Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1942, Blaðsíða 157
155
—82 p. 88 og i Aarbøger 1882 p. 119; Matthias RorSarson i Årbok
1920 p. 18 f.
Literatur.
Matthias Pordarson i Årbok 1920 p. 18—21. Optrukket foto. Beskri-
velse og maal. Fundhistorie. »Einkennilegt må pa3 heita hve
runameistari pessi notar marga latinuletursstafi innanum runir-
nar, bæ5i stora og småa, og bendir pa8 til a5 ekki sé forn åletr-
unin. Å hi8 sama bendir og eignarfallsendingin å foåurnafni
Tomasar. — — 1 rauninni er ekki fullvist hversu næstsiSasta
or8i8 (blessan) er rita8, hvort heldur me3 ts, ss e5a zs; peir stafir
eru ogreinilega gerQir. — — SiQasta runin i ne3ri linunni, \
(å e3a a) vir3ist sjålfstætt or3 og hefir aldrei veri3 hoggviS neitt
framhald af pvi. Ovist er i rauninni hva9 petta hefir ått a8
merkja, en geta mætti pess til, a8 hjer eigi a8 lesa d og å eftir
hafi ått a8 koma himnum. Å peim tima, sem steinninn er frå,
gat einnig vel komi8 til måla a8 setja dånarår mannsins å stein-
inn og må vera a3 hér hafi ått a3 hoggva åri8 e8a anno og svo
årtali3, en ekki or8i3 ur, sem kynni på hafa veri3 af pvi, a9
steinninn hafi veri8 ger8ur å8ur en maSurinn féll frå og åletr-
unin ekki utfylt a3 honum fråfollnum.« Læsning. -— — »Getgåta
ESvalds Mollers — er efalaust rétt, a3 pessi steinn hafi veri8
lag8ur yfir Tomas bonda i Tungu, Brandsson hins rika, Helga-
sonar. — — Å næsta fleti vi8 pann sem åletrunin er å, aftari
enda pess flatar, sem er vi8 efri enda runanna, eru nokkrir mjog
daufir stafir. Litur helzt ut fyrir a9 leturhoggvarinn hafi ætla3
a9 hafa åletrunina å pessum fleti og hafi sett hér 2 fyrstu or8in:
HIER HU ILER, en svo oglogt, a8 pau ver3a varia greind —.«
EYJAFJARDAR SYSLA
Moøruvellir 1 — Moøruvellir 2 — Grund-stole — Munkapverå — (Leyningsholar)
MODRUVELLIR 1. (Fig. 66—68)
Det ældste kendskab til denne sten foreligger i Bjarni Thor-
arensens indberetning til Oldsagskommissionen. Ifølge den er
indskriften ulæselig. Gisli Brynjulfsson, der selv har iagttaget
stenen, anser den ene indskrift, formodentlig paa grund af dens