Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1942, Blaðsíða 148
146
Runastofum å, fyrir kirkjudyrum par, en hvort hann var på i
heilu lagi e3a ekki, man eg ogiorla, pott mig heldur minni a5
hann ]pa væri heill, en vist er pa8, a3 hann nu er i premur portum.«
Beskrivelse og maal: »Hann er flatur, og a3 pykt 1 % pumlungur.
lta brotiQ er 27 pumlungar a8 lengd, en 10 å breidd, og er----
brotiS frå 2ru brotinu, sem er 8 pumlunga langt, en a8 breidd likt
pvi fyrsta. 3ia broti3 er 14 pumlungar a3 lengd en 8 a6 breidd.
Eftir ollum likindum vantar stikki i steininn å milli pess annars
og pri3ia brots, pvi bæ3i er pa8, a8 pri3ia broti8 er miorra enn
hin tvo------lika er auSsjåanlegt a3 brotin eiga aungvan vegin
saman, og alt eins benda stafirnir sjålfir til pess, a3 i efni3 vanti.
Fyrir nokkrum årum var lika pri3ia broti3 tint, en fyrir umtolur
Hra Agents Fr. Svendsens var fari8 a8 leita a3 pvi, og fanst
pa3 på, en ekki hefur meira or8i3 fundiS, pott a8 væri leita8.
-----Teikningin er gior8 af FjorSungslæknir okkar Herra A. P.
Jensen.«
[Jon Sigurdsson], Usigneret, udateret seddel i Rafns efterl. Pap., Ny
kgl. Saml. 1599 fol. III, la. »1 Holti i OnundarfirSi vi3 kirkju-
dyr.« Afskrift med forslag til dechiffrering.
Kålund, Island I, 1877 p. 581 note 1. »En sønderbrudt runesten skal
findes foran kirkedøren på Holt.« Henv. til Gisli fvarsson 1841.
— i Aarbøger 1882 p. 116. »På kirkegården ved Holt-----------er i
følge indberetning til Finn Magnusson (1841) fundet tre rune-
stensbrudstykker, måske tilhørende to stene; men om indholdet
kan efter den af præsten indsendte tegning intet nærmere siges.«
HOLT 2. (Fig. 55—56).
Historie og literatur: se Holt 1. Ifølge Gisli Ivarsson 1841 var
dette nu forsvundne brudstykke c. 36,5 cm langt og c. 21 cm
bredt.
Efter de to bevarede tegninger, A. P. Jensens hos Gisli tvårs- 1
son og Jon Siguråssons hos Rafn, har brudstykket kun indeholdt
et enkelt ord:
hier, hér,
hvilket uden tvivl er indledningen til den sædvanlige formel
hér hvilir-----. Efter dette ord følger et ornament, formodent-
lig et kunstfærdigt skilletegn. Endelig opfattes paa tegningen
hos Rafn et par streger som resterne af h.
t