Börn og menning - 2019, Blaðsíða 22

Börn og menning22
leitt ekki eina heild þar sem einn stafur er í fyrirrúmi á
annarri síðunni og svo sá næsti á hinni.
Fjóla sjálf er á hverri einustu mynd, dregin í kunnug-
legum stíl Bergrúnar Írisar, þar sem strax má sjá með
því að líta á augu Fjólu hvernig henni líður hverju sinni.
Litli bróðir, sem Fjóla vill alls ekki hafa með sér, leynist
einnig á hverri síðu og er það skemmtilegur leikur að
dunda sér við að finna hann. Bókin er einnig yfirfull
af skemmtilegum smáatriðum sem byrja á sama staf og
er í sviðsljósinu hverju sinni. Þannig má til að mynda
sjá ánamaðk, álft, á, álf, ástarbréf, áttavita, árabát og
ás á einni síðunni og hauskúpu, hörpu, hákarl, hring,
hana, hafmeyju, herðatré, háhyrning, handjárn, hamar
og hamborgara á annarri. Þessar myndir kæta og bæta
bókina og gefa lesendum fleiri tækifæri til að æfa sig í
stöfunum. Myndirnar eru því ekki aðeins í samræmi
við texta bókarinnar heldur bæta við hana, gefa henni
meiri vídd og möguleika en ella.
Gagn og gaman
Það er vissulega leikur að læra með stafrófskveri Æv-
ars Þórs og Bergrúnar Írisar og margt hefur breyst frá
því Lijted Stafrofs KVER kom út, börn rýndu í gotneskt
letur og þuldu viðstöðulaust samhengislausar orðarun-
ur á borð við „ein – bein – mein – sein – gein – hein“.
Í dag er meira lagt upp úr sögum og samhengi og flestir
kannast við örsögur á borð við Sísí sem sá sól og Ásu
sem átti ás og eru þær vissulega gagnlegar til síns brúks
en óneitanlega stendur Stórhættulega stafrófið þeim mun
framar hvað varðar sagnagerð og myndskreytingar.
Bókin er, fyrir hið fyrsta, stórskemmtileg og þannig má
hafa af henni mikið gaman en gagnið er líka óumdeilt.
Börn, sem eru að læra stafina, geta auðveldlega leitað þá
uppi í læsilegum textanum og „lesið“ í myndirnar. Þau
sem eru lengra komin í lestri geta spreytt sig sjálf á text-
anum. Fullorðna fólkið getur svo vissulega líka tekið
þátt í lestrarævintýrinu.
Myndir Bergrúnar Írisar kæta og bæta bókina.
Höfundur er íslenskufræðingur