Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2016, Síða 97

Farið á Skessu
Möstur gömlu línunnar sem nú eraflögð íNónbotnum neðan Skessugjár. Ljósmynd: Unnur Birna Karlsdóttir (2014).
strekki við þessar aðstæður en við gerðum
hvað við gátum við að vanda okkur þó skyggni
væri afar takmarkað. Þessari viðgerð hefur
líklega lokið um kl. 18:00.
Þegar hér var komið sögu var tekið veru-
lega að bregða birtu og veðrið hafði heldur
versnað svo við þurftum að vanda okkur að
rata til baka. Staurastæðumar vom alísaðar og
allt rann saman í eina iðu og ekkert sást, svo
helst var að íylgja vírunum á milli staurastæða
með því að lýsa með vasaljósi upp á þá. Með
þeirri aðferð tókst okkur að fmna kofann á
brúninni en þá var komið svarta myrkur og
ekkert skyggni. Réðum við þar ráðum okkar
áður en lagt var af stað í næsta áfanga. Talstöð
höfðum við og var áætlað að við létum vita af
okkur þegar við kæmum að brún Skessugjár
í bakaleiðinni en stöðin virkaði ekki svo við
gátum ekki látið vita af okkur. Hafði ég haft
talstöðina í vasa utan á gallanum en setti hana
nú inn á mig til að verma hana.
Nú lá leið okkar í átt að brúninni, með
hengiflug klettabeltisins vestur af Skessugjá
á hægri hönd með hengjur í hamrabrúnum og
vitandi af nafnlausa gilinu á þá vinstri þegar
neðar dró að brúninni þar sem við skriðum
upp um morguninn. Við tókum mið af vindátt
og stefnu frá kofanum en höfðum ekki lengi
farið þegar ég var alls ekki klár á aðstæðum,
en ég gekk á undan og kastaði strekktalíu á
undan mér til að ganga ekki beint fram af
hamrabrúninni ef stefnan gengi úr lagi.
Allt í einu sáum við ljós og svo annað og
ræddurn með okkur hvaða ljós þetta gætu
verið en vart kom annað til greina en útiljós
í Áreyjum og Grænuhlíð en það fannst mér
ekki passa miðað við mínar áttir. Börkur okkar
yngsti maður sýndi mér hinsvegar fram á það
að þetta passaði alveg við hans áttir og eftir
að hafa borið þessa stöðu undir Guðmund
og Þröst þá varð það niðurstaðan að Börkur
hefði rétt fyrir sér. Sem betur fór fundum við
95