Fjölrit RALA - 15.03.1977, Side 82

BÚveðurfræói
76
Tafla 3. Nýtileqt hitamaan Úrkorca mn
Sáning- Skrið- Sáning- Skrið-
Staður uppskera uppskera uppskera uppskera
Korpa 768,5 322,1 323,8 202 ,0
Hvanneyri 791 ,0 331 ,0 334,1 219,4
Reykhólar 719,0 287,0 297,7 197,5
Möðruvellir 912,2 369,2 92,2 40 ,0
Skriðuklaustur 810,1 367,9 104,9 30,4
Sámsstaðir 833,4 373,3 595,9 424,4
Nýtilegt hitamagn = summa (dagsmeðalhita - 3°C).
Niðurstöður:
Tafla 1 sýnir meðaltöl hæðarmælinga á hverjum athugunarstað og eru
þær upplýsingar sýndar línulega á mynd 1 og 2.
Vikan sem skrið hófst er sýnd með stjörnu og það vekur athygli hve
jafnt skriðið er þrátt fyrir mjög mismunandi veðráttu á stöðunum sem
m.a. má marka af hæð plantnanna. Mælingar gerðar á Keldnaholti eru
sýndar á töflu 2.
Á öllum stöðvunum var gróðursett í nánd við veðurmæla nema í Esjunni.
í Esjunni eru reyndar veðurathugunarstöðvar en þær voru ekki í notkun í ár.
Hitamælingar voru þó gerðar sumarið 1973 og þá reyndist hitafallið við
hverja 100 metra vera 0,8"C sem er nokkru hærra en búist var við.
Mynd 3 sýnir fall 1000 kv. með hæð í Esjunni. Á töflu 3 er gefið
nýtanlegt hitamagn og úrkoma á athugunarstöðunum fyrir allt vaxtarskeiðið
og fyrir tímann frá skriði að þroska sérstaklega.
1000 kv. er sá eiginleiki plöntunnar sem er breytilegastur og
virðist næmasti mælirinn á vaxtarskilyrðin.
Athugasemd:
Við hæðarmælingar var alltaf miðað við efsta punkt plöntunnar, nema
a Reykhólum. Þar var lengd mæld að oddi efsta blaðs, einnig eftir að
titur höfðu náð meiri hæð. SÍðasta mælingin var gerð á Keldnaholti og
er hliðstæð við mælingar á öðrum stöðum.