Hvöt - 16.03.1948, Blaðsíða 14

12
H V ö T
að hófdrykkjan er anddyri of-
drykkjunnar, og sá, sem tekur fyrsta
snapsinn ætlar sér aldrei að gerast
ofdrykkjumaður, „vegurinn til vít-
is er varðaður góðum áformum, sem
aldrei eru framkvæmdSá, sem ber
eld i barmi sínum hlýtur að brenna
sig. í þessu sambandi vil ég einnig
minna ykkur á vígorð fyrsta bind-
indisblaðs veraldarinnar, Tlie Nat-
ional Philantbropist: „Hófdrykkjan
cr beinasta leiðin til ofdrykkju.
Þessa gullvægu setningu, sem var
rituð 1826 í feoston í Bandaríkjun-
um, ættu menn að bafa sem oftast
í huga, þegar áfengi er annars veg-
ar.
Nú læt ég útrætt um þann þátt,
sem bófdrykkjumennirnir eiga í því
að spilla almenningsálitinu, og sný
mér að hinum tómlátu sálum, sem
balda að sér liöndum og stinga
bausnum í sandinn.
„Doing nothing is doing ill“ segir
enskur málsháttur, að gera ekkert
er að gera illt. Þeir, sem láta sig
áfengisbölið engu skipta eru að
gera illt.
Það eru alltof margir menn í
þessu þjóðfélagi, sem segja sem svo:
„Þessi bægslagangur ykkar bind-
indismanna hefur ekkert að segja,
fólkið drekkur jafnt eftir sem áður,
þið gerið bara illt verra með ofstæki
ykkar, bczt er að láta þetta afskipta-
laust og lofa þeim að drekka, sem
drekka vilja.“
Hvernig lizt ykkur á þessa afstöðu,
hlustendur góðir, baldið þið, að hún
sé heillavænleg', spor i rétta átt, til
þess að skapa heilbrigt almennings-
álit?
Hvernig lialdið þið, að ástandið
væri, ef allir hugsuðu svona, ef cng-
inn maður liefði fyrr eða síðar
breyft liönd né fót gegn áfenginu?
Hugsum okkur t. d. bvernig farið
befði, ef mennirnir liefðu aldrei
snúizt til varnar gegn berklunum?
Bæði berklaveikin og áfengissýkin
eru liættulegir sjúkdómar. öllum
mönnum ber siðferðileg skylda til
að berjast gegn báðum, og ekki síð-
ur gegn áfenginu, því það hefur
reynzt öllu meiri skaðvaldur en
„bvíti dauðinn.“
Þið, sem liafið setið aðgerðarlaus-
ir, virðist ykkur ekki, að ástandið i
áfengismálunum í dag sé bending
til ykkar um að befja mál og hrífa
sál og gerast virkir þátttakendur i
baráttunni gegn áfenginu. Ef ])ið
eruð óánægðir með baráttuaðferðir
bindindismanna, þá takið upp þær
aðferðir, sem þið teljið að verði
árangursríkar, í stað þess að brigzla
okkur um ofstæki og halda að ykk-
ur höndum.
Gerið eittbvað. Hristið af ykkur
lognmolluna.
Gerizt ekki lengur samsekir í
þögn yfir þjóðarvömm. Leggið fram
ykkar skei’f, til þess að skapa heil-
bi'igt almenningsálit. Margt fleira
mætti minna á í sambandi við al-
menningsálitið, en ég mun aðeins
að litlu leyti gera því skil.
Hveni þátt eiga dagblöðin, öfl-
ugustu ái’óðurstæki þjóðfélagsins í
því að skapa beilbrigt almennings-
álit?
Blaðamenn gera furðu lítið að því
að rita um skaðsemi áfengis, sárafá-