Fréttablaðið - 10.09.2022, Blaðsíða 24

Fréttablaðið - 10.09.2022, Blaðsíða 24
Við höfðum alltaf farið í helgarferðir en nú ætluðum við á sólar- strönd og njóta okkar, en ferðin endaði aðeins öðruvísi en hún átti að gera. Nú eftir helgina er liðið eitt ár frá örlagaríku slysi sem Svava Magnúsdóttir og vinkon- uhópur hennar urðu fyrir á Tenerife þegar toppur af háu pálmatré féll á þær, þar sem þær höfðu nýverið sest niður á veitingastað. Svava varð fyrir alvarlegum mænuskaða og er lömuð fyrir neðan mitti. Þegar Svava Magnúsdóttir gekk út af heimili sínu og fjölskyldu sinnar í Kárs- nesinu við dagrenningu í byrjun september á síð- asta ári óraði hana ekki fyrir því að þangað kæmi hún ekki inn aftur. Hún var á leið í vikuferð ásamt vin- kvennahópnum úr Fjölbrautaskól- anum í Garðabæ. Eftir að börnin fóru að koma í heiminn eitt af öðru tóku vinkonurnar fimm upp þann sið að fara saman erlendis annað hvert ár, var þetta í fyrsta sinn sem ferðin var meira en helgarferð. Ætlunin var að njóta góða veðurs- ins sem eyjan hefur upp á að bjóða og það tókst þeim svo sannarlega, fyrstu fimm dagana. Nýtt heimili fjölskyldunnar Við hittumst á nýju heimili fjöl- skyldunnar í Urriðaholti en breyttar aðstæður Svövu kölluðu á nýtt hús- næði. „Eftir tæplega 19 ár í Kárs- nesinu hélt ég að það yrði erfitt að flytja en svo fann ég að ég tengi ekki við steinsteypuna. Hér er allt mitt og hér eru þeir,“ segir Svava og á þá við sambýlismann sinn, Björn Svein- björnsson, og synina tvo, Daníel Frey og Róbert Aron sem eru 18 og 22 ára. Svava er menntaður ferðamála- fræðingur og starfar hjá Icelandair í viðskiptaþjónustu. „Þar þjónusta ég fyrirtæki varðandi f lugmiða fyrir starfsfólk og slíkt.“ Aðspurð hvort ferðalög séu stórt áhugamál hlær Svava og jánkar því. Útivist og fjallgöngur hafa einnig verið pláss- frekt áhugamál hin síðari ár. „Eftir að strákarnir stækkuðu fór ég að hugsa: Hvað langar mig að gera? Árið sem ég varð 35 ára sagði Maja vinkona mín, sem var að æfa með mér í Sporthúsinu, að hún ætlaði á Hvannadalshnjúk áður en hún yrði 35 ára og bauð mér að koma með.“ Ætlaði aftur á Hvannadalshnjúk Svava hugsaði sig ekki tvisvar um áður en hún tók tilboðinu og þar með kynntist hún fjallgöngum sem áttu eftir að taka sitt pláss næstu árin. „Ég hafði varla kynnst fjall- göngum áður en við undirbjuggum okkur allan veturinn og náðum á Hnjúkinn í lok maí 2009 í snarvit- lausu veðri þar sem við sáum ekki neitt. Þetta var virkilega langur dagur. Upp frá þessu hugsaði ég alltaf: Þarna verð ég að fara aftur! En það verður nú ekki úr þessu,“ segir Svava og lítur niður á hreyfingar- lausa fótleggina í hjólastólnum. „Aftur á móti hef ég gengið á Snæ- fellsjökul, Eyjafjallajökul tvisvar, Eiríksjökul og farið í margar aðrar skemmtilegar fjallgöngur. Ég var í nokkur ár með Ferðafélagi Íslands í fjallaverkefni þar sem gengið er eitt til tvö fjöll á mánuði. Ég plataði svo Sillu, Sigurbjörgu Jódísi vinkonu mína, með mér í gönguhóp með fjallafélaginu Veseni og vergangi og það var alveg frábær félagsskapur. Við gengum þá alla þriðjudaga og fimmtudaga og einn laugardag í mánuði. Við vorum komnar með ísöxi og brodda og fannst við æðis- lega vígalegar,“ segir hún og hlær. „Og á meðan á Covid stóð var ég dugleg að fara út að leika, ég fór í fjallgöngur, hjólaði í vinnuna og fór út að hlaupa,“ segir Svava sem fór fyrir gönguhóp á vinnustað sínum. Eins og heyra má var Svava mjög virk í hreyfingu og segir gott líkam- legt form líklega hafa hjálpað henni í endurhæfingu. „Við Silla vorum mikið í þessu tvær saman og hún hefur ekki treyst sér í að halda áfram ein. Hún hefur sagt við mig að hún vilji ekki fara án mín, því þetta var svona okkar.“ Ferðuðust saman annað hvert ár Vinkvennahópurinn úr fjölbraut fór í fyrstu utanlandsferðina saman árið 2008 og hefur haldið þeim sið að leggja alltaf fyrir mánaðarlega og fara svo saman í ferð annað hvert ár. „Þessi Tenerife-ferð var í fyrsta sinn sem við ætluðum að vera í heila viku og hafa þetta svolítið grand. Við höfðum alltaf farið í helgarferðir en nú ætluðum við á sólarströnd og njóta okkar, en hún endaði aðeins öðruvísi en hún átti að gera,“ segir hún alvarleg. Hópurinn kom til Tenerife á miðvikudegi, fór í göngu á vegum Tenerife ferða á fimmtudeginum frá Santiago del Teide yfir í Masca. „Sú ganga var frábær þó heitt væri.“ Á föstudag slökuðu vinkonurnar á í hótelgarðinum við sundlaugina og fóru svo í aðra ferð á vegum ferðaskrifstofunnar á laugardeg- inum. Af hverju get ég ekki andað? „Á sunnudeginum ákváðum við svo að taka rölt meðfram strönd- inni, fórum í fótanudd og fiska-spa, vorum bara í sundfötum og kjólum yfir. Við ákváðum svo að kíkja inn á þennan stað sem stendur við ströndina, við völdum hann því hann heitir Moli eins og hundur Guðbjargar, okkur fannst það bara voða skemmtileg tilviljun. Okkur var vísað til sætis og ég sat við hliðina á Sif og Silla var á endanum og Guðbjörg og Íris sátu á móti okkur. Við vorum nýbúnar að leggja frá okkur símana eftir að hafa skoðað matseðlana þar, þegar ég skyndilega gat ekki andað. Allt í einu var ég bara í keng og hugs- aði bara með mér: Af hverju get ég ekki andað? Hvað í fjandanum er í gangi?“ segir Svava sem gerði sér illa grein fyrir því hvað hafði gerst en toppur af sex til átta metra háu pálmatré hafði brotnað af og fallið niður þar sem vinkonurnar sátu og gerðu sig tilbúnar til að panta. „Tréð féll á mig og Sif, blöðin féllu yfir borðið og skrámuðu þær sem sátu móti okkur. Ég heyrði bara stelpurnar öskra upp yfir sig: „Guð minn góður, Svava!“ og Silla kom að mér, hélt í höndina á mér þegar ég sagði við hana: „Ég finn ekki fyrir fótunum.“ Ég var í sandölum og horfði á fætur mína líflausa og end- urtók að ég gæti ekki hreyft þá. Ég heyrði hana þá garga „She can’t feel her legs!“ Þjónninn hélt svo stólnum til að reyna að halda mér uppi. Silla hefur sagt mér að hún hafi séð þetta augnablik ljóslifandi lengi á eftir þegar hún lokaði augunum: Andlit mitt og hræðsluna.“ Svava var í vinkonuferð á Tenerife þegar lífið breyttist til frambúðar. „Þær sem ekki slösuðust alvarlega eru líka lemstraðar á sálinni, enda held ég að það sé mjög erfitt að horfa upp á vinkonur sínar svona mikið slasaðar. Ég hefði ekkert endilega viljað vera í þeirra sporum heldur.“ FRÉTTABLAÐIÐ/ ANTON BRINK Björk Eiðsdóttir bjork @frettabladid.is Ég læt þennan hjólastól ekki skilgreina mig 24 Helgin 10. september 2022 LAUGARDAGURFRÉTTABLAÐIÐ
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.