Dagur - 12.02.1988, Side 31

svo á, og vinna samkvæmt því, - að
einstaklings framtak og almennings
hagsmunir geti farið saman.
Umfram allt vill Dagur hlynna að
allri samvinnu, sem til heilla horfir
fyrir þjóðina. Ekki eingöngu sam-
vinnu þeirra manna, sem vegna
svipaðrar aðstöðu geta þá frekar,
með sameinuðu átaki, velt þungum
steinum, heldur einnig þeim flokkum
manna, sem virðast þurfa að sækja
hlut sinn hvor undir annars vopn,
eins og nú er málum skipað. Má þar
til nefna verkamenn og vinnuveit-
endur.“
„Dagur vill, ef hægt væri, ýta við
ábyrgðarmeðvitund manna. Hann
teldi sig ekki fara erindisleysu til les-
enda, ef einhverjum yrði þá ljósara
en áður, að hann er einstaklingur
þjóðar, sem öll þarf að bjargast, og
að hann ber fulla hlutdeild í ábyrgð-
inni fyrir því, að það takist. Hverjum
einstaklingi þarf að verða það ljóst,
að hvert verk, sem unnið er, heflr í
sér fólgið meira eða minna af hag
eða óhag allrar þjóðarinnar, eftir því
hversu til þess er stofnað. Fram-
koma hvers manns og verk hans,
verka um óravegu í þjóðfélaginu,
hvort heldur hann etur afli við stór-
sjóa eða brýtur moldina til mergjar.
Það er skylda hvers manns að
standa fast fyrir, þar sem honum er
skipað til verks og láta hvert handtak
notast vel. Ekki með það eitt fyrir
augum að bjarga sér, heldur og þjóð
sinni.“
„Dagur væntir sér styrks á einn
eða annan hátt þeirra manna, sem
líta svo á, að samvinnustefnan og
Hafnarstræti 90. Þar
var Dagur til húsa
um áratuga skeið.
hófleg framsókn í stjórnmálum þurfi
að eiga málsvara hér norðan lands.“
Útlit blaðsins og uppsetning efnis
er mjög með sama hætti og áður var.
Það sem beint er hægt að flokka und-
ir fréttir, er af mjög skornum
skammti og í afar samþjöppuðu
formi. Ritstjórnargreinar eða for-
ustugreinar eru engar í þeirri mynd,
sem við þekkjum þær frá síðari ára-
tugum. Hins vegar má segja, að
verulegur hluti blaðsins séu rit-
stjórnargreinar, þ.e.a.s. skrif ritstjór-
ans um helstu áhugamál hans og
baráttumál, og er þá oftar en hitt
ekki aðeins litið til líðandi stundar
heldur og til lengri eða skemmri
framtíðar. Hugðarefnin eru mörg og
á mörgu tekið til að hvetja lesendur
og þjóðina alla til dáða. Ritstjórinn er
náinn vinur og samherji nafna síns
Jónasar Jónssonar, sem nú er farinn
Miðbærinn árið 1931. Fremst sést hvar
útgröftur er hafinn á grunni Hótel KEA. Til
vinstri er nýbyggt verslunar- og skrifstofu-
hús KEA. Fyrir miðju eru verslanirnar
París, reist árið 1913 og Hamborg, reist
árið 1909. Þessar verslanir áttu bræðurnir
Sigvaldi og Jóhannes Þorsteinssynir, en
þeir ráku áður verslunina Beriín í Aðal-
Stræti 10. Mynd: Hallgrímur Einarsson.
að láta verulega tij sín taka í þjóð-
málabaráttunni. Áhugamál þeirra
fara saman og hugur beggja er frjór.
Ekki er vafi, að frá Jónasi Þorbergs-
syni hafa komið ýmsar hugmyndir
og tillögur, sem Jónas Jónsson síðar
tók upp á sína arma og barðist fyrir
að breyta í veruleika. Því að þó svo,
að Jónas Jónsson væri snjall, þá
kviknuðu ekki allar hugmyndir að
baráttumálum hans í hans eigin
huga, heldur var hann og manna
snjallastur að grípa á lofti góðar til-
lögur annarra manna.
Nokkuð er um aðsendar greinar í
Degi á ritstjórnartíma Jónasar Þor-
bergssonar, en mjög mikið af lesmáli
blaðsins skrifar hann þó sjálfur.
Fyrirsagnir eru sem áður lítt áber-
andi, en síðurnar því betur nýttar til
að koma sem mestu efni á framfæri.
Út af þessu bregður þó í nóvember
1920.
Séra Matthías Jochumsson varð
hálfníræður 11. nóvember, og er
þess minnst í blaðinu 17. nóvember
undir eins dálks fyrirsögn, en greinin
sjálf með stærra letri en venja var.
En 18. sama mánaðar var Matt-
hías allur, og forsíða Dags 24. nóv-
dreifar, Móðir, kona, meyja (kvenna-
Fyrirsögnin tekur yfir alla forsíðuna,
og er þó látlaus: „Séra Matthías
Jochumsson." Það er í fyrsta skipti,
sem svo mikið er haft við í blaðinu að
Dagur 70 ára
31