Börn og menning - 01.09.2007, Blaðsíða 14

12
Börn og menning
Sigþrúður Gunnarsdóttir
Fimm manna fjölskylda á
slóðum Astridar Lindgren
Þegar Ijóst varð að fjölskyldan færi í
sumarfrí til Svíþjóðar einmitt á hundrað
ára afmæli Astridar Lindgren blasti við
að fríið yrði pilagrímsferð á slóðir þessa
mikla sagnameistara sem hafði glatt
alla fjölskyldumeðlimi svo mikið. Til
undirbúnings var kvöldlesturinn frá jólum
til vors helgaður fólki á borð við Madditt
og Betu, fjölskylduna á Saltkráku, Emil í
Kattholti og Rasmus flækingsdreng. Við
komumst ekki yfir allt höfundarverkið í
þessari lotu, en drjúgan hluta þess, og
sumt sem varð útundan sat enn fast í minni
barna og fullorðinna frá fyrri lestrum.
Á netinu kynntum við okkur afþreyingu
sem i boði er tengd sögum Astridar og
pöntuðum okkur strax tveggja daga miða í
Astrid Lindgrens Várld í Smálöndunum og
kofa til að gista í. Annað myndum við spila
eftir eyranu.
Ljósmyndasýning og töfraveröld
Junibacken
Svíar eru stoltir af barnabókunum sínum og
rækta bæði þær og aðra barnamenningu.
Sænskar fjölskyldur kunna greinilega að meta
þessa ræktarsemi. Við reyndum snemma í
ferðinni að komast inn í barnabókasafnið
fína í Kulturhuset í Stokkhólmi en þar var
því miður fullt og ekki fyrirséð að fleirum
yrði hleypt inn þann daginn. Seinna þegar
við reyndum að skoða safnið var það farið
í sumarfrí svo heimsókn þangað verður að
bíða betri tíma. Á efstu hæð sama húss
var sem betur fer Ijósmyndasýning um ævi
Astridar. Þar var sýndur hluti mikils safns
Ijósmynda sem hefur nýlega komið út í
glæsilegri bók sem ber titilinn Astrids bilder.
Þar mátti sjá Ijósmyndir af Astrid á öllum aldri,
úr einkasafni fjölskyldunnar og eftir fræga
Ijósmyndara. Einna skemmtilegust var lifandi
myndin sem tekin var af vélritunarkeppni
sem ritarinn Astrid Lindgren tók þátt í löngu
áður en hún varð fræg. Mikið er skemmtileg
tilviljun að filman skyldi varðveitast og
að einhver skyldi átta sig á því hver hin
hraðpikkandi unga stúlka var!
Næsti áfangastaður í pílagrímsferðinni var
Junibacken í Stokkhólmi. Það er safn sem
einkum er tileinkað bókum Astridar en
sjálf gerði hún þá kröfu að aðrar sænskar
barnabókapersónur fengju einnig að vera
með. Úr afgreiðslunni var okkur vísað í
forsal og sagt hvenær við mættum ganga
um borð í lest - um þremur korterum síðar.
Um leið áttuðum við okkur á því að við
vissum ekkert hvernig safn þetta væri og
við hverju við mættum búast. í forsalnum
var boðið upp á andlitsmálun sem tók sem
betur fer drjúgan tíma og góðri stund mátti
líka verja í bóksölunni þar sem var gott úrval
sænskra barnabóka og ýmiss konar varnings
þeim tengdum. Þegar okkar tími var kominn
var okkur hleypt inn í annað rými þar sem
stóðu nokkur þekkt hús úr barnabókum í
smækkaðri mynd. Þarna gátu börnin meðal
annars kíkt inn í Múmínhúsið, blokkina hans
Einars Áskels, skemmu Péturs og Brands og
húsið hennar Mömmu mu á meðan hinir
fullorðnu stilltu sér upp í biðröð til að komast
í lestarferðina. Spennan var orðin nokkur
þegar við loksins stigum upp vagn þar sem
við sátum öll hlið við hlið. Vagninn var búinn
hátölurum og við fengum að velja hvort við