Náttúruvernd - 01.06.1932, Page 18

18
mylja moldina rækilega og kúffylla holuna. Ef holurnar
eru gerðar haustið áður en gróðursett er, rotnar moldin
og jafnar sig yfir veturinn og verður aðgengilegri fyrir
plönturæturnar, að vorinu. Sé gróðursett í holurnar jafn-
óðum og þær eru grafnar, þarf að þrýsta moldinni saman
með fætinum, og raunar hvort sem er, er þá skóflunni
stungið lóðrétt niður í miðja holuna, og helmingnum af
moldinni mokað upp úr henni, verður þá lóðréttur veggur
eftir skóflufarið; upp við hann er svo plantan lögð. Mold-
ipni er síðan sópað að rótinni, og farið eins að og þegar
gróðursett er í höggnar holur.
Plöntur gróðursettar með hnaus. Þar
sem birkiskógur er algerlega varinn fyrir skepnum, sáir
hann sér ört út, ef hann á annað borð ber þroskað fræ.
1 útjöðrum skógarins, og þar sem rjóður eru, þýtur urm-
ull af trjáplöntum upp með grasinu. Þar sem plöntur þess-
ar vaxa þétt má grisja þær — taka þær upp hér og hvar,
og flytja hvert sem vill, til gróðursetningar. Að jafnaði
ætti þó ekki að taka upp stærri plöntur en 10—40 sm.
háar. I kringum plöntuna er stungið á fjóra vegu, svo
langt frá rótinni, að hún skaddist ekki, eða sem minnst.
Sé jarðvegur þykkur og þéttur í sér, þar sem plantan er
tekin, verður hnausinn keilumyndaður og helzt vel utan
um rótina. Þurfi að flytja plöntuna langan veg, þarf að
greiða rótina nákvæmlega úr hnausnum, og gæta þess, að
hún skaddist ekki eða þorni meðan á því stendur, og flytja
svo plöntuna í umbúðum. En sé aðeins um stuttan veg að
ræða, sem plöntuna á að flytja, er hún látin vera kyr í
hnausnum. Og þess er þá að gæta, að ekki molni utan af
henni í flutningnum. Þar sem plöntuna á að gróðursetja
með hnausnum, er grafin hola, hæfilega, stór fyrir hnaus-