Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1967, Qupperneq 167

— 165
1967
geðrannsóknar, kveðst hann enga skýringu geta gefið. Hann ber við
minnisleysi, hvað þá snertir fyrst á eftir, en segir þá síðan hafa rifjazt
upp smám saman eftir handtökuna í október s.l.
A. segir, að undanfari allra íkveiknanna hafi verið andleg vanlíðan.
Hann kveðst hafa verið haldinn miklum kvíða og spennu, þjakaður af
einmanakennd og óhamingju, leitaði þá alltaf til vínsins og svolgraði
það í sig á stuttum tíma. Leið honum betur fyrst á eftir, en fljótlega hafi
mikil umbrot orðið í sér. Kveðst hann hafa átt í mikilli innri baráttu,
og hafi þá verið eins og eitthvert dulið afl, sem hann ekki réð við, hafi
togað í sig og rekið sig út í þessi ódæðisverk. Á eftir hafi allt lokazt
fyrir sér og sálarlífið gengið í einn rembihnút, sem ekki hafi raknað
fyrr en eftir síðasta brunann.
Heilsufar A. hefur yfirleitt verið gott. Fengið algengustu umgangs-
kvilla. Hann var hætt kominn af kíghósta 2ja ára gamall. Botnlangi
var tekinn í janúar 1961. 1 mörg ár hefur hann kvartað um höfuðverk
og var sendur í rannsókn. Var hann þess vegna á fjórðungssjúkrahúsinu
á Akureyri 1965. Reyndist hann hafa vöðvabólgur, sem löguðust um
tíma við meðferð. Annað fannst ekki athugavert við rannsókn þessa.
Vegna höfuðverkjar hefur hann um langt skeið notað talsvert af verkja-
töflum. Samkv. vottorði .... fyrrv. héraðslæknis leitaði A. oft til hans
vegna ýmislegra kvartana, og taldi ..... að geðrænar veilur gætu
staðið þar að baki. Fékk og lyf vegna þessa, en ekki er vitað, að hann
hafi misnotað þau á neinn hátt.
Við líkamlega skoðun fannst ekkert athugavert nema minnkuð sjón,
sem heimtar gleraugu, einnig minnkuð heyrn á vinstra eyra. Falskar
tennur eru í báðum gómum. Blóðþrýstingur 105/80, púls 80/mín. Hjarta-
línurit var eðlilegt. Ör er á kvið eftir botnlangaaðgerð. Skoðun tauga-,
lyf- og augnasérfræðinga leiddi ekkert frekar í ljós. Allar almennar
blóð- og þvagrannsóknir voru eðlilegar. Heilalínurit, tekið skömmu eftir
komu, sýndi mikinn kvíða og spennu. Heilalínurit, tekið undir áhrifum
svefnlyfs og síðar í svæfingu, sýndi ekkert með vissu óeðlilegt.
Við geðskoðun verður vart mikils kvíða og spennu, sem aðallega kemur
fram í líkamlegum kvörtunum, einkum höfuðverk. Hæglátur maður og
kurteis, fremur skapgóður og þægilegur í umgengni, kemur sér vel við
samsjúklinga og starfsfólk. Hann virðist tilfinningalega óþroskaður,
hafa mikla tilhneigingu til að setja vandamál sín á bak við ímyndaðan
veruleika og á erfitt með að horfast í augu við vandann hverju sinni
og leysa hann. Þess vegna hrúgast upp hjá honum áhyggjur, hann
lendir í sjálfheldu, finnur enga leið út og breiðir yfir allt saman með
yfirborðskenndri framkomu. Hann á erfitt með að tjá hug sinn allan,
og líða margar vikur og viðtöl, þar til hann er reiðubúinn að létta af
sér, og gerist það smám saman. Almenn líðan hans er greinilega miklu
betri, eftir að hann hefur létt af sér hverju sinni. Eftirtekt, skiln-
ingur og greind eru í góðu meðallagi. Hann er fullkomlega áttaður