Rökkur - 01.06.1932, Page 39

ROKKUIi
37
mér í bikarinn einu sinni
enn.“
Argilus gerði svo, og er eld-
kóngurinn liafði drukkið, þá
sprakk önnur stálgjöi’ðin af
mitti hans. Hann brosti aftur í
kampinn og mælti:
„Nú hefirðu hrest mig tvisv-
ar á vini, láttu mig nú fá einn
bikar vatns, og jafnskjótt sem
Argilus hafði þriðja skiftið látið
að bæn hans, þá sprakk þriðja
gjörðin og hvarf þá eldkóngur-
inn.
Trölla-Elín var varla komin
liálfa leið á ferð sinni, þá veit
hún ekki fyrri til en Holófernes
stendur hjá henni. Hann var
bálreiður, logaskeggið dúði
fram og aftur og tók hann svo
til orða:
„Þú hefir smánað mig og
hrygghrotið; þú hefir lagt þrjá
lieri mína að velli og haldið
sjálfum mér í dróma, en nú ert
þú á mínu valdi og nú skaltu
ekki framar vera drotning mín,
heldur hin lí tilf jörlegasta af am-
háttum mínum.“
Trölla-Elín hafði látið ham-
remi sína, er hún giftist Argil-
usi og varð því mótstaða henn-
ar árangurslaus með öllu; eld-
kóngurinn tók þrjú stökk og
var horfinn með hana heim i
ríki sitt.
Nú voru liðnir þrír dagar og
ekki kom Trölla-Elín. Þá varð
Argilusi þungt í skapi og réð
hann af að fara á fund hinna
þriggja mága sinna, ef hann
mætti nokkurs vísari verða hjá
þeim, hvað af henni væri orðið.
Hann kemur til sólkóngsins ög
ekki fyr en um kvöldið; var þá
sólkóngurinn að eins nýkominn
heim.
J
„Kom heill, mágur,“ mælti
sólkóngurinn.
„Æ, nú er illa komið mágur,“
sagði Argilus, „eg er allstaðar
að leita að Trölla-Elínu konu
minni, veist þú ekkert um hvar
hún er niður komin?" Hefirðu
hvergi séð hana?“
„Nei,“ svarar sólkóngurinn,“
„eg hefi hvorki heyrt hana né
séð, en vera má að hún láti ekki
sjá sig nema á nóttu, og er þá
næst að þú spyrjir mág okkar,
mánakónginn.“
Snæddu þeir saman um
kvöldið og fór Argilus því næst
að finna mánakónginn. Hann
kom til liallar hans í það mund
er hann æílaði að hefja nætur-
göngu sína og tjáði honum
vandræði sín.
„Hvergi hefi eg séð hana,“
svaraði mánakóngurinn, „en
komdu nú og við skulum vera á
reiki saman í nótt. Það er ekki
að vita nema við komum augá
á hana einhversstaðar.“
Þeir gengu alla nóttina, en
urðu hvergi varir við Trölla-El-