Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1968, Side 145

— 143 —
1968
Sem betur fer hafa svipuð tilfelli verið til þess að gera sjaldgæf,
sérstaklega með tilliti til þess, hve oft áður og fyrr var notuð geisla-
meðferð við góðkynja húðsjúkdóma, einkum eksem. Þetta getur þýtt,
að aðeins mjög sjaldan hefur átt sér stað, að eins margir geislakúrar
og G. P-son fékk, hafi verið gefnir.
Ef ég sem tilkvaddur sérfræðingur hefði verið spurður álits í hlið-
stæðu máli í Noregi, hefði ég svarað, að mér þætti eðlilegt, að sjúkling-
urinn fengi sanngirnisbættur".
5. Hinn 5. marz 1969 kom .... [sérfræðingur í lyflækningum] fyrir
bæjarþing Reykjavíkur. (Dómskjal nr. 13, sem nefnt er í framburði
hans, liggur fyrir í úrskurði læknaráðs frá 4. júní 1965.) Framburður
læknisins er bókaður á þessa leið:
„Vottorðið á dskj. nr. 13 er lesið fyrir vitninu og sýnt því. Kveður
vitnið rétt, sem í því segir, og kannast við undirskrift sína undir það.
Tekur vitnið fram í því sambandi, að sú tímasetning, að G. P-son hafi
fyrst leitað til sín árið 1931, sé eftjr minni. Vitnið tekur fram, að áður
en G. hafi komið til sín, hafi hann verið búinn að fá geislameðferð.
Vitnið kveður þetta einnig að vísu vera eftir minni, en telur þetta þó
örugglega vera rétt.
Aðspurt tekur vitnið fram, að það telji, að það hafi verið strax eftir
að G. leitaði til þess, að það hafi vaknað grunur hjá því um, að G.
hefði hlotið of mikla röntgengeislun. Vitnið kveðst því hafa ráðfært
sig við lækni þann, sem geislunina hafði framkvæmt, Gunnlaug Claes-
sen, enda muni G. áður hafa verið búinn að fá geislameðferð á lækn-
ingastofu Gunnlaugs. Vitnið kveðst einnig hafa ráðfært sig við ....
lækni [sérfræðing í húð- og kynsjúkdómum]. Vitnið segir nánar að-
spurt, að það muni ekki hafa verið að þess frumkvæði, sem G. hafi
fengið frekari geislameðferð, eftir að hann kom til þess. Segir vitnið,
að það geti nú ekki um það sagt, hvort það eða .... [fyrrnefndur
sérfræðingur í húð- og kynsjúkdómum] hafi vísað G. til frekari geisla-
meðferðar. Vitnið tekur nú fram, að það hafi haft vissar efasemdir
út af frekari geislameðferð og það hafi því þess vegna rætt við Gunn-
laug Claessen og .... [síðast nefndan sérfræðing], eins og skýrt er
frá hér að framan. Vitnið telur sig muna það, að . ... [sérfræðingurinn]
hafi einnig haft efasemdir í sambandi við frekari geislameðferð, að
minnsta kosti á meðan hann vissi ekki, hversu mikla geislun sjúkling-
urinn hafði fengið áður. Vitnið kveður það hafa komið fram hjá G.,
að honum liði eitthvað betur eftir geislameðferð, sem hann hafði feng-
ið, og hann hefði áhuga á að reyna frekari geislun, ef það væri óhætt.
Aðspurt segir vitnið, að það hafi nú ekki í fórum sínum lengur nein
gögn um sjúkdómsferil G. P-sonar frá þessum tíma, enda hafi læknar
engin tök á að geyma gögn svo langan tíma“.