Dagur - 12.02.1988, Blaðsíða 5
Sigímgin m eijið mörg
jyrstuárinnunhjáDegi
- rætt við Erling Davíðsson,
fyrrverandi ritstjóra Dags
Dagur stendur í þakkarskuld
við marga góða starfsmenn fyrr
og síðar. Að öðrum ólöstuðum
mun þó Erlingur Davíðsson,
fyrrv. ritstjóri, eiga ómœldar
þakkir skilið fyrir áratuga
starf að blaðinu. Þeir, sem gerst
þekktu til vinnubragða hans
vita, að hann hlífði sér hvergi í
starfi sínu og gerði það sem í
hans valdi stóð til að efla hag
blaðsins. Á þeim árum sem
Erlingur vann við blaðið voru
mikil framfaraskref stigin í
útgáfu þess og umbúnaði, en í
tilefni 70 ára afmœlis Dags
rakti Erlingur nokkra þætti úr
þróunarsögu blaðsins í samtali
við blaðamann.
- Hvenœr manst þú fyrst eftir
Degi?
Ég var sex ára patti, ólæs og ekki
áhugasamur um blöð þegar Dagur
kom fyrst út frostaveturinn mikla,
1918. Jónas Jónsson frá Hriflu hafði
verið á ferðinni nokkru fyrr, víða
komið og marga hitt á Norðurlandi
og þá m.a. hvatt til stofnunar viku-
blaðs hér nyrðra. Hvarvetna tendr-
aði hann neista breytinga og fram-
fara. Þegar hann hafði að mestu lok-
ið sínu ævistarfi sagði hann mér
margt frá fyrri árum, meðal annars
frá þeirri för sinni, þar sem hann bar
fram óformlegar tillögur um blaðaút-
gáfuna. Sjálfur sendi hann mér á efri
árum sínum allmargar greinar til
birtingar í blaðinu.
Ég man það helst frá frostavetrin-
um 1918, að ég sá Hríseyinga ganga
Erlingur Davíðsson í gamalkunnri stellingu við ritvélina góðu.
Dagur 70 ára
5