Samtökin '78 - 30 ára Afmælisrit Samtakanna '78 - 01.06.2008, Blaðsíða 14

en hún varfrekar mikill villingur, svolítil ævintýrastelpa. Við erum að leika með
sippuband þegar hún segir mér að snúa mér við og halda fyrir augum. Hún ætli að
sýna mér töfrabrögð. Mér fannst ég bara líta undan stutta stund en þegar ég tók
hendurnar frá augunum þá hékk hún í bandinu. Ég reyndi að halda um fæturnar á
henni en hún var of þung. Ég man að systir hennar kom og reyndi að leysa hana og
við hjálpuöumst að en gátum það ekki. Mamma hennar kom að
okkur og reyndi að blása í hana lífi en hún var dáin. Þetta gerðist á föstudegi og
um helgina þá fréttu þetta allir. í skólanum á mánudegi var sorgarstund og allir
þögðu. Einn grét. Ég grét bara þegar ég kom heirn."
Þér hefur liðið mjög illa?
„Já, og eftir að þetta gerðist byrjuðu nokkrir eldri strákar að segja að hún hefói
gert þetta viljandi og aó ég hefði hjálpað henni. Mér fannst það mjög erfitt. Þá
kom einn strákur til mín, sem hafði bara verið kunningi minn, og sagði að þetta
væri ekki mér að kenna. Ég hefói aldrei getað hjálpað henni af því ég væri of lítill
og veikburða. Þessi strákur var eiginlega orðinn besti vinur minn þegar ég flutti frá
Patreksfirði."
Eyjólfi iíóur vel í Kópavogi en hann segist sakna náttúrunnar.
„Það er of mikiö af húsum í Kópavogi en útsýnið úr blokkinni okkar er fallegt. Ég
sakna þess samt aó hafa sjóinn ekki nálægt mér eins og á Patreksfiröi. Mér líöur
samt best þegar ég er umkringdur háum trjám á írlandi. Það er svo fallegt."
//Eini homminn ískólanum
Pabbi hans er skilinn öðru sinni og Eyjólfur býr núna með honum og yngri bróður
sínum í hárri blokk í Kópavogi. Hann segist halda góðu sambandi viö stjúpmóður
sína og systur sem komi til þeirra feðga um helgar. Hann afgreiðir á kassa í Bónus
þegar hann er ekki í skólanum. „Ég bara sit endalaust í stól og hreyfi hendurnar
svona vélrænt," segir hann og hlær. „Fyrst fannst mér gaman. En þetta er svo
einhæft að núna reyni ég bara að vera annars staðar í huganum.”
Robin, yngri bróðir Eyjólfs er einhverfur
„Hann er enginn venjulegur bróðir. Þegar við vorum litlir vorum
við mjög nánir. Við skildum hvorn annan þótt hann gæti ekki
talað. Núna getur hann skilið einfaldar setningar en við höfum
frekar fjarlægst hvor annan. Það er samt ekkert erfitt að passa
hann. Hann situr bara og tætir eitthvað niður. Ég sé systur mína á
Irlandi sjaldan, en mér finnst við vera nánari. Við erum oftast góð
við hvort annað en stundum rífumst við eins og hundur og köttur."
Eyjólfur hefur eignast marga vini í Kópavogí og Reykjavík en hann
eyðir líka miklum tíma í tölvunni. „Það getur verið aó ég fari til
írlands til að búa hjá mömmu í smátíma en það hefur nú ekkert
verið alveg ákveðið. Hún er mjög skemmtileg og hún dekrar
rosalega mikið við mig.“
Hann segist enn sem komið er vera eini homminn í skólanum.
Hann viti allavega ekki um fleiri. En það hafi ekki
skapað nein vandamál. Hann hafi eignast bæði vini og vinkonur
og svo sé hann líka mikið í tölvunni. Þá hefur hann áhuga á
bókum og hestum.
„Ég les aðallega ævintýrabækur eins og Artemis Fowl, þá finnst
mér Dan Brown líka skemmtilegur höfundur. Svo er fjölskylda
mömmu með hesta á írlandi og mér finnst mjög gaman að fara á
hestbak þegar ég er þar.“
En hvað langar þig að gera þegar þú verður stór?
„Ég ætla að verða sálfræðingur. Ég get kannski ekki leyst öll
heimsins vandamál en ég er góður hlustandi. Mér finnst
athyglisvert hvernigfólk hugsar og heilinn virkar. Kannski langar
mig líka til að hjálpa krökkum sem eru í sömu sporum og ég í
dag.“