Rit Búvísindadeildar - 15.04.1994, Blaðsíða 68

Niðurstöður
í þessari athugun kom fram að 21% vefjaþráðanna var af gerð I ("Þolvöðvar"
slow twitch muscle) 30% af gerð IIA og 48% af gerð IIB. Meðal gildleiki
vöðvaþráða var 1622 pm^* 2146 pm^ og 3892 pm^ fyrir gerð I, DA, og DB og
meðalgildleiki allra vöðvaþráða var 2841 pm^.
Fjöldi háræða umhverfis vöðvaþræðina var 3,5 fyrir gerð I 3,9 fyrir gerð ILA og
3,7 fyrir gerð DB meðal fjöldi háræða fyrir allar vöðvagerðir var 3,7 og þéttleiki
háræða að meðaltali 525 háræðar á hvern mm^.
Hægt er að segja fyrir með 95% öryggi hvort hrossin voru fædd og uppalin í
Danmörk eða á íslandi, þannig að mismunandi umhverfi virðist hafa áhrif. Ekki
liggur þó fyrir næg vitneskja til að segja fyrir um hvort hestar fæddir og uppaldir
á íslandi séu þolnari eða hæfileikameiri en hross fædd og uppalin erlendis. Einnig
er marktækur munur milli aldursflokka, en einungis hvað varðar stærð vöðva-
þráðanna. Mismunur milli kynja var einnig greinilegur, þannig að geldingamir
höfðu meir af gerð IA og DA en minna af IIB og einnig fleiri háræðar umhverfis
vöðaþræðina. Þetta bendir til að geldingamir hafi meira þol en hryssur á þessum
aldri.
í samanburði við önnur kyn kom ffam að hlutfall þolvöðva (gerð I) er hærri en í
flestum þekktum reiðhestakynjum að Arabanum undanskyldum og því mætti ætla
að hann stæði þeim íslenska framar hvað þol snertir. Hins vegar er á það bent að
þar sem vöðvaþræðir íslenska hestsins eru mun minni (grennri) þá vegi það
muninn upp þar sem grannir þræðir auðveldi súrefnis og mjólkursým skipti við
háræðakerfið. Sem sagt grannir vöðvaþræðir auki súrefnisnýtingu
í þessari athugun kom einnig fram að vöðvafita (intramusculert fedt) er mun meiri
og talsvert frábrugðin því sem þekkt er hjá öðrum kynjum. Sá þáttur er í frekari
rannsókn við búnaðarháskólann í Ultuna í Svíþjóð og verður mjög fróðlegt að vita
hvað út úr því kemur.
61