Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1942, Side 96
94
Kålund, Island I, 1877 p. 269 f. med note 1. Beskrivelse. »Så vel på
gulvet som på væggene findes et ualmindelig stort antal rune-
tegn, dels de sædvanlige, dels binderuner af forskellig art.« Refe-
rerer Steingrimur Jonsson 1820, Tomas Sæmundsson 1838 og
1839.
— i Aarbøger 1882 p. 103. Henviser til Finn Magnusen 1841 og
Kålund 1877.
Brynjulfur Jonsson i Årbok 1902 p. 24—26. Indgaaende beskrivelse.
»TaQ, sem allra mest hvatti mig til, aQ leggja kapp å aQ skoQa
Paradisarhellir, var (»aQ, aQ mér hafQi veriQ sagt, aQ golfiQ i honum
væri alsett runaletri, sem menn vissu ekki til, aQ neinn hefQi
lesiQ. Tetta hafQi (»å tilhæfu, aQ bæQi å aQalgolfinu, og (»6 eink-
um å hinum afbrotnu, lausu stykkjum (nævnt under beskrivel-
sen ovenfor), eru viQa runir, ymist stuttar linur eQa einstok orQ.
Horfir (»aQ ymislega viQ og stendur ekki i sambandi innbyrQis.
Tetta er lika eQlilegt; (»vi J»aQ af rununum, sem eg gat lesiQ voru
eingongu nofn ymissa manna, liklega (»eirra, sem i hellinn hofQu
fariQ, svo sem: »Torgeir«, »Magnus«, »Runolfur«, »Hallur«; »Hér
hefir komiQ Salomon«, o. fl. Merkilegt er, aQ allar runirnar eru
meQ mjog likri, ef ekki somu gerQ; småar, laglegar og hreint
hoggnar meQ skorpum meitli og sama run mjog svo sjålfri sér
lik alstaQar (»ar er sjå måtti. Hygg eg (»ær flestar, eQa allar, eftir
sama mann. En (>ar af leiQir ekki, aQ (»ær séu allar hoggnar i
sama sinn. Runameistarinn hefir, ef til vill, buiQ (»ar nålægt og
fylgt (»angad ymsum monnum å ymsum timum, en (>eir beQiQ
hann aQ setja (»ar nofn sin. Tvi miQur er mestur hluti runanna
orQinn olæsilegur; hafa seinni menn hoggviQ fangamork sin ofan
i (»ær. Tau eru flest stér og illa hoggvin. Auk (»ess hafa (»eir
sumstaQar spilt rununum meQ oreglulegum råkum, og (»vi eyQi-
lagt (»ær af åsettu råQi; liklega ålitiQ (»ær galdrastafi«.
Anonym (Einar Benedildssonl), Aftegning og beskrivelse 26/8 1903.
I Nationalmuseets arkiv. Enkelte af indskrifterne aftegnet. Be-
skrivelse af hulen, hvis lille siderum opfattes som »sovested«.
»Fremmede, der har besøgt Hulen, har udøvet afskyelig Van-
dalisme ved at ridse Navne og Aarstal i denne »Oldtidslitteratur«
og det er muligt, at nogle endog har ridset falske Runer. Jeg
har søgt at faa det meste------med af det, der for snart et Aar-
tusind siden blev ristet af Landets første Indbyggere.«
A-------J-------, Foto af den beskrevne sten i baggrunden af hulen,
juli 1909. I Nationalmuseets arkiv.
Finnur Jonsson, Brev [til Daniel Brun?] 20/11 1910 i anl. af den