Veiðimaðurinn - 01.12.1960, Page 43

Emilo Conzález og stóri sverðfiskurinn — heims-
metið — sem hann veiddi snemma á þessu ári.
nær sem þeim gafst færi, og yfirleitt var
þeim sýnd framúrskarandi vinsemd í hví-
vetna.
Einn minnisstæðasti atburðurinn úr
allri ferðinni gerðist í Christalgarðinum,
sem er mikill og fagur þjóðgarður. Þar
voru þeir félagar staddir á þjóðhátíðar-
degi íslendinga. Þegar þeir sögðu
frá því, var skálað fyrir íslandi í Christal-
bjór, og skálin drukkin 16 sinnum með
tilheyrandi hamingjuóskum! Var ekki
annað hægt að sjá en þessi hylling kæmi
frá hjartanu, enda hlýnaði íslendingun-
um sjálfum mjög um hjartarætur við
þessar heillaóskir.
Veiðin við Kúbu var skemmtileg, þótt
hún væri almennt ekki eins mikil og við
Marathon. Veiðiáhugi Kúbu-manna
sjálfra er mikill og ýmsir, sem þykir gam-
an að fá fisk, eru ekkert að fást um, þótt
þeir eigi ekki veiðistengur. Þeir kunna
ráð til þess að ná honum samt. Meðfram
allri strandlengjunni við Havana er hár
steingarður. Þar má oft sjá hundruð
manna, sem eru að veiða. Margir þeirra
munu vera verkamenn eða atvinnuleys-
ingjar. Fæstir eiga veiðistengur, en
kasta út færinu með höndunum, sumir
lengra en almennt gerist með kaststöng.
Fannst þeim félögum ótrúlegt, hve langt
sumir gátu kastað (lassoköst). Þarna
veiddu sumir stóra hákarla og ýmsar aðr-
ar tegundir, sem þeir sennilega hafa svo
selt sér til lífsviðurværis. Það er gaman
að horfa á þessa veiðimenn og ganga eft-
ir garðinum. Sjórinn fyrir framan er tær
eins og bergvatn.
Báðir eru þeir félagar, Gunnar og
Valdimar, sammála um það að ferðin hafi
verið heillandi ævintýri frá upphafi til
Heimsmeistarinn, Leython, frá Panama, annar frá
hœgri, tekur við verðlaunabikarnum.
Veiðimaðurinn
33