Samtökin '78 - 30 ára Afmælisrit Samtakanna '78 - 01.06.2008, Blaðsíða 36

Samtökin '78 - 30 ára Afmælisrit Samtakanna '78 - 01.06.2008, Blaðsíða 36
talaði mig hásan á fundum og tók þátt í starfínu af lífi og sál. En ég gerðist líka sérfræðingur í að skipuleggja böll og æfði kabarett af miklum móó. Þessi böll nutu mikilla vinsælda en þau voru fyrst í stað haldin f gamla Silfurtunglinu sem var á efri hæðinni í Austurbæjarbíói. Mér fannst þetta hvort tveggjajafn mikilvægt. Sumir frá þessum árum þekkja mig ekki nema f peysufötum. Samtökin hafa alla tíð sveiflast á milli uppreisnar og íhaldssamra báráttuaðferða. Sú viðurkenning og sátt sem síöasti áratugur hefur fært hommum og lesbíum hefur þó eðlilega gert það að verkum að uppreisnareldurinn brennur ekki jafn glatt og áður. Kannski helst þess vegna hafa samtökin orðið borgaralegri og settlegri." flH^HHHKnfrTson sem starfaði um skeið að forvarnarmálum innan Samtakanna aö byrja að mála húsið. //Alnæmisplágan eina verkefnið Það fór svo að Þorvaldur Kristinsson varð formaður Samtakanna árið 1986 og gegndi því starfi til ársins 1989. Þaö má segja að alnæmisplágan hafi verið eina verkefnið á dagskrá samtakanna þennan tíma. En þegar neyðin er stærst er hjálpin næst. Sjúkdómurinn kom á tengslum milli talsmanna Samtakanna og ýmissa embættismanna. Til að mynda gekk Ólafur Ólafsson landlæknir í það verk að greiða fyrir húsnæðismálum Samtakanna ‘78. Því lyktaði þannig að Davíð Oddsson borgarstjóri lét félagið hafa Lindargötu 49, sextíu fermetra bárujárnshús, til afnota árið 1987. Samtökin höfðu þá flutt af Skólavörðustíg 12 í fremur niðurdrepandi leiguhúsnæði í Brautarholti 18, uppi á fjórðu hæð. Þá fékkst styrkur til að halda úti starfsmanni til að sinna fræðslumálum vegna sjúkdómsins í stuttan tírna." Lindargatan varð annað heimili margra á þessum árum ogfólk kom þar alla daga vikunnar í einhverjum erindagjörðum eða bara til að spjalla saman yfir kaffi eða bjór. Eitt árið var meira segja haldið heilagt aðfanga- dagskvöld í félagsheimilinu fyrir þá sem vildu. „Allt það sem áður var á dagskrá í mannréttindabaráttunni svo sem baráttan fyrír réttlátari löggjöf þurfti í raun að þoka fyrir þeirri baráttu sem alnæmi kallaði yfir okkur þar sem þetta voru svo erfiðir og krefjandi tímar," segir Þorvaldur Kristinsson. „Við verðum að hafa það í huga að það komu ekki fram lyf sem lengdu líf þeirra sem höfðu smitast fyrr en um miðjan tíunda áratuginn. Á þessum árum hitti ég félaga mína oftar við jarðarfarir en á barnum." Húsið við Lindargötu var heimili Samtakanna ‘78 í þrettán ár og skipar því sérstakan sess í sögunni. Það stóð á horni Frakkastígs og Lindargötu, gegnt opnu hafí. Það hefur nú verið rifið. //Sexúalpólitískir flóttamenn Útþrá félagsmanna háði Samtökunum ‘78 frá upphafi. Flestir vildu búa í útlöndum á níunda áratugnum. Það var ekki nóg með að fordómar og mismunum gegn hommum og lesbíum væri illþolandi til lengdar. Landið var einfaldlega stundum óþolandi með sína eilífu verðbólgu, tepruskap, hræsni og rysjótt veður. Svo vildi fólk líka sækja sér menntun sem og margir gerðu. Samtökin '78 þurftu þannig að horfa á eftir mörgum góðum liðsmönnum til lengri eða skemmri tíma. Á móti kom að fólk kom oft og tíðum afturtil starfa í Samtökunum eftir að það sneri heim og bar þá með sér ferska strauma að utan og hafði jafnvel sótt sér reynslu af starfi samkynhneigðra í öðrum löndum. Þegar horft eryfir hópinn sem var ansi fjölbreytílegur þarf engan að undra að það væri stundum rifist hressilega. Þarna voru fótboltastelpur og leóurhommar, stríðsmálaðir stelpustrákar, alvarlega þenkjandi félagsmálatröll og uppstrílaðir æringjar, hárgreiðslumenn, skáld, læknar, barnakennarar, bankastjórar, fóstrur, trésmiðir, öryrkjar, sprenglærðir menntamenn og droppát úr barna- og menntaskólum landsins. Þarna var líka njósnari Þjóðverja í seinni heimsstyrjöldinni, leikarar, söngvarar og síðast en ekki síst nemendur af öllum stæróum og gerðum. Sumir voru fanatískir á áfengi, aðrir notuðu það ótæpilega. Einhverjum fannst jafn sjálfsagt að fá sér hasspípu og seríósið á morgnana. Öðrum fannst það óhugsandi. Allt þetta fólk kom einhvernveginn Husiðvar svo malað i glaðlegum bjortum litum snemma nálægt Samtökunum átíundaáratugnumogflestirmunaeftirþvísvona. ‘78, hvort sem það var í gegnum pólitíska baráttu, eða það notaði félagsmiðstöðina, sótti böll eða bókasafnið. Félagarnir sem höfðu ýmist tekið út þroska á Melrakkasléttu, í Kaupmannahöfn, við ísafjarðardjúp, í Berlín, miðborg Reykjavíkur, San Fransiskó eða Breiðholti jafnvel Akureyri, voru stundum ósammála um eiginlega allt. Nema kannski það takmark, að hommar og lesbíur ættu að njóta sambærilegra mannréttinda og aðrir. 36
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Samtökin '78 - 30 ára Afmælisrit Samtakanna '78

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Samtökin '78 - 30 ára Afmælisrit Samtakanna '78
https://timarit.is/publication/1493

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.