Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1968, Page 138

1968
— 136 —
verða því viðbrögð hennar oft flausturkennd. Hana skortir greinilega
allt innsæi í tilfinningar sínar, sem virðast vera mjög óþroskaðar, og
hún reynir fyrst og fremst að bæla niður og afneita öllum þeim tilfinn-
ingum, sem valda henni óþægindum og hún er hrædd við, svo sem
reiði og hatur.
Hún virðist ætíð hafa forðazt og átt erfitt með að mynda sterk til-
finningatengsl við annað fólk. Hún hefur aldrei haft ákveðið markmið
að keppa að í lífinu, heldur hefur hún borizt með straumnum og látið
reka á reiðanum. Hún hefur laðazt að karlmönnum, sem hafa misnotað
áfengi meira eða minna og hafa því greinilega líka verið tilfinninga-
lega vanþroska og átt við svipuð vandamál að stríða og P., þ. e. að
geta ekki myndað sterk tilfinningaleg sambönd við annað fólk.
Hlutskipti P. virðist alltaf hafa verið mjög erfitt, eftir að hún komst
á fullorðinsár, nema þá kannske helzt síðustu 2 árin. Hún hefur sætt
miklu mótlæti frá sambýlismönnum sínum. Hún virðist ætíð hafa
reynt að bjargast eftir beztu getu, og í þessu virðist aðalstyrkur hennar
fólginn, en mótlætið og harkan koma ávallt frá aðilum, sem hún fann
sig vanmáttuga gagnvart og þorði því hvorki né gat barizt gegn þeim
eða sýnt önnur eðlileg viðbrögð.
Þegar P. stendur svo andspænis 5 ára gömlum syni sínum, sem er
greinilega mjög ódæll og P. finnst hafa marga verstu eiginleika föð-
ur síns, S. K-sonar, sem var P. hvað erfiðastur í allri reynd, þá skortir
hana skyndilega allt aðhald. Hún er núna sterki aðilinn og ekki fær
um að stjórna niðurbældri reiði sinni, sem brýzt fram, að því er virð-
ist aldrei að tilefnislausu, þegar hegðun S. var hvað verst. Það skal þó
tekið fram, að svo virðist sem P. hafi verið fær um að stjóma tilfinn-
ingum sínum lengst af, og ennfremur virðist ekki vera vissa fyrir því,
að hún hafi nema tvisvar sinnum misst algjörlega stjórn á sér.
P. var ávallt áttuð á stað og stund og í góðum raunveruleikatengslum.
Minni hennar virðist mjög gott, bæði á löngu liðna atburði og nýskeða,
skilningur og ályktunarhæfni virðist vera fyrir neðan meðallag, og
dómgreind er einnig greinilega áfátt. Engin einkenni komu fram í við-
tölum eða sálfræðilegum prófum, er bent gætu til þess, að P. hefði
nokkrar vefrænar heilaskemmdir.
Samkvæmt upplýsingum frá læknum barnadeildar Landspítalans er
lýsing P. á hegðun S. sízt orðum aukin. Á barnadeildinni hefur S. verið
mjög ögrandi í allri framkomu, lætur illa, órólegur og hávær á köflum.
Á hann það oft til að rjúka á önnur börn og berja þau að tilefnislausu.
Gerir sig oft líklegan til þess að gæla við starfsstúlkur deildarinnar,
en fer þá að klóra þær. Hegðun sem þessi hjá bami gefur tilefni til
þess að ætla, að um gæti verið að ræða hreina geðveiki eða einhvern
vefrænan sjúkdóm í heila, og þyrfti að rannsaka S. með tilliti til þessa.
Ef svo væri, er lítil furða, þó að móður með skaphöfn og tilfinningalíf
sem P. mistækist að hafa hömlur á slíku bami og eigin skapi.