Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1967, Blaðsíða 152
1967
— 150 —
G. er illa gefinn og frámunalega lélegur upplýsandi, auk þess sem
hann er „fúll“ út af öllu þessu umstangi og ófús til upplýsinga, auk
fjarska takmarkaðrar getu til upplýsinga í samræmi við greindar-
stig sitt.
G. er fæddur .... 1937. Foreldrar hans eru bæði á lífi og við sæmi-
lega heilsu. Faðir hans er nokkuð orðinn slitinn, að því er hann telur,
en annars hraustur og hefur alltaf verið „húsbóndi á sínu heimili",
en samkomulag er gott. Móðir hans hefur lengi verið hálftæp á taug-
um. Segir G., að sér hafi verið sagt, að þegar hún gekk með hann,
hafi hún verið eitthvað lasin. Er helzt að skilja, að þar hafi verið um
einhverja minnistruflun að ræða, og var hún vegna þess ama á Landa-
kotsspítala síðustu vikurnar, að því er G. heldur. Ekki hafa þessar upp-
lýsingar fengizt staðfestar frá Landakotsspítala. Að sögn G. mun móðir
hans hafa verið hálflasin í síðari meðgöngum og alltaf eitthvað upp á
þennan máta.
Ekki er vitað um neina sérstaka kvilla eða sjúkdóma hjá G. í bemsku
eða uppvexti.
Hann átti skólagöngu sína á . ..., og mun hún hafa verið með
litlum glæsibrag, venjuleg bamaskólaganga og einn bekkur í gagn-
fræðaskóla, sem hann þó víst lauk ekki prófi úr.
Eftir skóla vann hann alla algenga vinnu, m. a. á sjó, en segir, að
sér hafi alltaf liðið illa þar.
G. hefur verið í foreldrhúsum fram að þessu að fráskildu einu ári, að
hann var kvæntur og átti eigið heimili. Segir hann, að það hafi fljót-
lega komið í ljós, að þau hjónin áttu ekki skap saman, „alltaf rifrildi,
þegar maður var kominn heim“. Þau komu sér svo saman um að skilja.
Þegar til kastanna kom, segir hann, að konan hafi verið alveg til með
að sættast og semja, en þá hafi hann verið búinn að fá nóg og hafi neitað
öllu.
G. segist hafa orðið kynþroska eitthvað í kringum fermingu, iðkað
þá masturbatio (sjálfsfróun) og eitthvað síðan. Eftir að hann skildi
við fyrrverandi konu sína, hefur hann haft einhver laus sambönd og til-
viljunarkennd, að hann segir.
G. kom til undirritaðs 27. 9. vegna „taugaveiklunar“-einkenna, sem
hann sagði, að væru sennilega meðfædd. Sagðist hann vera mismun-
andi slæmur, en á köflum væri áberandi kvíði, og ef hann yrði fyrir
einhverju, yrði honum allt að því flökurt. Ekki kemur þetta þó að sök
að ráði við núverandi störf, nema ef hann þarf að fará langt einn
saman, og forðast hann það heldur. Á heimili kemur þetta ekki fram.
Hann sagðist ennfremur vera í nokkurri „pressu“, eftir að hann keypti
sér vörubifreið, sem hann á fullt í fangi með að standa í skilum með.
Þessi taugaveiklunareinkenni hafa þjáð hann áður, svo að hann hefur
leitað læknis, en sú meðferð, sem hann fékk þar, svo sem ekki skipt
sköpum.