Samtökin '78 - 30 ára Afmælisrit Samtakanna '78 - 01.06.2008, Blaðsíða 47

Samtökin '78 - 30 ára Afmælisrit Samtakanna '78 - 01.06.2008, Blaðsíða 47
án samvinnu viö stærsta áhættuhópinn og án þess að nefna homma á nafn. Sumir vildu takast á við útbreiðslu sjúkdómsins með lögum, þ.e. með tilskipunum og þvingunaraðgerðum. Niðurstaöan var samt óumflýjanleg og það var samvinna við samkynhneigða. En þaö var bara eitt hænuskref í einu og samfélagið gaf ekkert eftir baráttulaust. //Margir veikir og deyjandi Þegar hér var komið við sögu veturinn 1986 til 1987 var alnæmi í algleymingi. Staða samkynhneigóra hafði versnað til muna. Nú vorum við svo sannarlega sjúkir, sekir og syndugir eins og svo oft hafði verið bent á f gegnum tíðina. Það var eins og álagamyrkur legóist yfir gayheiminn. Það voru margir veikir og deyjandi í vinahópnum. Hvert sem við horfðum blasti við ósigur og hörmungar. Fjölmiölar veltu okkur uppúr sorpblaðamennsku af verstu sort og almenningur var okkur mjög andsnúinn. Við bættist að fólk umgekkst okkur nú með varúð sökum smithættu. Sorpblaðamennskan fór á flug með órökstuddar smitleiðir og sáði ótta, og það gekk svo langt að á tímabili kom upp umræða meðal vagnstjóra SVR að neita aö taka við skiptimiðum sökum ótta við smithættu. Geðheilsa okkar var ekki uppá sitt besta, menn urðu þunglyndir og kvíðnir og áfallastreita sagði til sín. Þá komu kristnir söfnuðir á mikilli ferð til að strá salti í sárin og deyða alla von. Það varð okkur mjög þungbært, þ.e. allur sá hatursfulli málflutningur sem forsvarsmenn kristinna trúfélaga dældu yfir samfélagið árum saman. //Kristinn hatursáróður Þessi skipulagði kristni hatursáróður átti uppruna sinn í Bandaríkjunum. Ameríkumenn hafa aldrei kunnað aö fara með trúarbrögð, eins og sumt fólk kann ekki að fara með áfengi. Þessir kristnu hópar höfðu mikil áhrif í þá átt að afvegaleiða umræðuna um alnæmi og samkynhneigð.og það hve litlu fé var varið til alnæmisrannsókna í Bandaríkjunum og kyntu þannig undir lífshættulegu hatri í garð samkynhneigðra. Hér á landi fóru mörg kristin trúfélög líka á flug með „refsingu guðs“ skilaboðin. Það var eins og það væri ekki nóg að veikjast og lifa skelfilegar stundir og deyja ungur úr illskæðum sjúkdómi. Kristin trúfélög þurftu líka að hella úr skálum reiði sinnar yfir þá deyjandi og formæla þeim og láta þá formlega vita að sjúkdómurínn væri refsing guós fyrir illt líf. Að því kom að þjóðkirkjan lét málið til sín taka og á prestastefnu í Borgarnesi sumarið 1987 var eftirfarandi ályktað: „...að skora á alla kristna menn, gagnkynhneigða sem samkynhneigða, að sýna ábyrgð í kynlífí sínu, að fordæma engan og sýna fórnarlömbum eyðni og aðstandendum þeirra sannan náungakærleika." Þetta þótti mörgum djarft og stórt skref hjá þjóðkirkjunni og spunnust deilur um þessa yfirlýsingu og sýnir það best stöðu samkynhneigðra á þessum árum. Þrátt fyrir að vió fyndum lítið fyrir náungakærleik kirkjunnar verður aó nefna að einstaka prestar skrifuðu framúrskarandi greinar í blöð okkur til stuðnings og má þar nefna Ólaf Odd Jónsson sóknarprest í Keflavík og Baldur Kristjánsson sóknarprest á Höfn í Hornafirði, svo einhverjir séu nefndir. //Sjúkdómur einmanaleikans Ég ætla ekki að þykjast vita hvernig ungum deyjandi manni líður, en á þessum árum sagöi eitt sinn rúmlega tvítugur smitaður vinur minn við mig: „Veistu, ég hef viðbjóð á sjálfum mér. Ég er sýktur og enginn vill snerta mig. Það sér mig enginn lengur." Alnæmi var sjúkdómur einmanaleikans og aðskilnaðarkenndarinnar. Hvernig er að vera ungur maður og ekki ástar verður? Upplifun þeirra sem fyrstirvoru lagðir inn á sjúkrahús var skelfileg. Umgengni við þá var svo undirlögð af smitvörnum að þeir upplifðu sig sem lífshættulega og óhreina. Það var þó ekki viö starfsfólkið á sjúkradeildunum að sakast, það reyndi eftir megni að láta mönnum líða 47
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Samtökin '78 - 30 ára Afmælisrit Samtakanna '78

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Samtökin '78 - 30 ára Afmælisrit Samtakanna '78
https://timarit.is/publication/1493

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.