Bibliotheca Arnamagnæana - 01.06.1942, Síða 245
243
flertalsformen). — Abl. sg. gemine (fejl for gemino el. pi. geminis)
Grund-stol.
gera v. gøre, udføre. — Præt. ind. 3. sg. kær]}i Træskovlen p. 208.
Giis mn. — Nom. giis Gilsbakki. Gen. giis Gilsbakki.
gla3(u)r adj. glad. — Nom. f. sg. giod BreiSabolstaSur.
god(u)r adj. god. — Gen. f. sg. godrar GrenjaøarstaSur.
grafa v. begrave. — Perf. part. acc. m. sg. grapin (for grafin) Val-
J}j6fssta8ir-dør.
gud m. gud. — Nom. sg. gud GrenjaSarstaSur, Husafell, Hvammur 2,
Munkajrverå, NorStunga 1. Dat. sg. gu de BrciSabolstadur; gu(d)[i]
el. gu(d)[e] Teigur 1.
Gu3mund(u)r mn. — Nom. (g)udmun(d)r Stafholt 1; Gen. gud-
mu(n)[dar], gudm(u)[ndar] MoSruvellir 1.
Gunnar mn. ■— Gen. gunnars Hallbjarnareyri 1.
H
hafa v. have. — Pr. kj. 3. sg. hafe Hvammur 2, NorStunga 1; haf i
Husafell.
Anm. Udtrykket »Gud have hans sjæl« o. 1. er uden tvivl overtaget
fra tilsvarende latinske formler med habeo i den specielle
betydning: tager til mig, tager i min varetægt-, jfr. indskriften
paa Skyum-kirkeklokke, støbt 1497, der slutter med ønske for
klokkestøberen: Deus ipsum habeat (Danmarks Kirker, Tisted
Amt, 1941 p. 520).
Hallbjorg kvn. — Nom. hallbiorg Stafholt 4.
Halldor mn. -— Gen. haldors Norhtunga 1.
Halldorn kvn. — Nom. hall[dora] Ljosavatn.
Hall(u)r mn. — Nom. halur Borg 1; hallr HjarSarholt 1.
hann pers. pron. han. — Gen. hans Hvammur 2, NorStunga 1.
Harald(u)r mn. — Nom. haralldr AM. 434a 12mo.
hcSan adv. herfra. — hiedann BreiSabolstaSur.
Helga kvn. — Nom.(?) helga MoSruvellir 2.
Anm. helga MoSruvellir 2 kan ogsaa opfattes som mn. gen., se Hclgi.
Helgi mn. — Gen.(?) helga MoSruvellir 2.
Anm. helga MoSruvellir 2 kan ogsaa opfattes som kvn. nom., se
Helga.
hér adv. her. — her Flatey, Gilsbakki, GrenjaSarstaSur, Gufudalur,
Hallbjarnareyri 1—2, HjarSarholt 1, Holt 1, Husafell, Hvalsnes 1—2,
Hvammur 1—2, HoskuldsstaSir, Ljosavatn, MoSruvellir, NorStunga 1,
Reykholt 2—3, Stafholt 1, 3—4, Utskålar 2, YaljyjofsstaSir-dør; hier
Borg 1, BreiSabolstaSur, DråpuhliS, Mælifell, Storholt, Teigur 1, Ut-
skålar 1; [h](i)er Eyvindarnnili 1.
Hjalti mn. — Nom. hialti MoSruvellir 1.
16«