Stefnir - 01.10.1951, Qupperneq 41

INNLEND STJÓRNMÁL
39
flokkur þeirra hefði haft meiri-
hluta á Alþingi. Hann hefur orð-
ið að taka þátt í ýmsum þeim aS-
gerðum, sem verið liafa víðsfjarri
stefnu hans. Hann hefur jafn-
framt orðið að láta margt ógert,
sem hann hiklaust hefði fram-
kvæmt, ef hann hefði haft meiri-
hluta á þingi. Sjálfstæðismenn
draga enga dul á, að samsteypu-
stjórnirnar hafa leitt ýmiskonar
spillingu yfir þjóSina, pólitísk
hrossakaup og spákaupmennsku.
En þjóðin verður að gera sér það
ljóst, að hún sjálf her ábyrgð á
því ástandi. Hún hefur skapað
löggjafarsamkomu í sína eigin
mynd eins og skaparinn mann-
kindina í áradaga. Ef íslendingar
vilja heilbrigSara stjórnarfar
verða þeir að fá einum flokki
meirihluta á Alþingi. Eini stjórn-
málaflokkurinn, sem hefur ein-
hverja möguleika til þess að fá
slíkan meirihluta, er Sjálfstæðis-
flokkurinn, sem nýtur fylgis 40%
landsmanna.
Formaður Sjálf-
Leiðin til þess stæðisfl. lauk ræðu
að komast í sinni á landsfundi
meirihluta. flokksins meS því
að hvetja til öfl-
ugrar sóknar fyrir meirihlutaað-
stöðu hans með þingi og þjóð.
Hann kvað auðsætt að því tak-
marki væri hægt að ná. Þau um-
mæli er fyllsta ástæða til að taka
undir. En vel má vera, að til þess
að það takmark náist, verði flokk-
urinn að fara nýjar leiðir. Sam-
steypustjórnarfyrirkomulagið er
á leiðinni að skapa algera lá-
deyðu í stjórnmálum þjóðarinn-
ar. Kosningar hafa um langt skeið
valdið sáralitlum breytingum á
skipan Alþingis. Kjósendur eiga
þess ekki, nema að takmörkuðu
leyti kost, að draga stjórnmála-
flokkana og leiðtoga þeirra til
ábyrgðar fyrir stefnu þeirra og
framkvæmd hennar. Samstjórnar-
braskið hefur að meira eða minna
leyti gert stjórnmálabaráttuna að
botnlítilli þvælu, sem almenning-
ur skilur hvorki upp né niður í.
Sjálfstæðisfl. getur ekki til
lengdar verið viðriðinn þennan
hlindingjaleik, ef hann vill skapa
þjóðinni heilbrigðara stjórnarfar
en hún nú býr við. Hann verður
að hafa kjark til þess að standa
utan við ríkisstjórnir glundroð-
ans. Þjóðin verður einnig að sjá
það svart á hvítu, hverjar afleið-
ingar svokallaðrar vinstri stjórn-
ar, yrðu fyrir hana. Þegar hún
hefði kynnzt þeim er ólíklegt að
barátta Sjálfstæðisflokksins fyrir
hreinum meirihluta yrði erfið.
Islendinga vantar hreinni stefnu
mörk í stjórnmálabaráttu sína.
Þau fá þeir aldrei meðan að sam-