýnir okkur
starfsmönnum sama hugarfar og þú
krefst af öðrum. Að ganga frá
mannsæmandi lausnum á málum
sem þú hefur komið í óásættanlega
stöðu með framkomu þinni og virð-
ingarleysi.
Við krefjumst virðingar
Eftir Þráin
Hallgrímsson
»Ég vil halda því fram
að viðhorf og fram-
koma ykkar Viðars Þor-
steinssonar, fram-
kvæmdastjóra Eflingar,
lýsi mannvonsku og
mannfyrirlitningu.
Höfundur er fyrrverandi
skrifstofustjóri Eflingar.
Þráin
Hallgrímsson
TAUBLEIUBÚÐIN ÞÍN
Kíktu á netverslun okkar
bambus.is
Nýbýlavegi 8 – Portið, sími 847 1660, www.bambus.is, bambus@bambus.is
bambus.is bambus.is • Opið mánudaga og fimmtudaga frá kl. 10-14
info@fedaszdental.huHafðu samband:
+ 36 70 942 9573 www.tannlaeknathjonusta.is
Tannlækningar í Ungverjalandi
Sparaðu allt að 50-70%!
Fyrir
Eftir