Fjölrit RALA - 15.11.1981, Blaðsíða 37

31
I tveimur gryfjum í Hvanneyrarfjósi var gerð tilraun með
forþurrkun votheys. Vegna mikilla þurrka dagana, sem hirt var,
varð heyið mjög þurrt við hirðingu: 38,1% þurrefni 1 aðra
gryfjuna, en 54,5% 1 hina.
1 hvorugri tilrauninni voru geymslur opnaðar fyrr en 1
árslok 1980, og þvl liggja niðurstöður ekki fyrir, þegar þetta
er skrifað.
Sfram var fylgst með verkun heymetis (haylage) að
Kirkjubóli í Innri-Akraneshreppi.
Votheysgerð - þurrheysgerð.
Tilraun þessi hófst sumarið 1978 (sjá fjölrit Rala nr.
48, bls. 35 og nr. 65 bls. 26). Mældur er árangur heyverkunar,
svo og afurðir og þrlf áa, sem fóðraðar voru á heyinu. Er þar
um að ræða tvo 60 áa hópa sem hvor fékk slna heytegundina.
Helstu niðurstöður annars áfanga tilraunarinnar eru birtar 1
ársskýrslu um tilraunir á Hvanneyri 1980 (fjölr. Hve, nr. 34,
bls 8-9). Þriðji áfangi hófst með heyöflun sumarið 1980.
Póðrunarskipulagi var breytt frá fyrri tilhögun haustið 1980,
og mun væntanlega verða greint frá því, svo og niðurstöðum
tilraunarinnar, eftir að henni lýkur vorið 1981.
Þurrheysgerð.
Unnið var að tilraunum með þurrkun heys á velli. Enn voru
könnuð áhrif snúningstíma á þurrkunarhraða heys. Kom fram
ávinningur af þvl að snúa heyi sem fyrst að deginum, sé
þurrkur 1 loftl, en þótt enn sé blautt á jörð. Ennfremur, að
lltill ábati virðist af þvl að snúa oftar en tvisvar á dag, sé
þerrir sterkur.
Rannsakaður var þurrkunarhraði nokkurra túngrasa í
sérbyggðum þurrkskáp, þar sem sýni voru þurrkuð við blástur
útilofts. Kom fram taslsverður mismunur á þurrkunarhraða
grsanna, t.d. þornaði vallarfoxgras yfirleitt hægar en aðrar
grastegundir.
Vegna prófunar á sláttuþyrlum^með grasknosara var haldið
áfram að athuga þurrkunarörvandi áhrif vélanna, efnatap af
völdum þeirra o.fl. í samanburði við notkun hefðbundinnar
sláttuþyrlu og heyþyrlu. Reyndar voru 3 gerðir sláttuþyrla með
grasknosara. Þar sem upgjöri tilraunanna er ekki að fullu
lokið enn, er ekki hægt að greina frá niðurstöðum þeirra.
Enn var gllmt við spurninguna um það, hvort betra bæri að
slá 1 tvisýnum þurki (en á "réttu" þroskastigi) eða biða
öruggs þerris. Lokið var við fððrunarathugun á heyflokkunum,
sem aflað var sumarið 1979. Þá var að mestu gengið frá uppgjör
þessara tilrauna, en þær hafa staðið frá sumrinu 1977. Benda
niðurstöður mjög eindregið 1 þá átt, að tjónið vegna
ofþroskunar grassins sé engu minna en tjðnið vegna hraknings
heysins á velli.
I tenglsum við áburðar- og sláttutimatilraun með
Korpu-vallarfoxgras og Beringspunt á Hvanneyri (nr. 439-77)
voru gerðar mælingar á efnatapi við þurrkun þessara tegunda