Dagur - 12.02.1988, Blaðsíða 11

Hörður Svanbergsson prentari við Duplex-prentvél Dags, en Hörður prentaði blaðið
um langt árabii.
var einn þeirra manna, sem ekki
kastaði steinum að pólitískum and-
stæðingum, þótt hann stæði í stöð-
ugri baráttu í bæjarmálum og skóla-
málum og færi ekki á mis við hregg-
viðri hinnar pólitísku baráttu.
- En hverjir eru þér minnis-
stœðastir, sem skrifuðu í
blaðið?
Minnisstæðastur allra þeirra
mörgu, sem oft sendu greinar til birt-
ingar í Degi er Jónas Jónsson frá
Hriflu, sem þá hafði að mestu lokið
sínu mikla dagsverki á þjóðmála-
sviðinu. Jafnan sendi hann mér
stutt, handskrifað bréf með greinum
sínum og er vægt til orða tekið að
mér gengi illa að lesa þau í fyrstu, en
ég vandist fljótt skriftinni.
Jónas gaf mér leyfi til að breyta
greinum sínum og einu sinni bað
hann mig símleiðis að lagfæra niður-
lag á grein, sem hann var búinn að
senda mér og beið birtingar. Ég
gerði mér ekki fyllilega grein fyrir því
þá, hve mikil viðurkenning þetta var.
En alþingismennirnir Karl Krist-
jánsson og Gísli Guðmundsson skrif-
uðu oft í blaðið, einkum þegar kosn-
ingabarátta stóð yfir eða þegar mikil
tíðindi voru að gerast. Þeir voru
snjallir þótt ólíkir væru og mjög
traustir í allri samvinnu og hollráðir.
Síðar urðu þeir Stefán Valgeirsson
og Ingvar Gíslason meira í sviðsljós-
inu og sendu oft blaðinu góðar grein-
ar til birtingar og voru báðir vaxandi
menn þegar við áttum samleið.
Allir voru menn þessir ritfærir, en
einn var ritsnillingurinn og það var
Jónas frá Hriflu.
- Hvernig líst þér á framtíð
Dags?
Ég er mjög ánægður yfir því að
Dagur hefur náð því takmarki að
verða fyrsta dagblaðið utan Reykja-
víkur, svo sem okkur dreymdi um
fyrir áratugum. Mér sýnist framtíð
blaðsins björt og ég sendi Degi hinar
bestu árnaðaróskir í tilefni sjötugs-
afmælisins. EHB
Úr gömlum Degi
Brymiið
hestunum
Úr fréttadálki Dags 18.
ágúst 1920:
„Vatnsþró með sístreymandi
vatni hefir verið byggð við læk-
inn upp af hafnarbryggjunni. Á
þróna er málað: „Brynnið hest-
unum.“ Þetta er eftirtektar-
verðasta byggingin í bænum.
Hreinlætis-
þörfin í
bænum
Áður stóð baðhús, þar sem
Dagur er nú prentaður. Það var
byggt árið 1920, og er þeirrar
framkvæmdar tvívegis getið í
Degi, fyrst 18. ágúst, en þá seg-
ir í fréttadálki:
„Baðhús fyrir bæinn er sagt
að kaupm. Rögnvaldur Snorra-
son sé að láta byggja. Margir
hafa tekið sér óþarfara fyrir
hendur. Framtakssemin er
lofsverð hvar sem hún er.“
Og 29. september kemur aft-
ur frétt af baðhúsinu:
„Baðhús Rögnvalds Snorra-
sonar kaupmanns er bráðum
fullgert. í neðri hæð er mótor og
rafmagnsvél, sem lýsir mörg
hús í bænum. Auk þess stór
geymsla. Á efri hæð eru tvö
baðherbergi, biðstofa, íbúðar-
stofa ljósa- og baðvarðar, auk
geymslu. Mótorinn í húsinu er
hagnýttur til hins ýtrasta. Hitar
húsið og lýsir, hitar vatnið og
dælir því upp í vatnsgeymi,
sem er uppi á hanabjálkalofti.
Þess er óskandi, að hreinlæt-
isþörf manna reynist ekki
minni en viðleitni Rögnvalds,
að fullnægja henni.“
Ath.: Það var víst lítið um
sturtur eða baðker í híbýlum
fólks á þessum tíma.
Dagur 70 ára
11
i