Veiðimaðurinn - 01.11.2008, Blaðsíða 6

FRÁ RITSTJÓRA
AF MISTÖKUM
r
Isumar sem leið fórum við í okkar vanalegu veiðiferð í Hrútafjarðará. Þetta
er fjölskylduferð eins og þær gerast bestar, börnin með, afi og stundum
amma, bræður konunnar minnar og þeirra fólk. Ég veiði á móti eigin-
konunni sem ersvoforfallin laxveiðikonaað hún gefurekki tommu eftirvarð-
andi skiptingar og tímamörk. Nú var barnung dóttir okkar með í för sem
þýddi að við urðum að skipta liði og veiða þrjá tíma í senn á hverri vakt. Þetta
er ágætt fyrirkomulag. Ekkert gauf á bakkanum heldur veitt út í eitt þann
tíma sem maður á. Ferðin hafði gengið vel. Við konan vorum komin með átta
laxa. Ég hafði m.a. lent í bullandi töku í Ármótahyl og setti þá í átta laxa í beit
og náði þremur á 45 mínútum. Allt á Rauða Frances númer 14 hnýtta á
gullkrók.Takan svolítið grönn en allt sjóðvitlaust í strengnum.
Við vorum heppin. Þegar við komum hafði rignt nokkuð drjúgt og áin
þjáðist því ekki af vatnsleysi. Svo sjatnaði vatnið þessa tvo daga sem við
skemmtum okkur í Hrútu. Konan setti stærðarmet í Réttarstreng, sem er
fallegur strengur fyrir neðan Réttarfoss, setti í og landaði 86 sentímetra löng-
um hæng sem tók örsmáa Blue Charm í langhalaútfærslu.
Síðasta morguninn átti ég efsta svæðið í þrjá tíma. Ég byrjaði auðvitað efst
og veiddi Réttarstreng. Þar varð ég ekki var. í Pyttinum fékk ég hins vegar fisk
sem var svo brjálaður að ég missti hann nærri því niður hávaðann sem þarna
eren þá hefði hann líklega farið af. Mértókst með herkjum að landa honum.
Ég ákvað að veiða Stokkinn austan megin frá. Ef aðstæður eru hagstæðar og
fiskur í göngu getur maður lent í miklum ævintýrum þar á morgnana og
landað nokkrum fiskum í beit austan megin frá. Það er hins vegar erfiðara um
vik af berginu sem er meðfram öllum veiðistaðnum því ef maður setur í fisk
þar verður maður að hlaupa með hann niður fyrir og landa honum á lítilli
sandeyri sem er neðst við klettariðið. Þá er hættan sú að hinir fiskarnir í
hylnum sjái veiðimanninn og þá verður að hvíla hylinn. Ég byrjaði því í
Stokknum austan megin frá.
Fljótlega komst ég að því að þetta var alröng aðferð, a.m.k. þennan morgun.
Sólin var komin það hátt á loft að skugginn af mér féll langt út í ána. Ég varð
ekki var í efri hlutanum en sá fiska stökkva neðar. Ég kastaði á þá um stund en
fékk ekki töku. Ansans vandræði. Ég ákvað því að klofa upp hlíðina, skyggna
hylinn í leiðinni og vaða yfir á brotinu fyrir neðan og veiða Stokkinn frekar
vestan megin frá og af berginu.
Þegar ég kem fram á brúnina og skyggni Stokkbrotið sé ég sjö fiska liggja á
hefðbundnum stað við stóran stein sem er þarna við austurbakkann. Nei,
ekki bara sjö fiska því þétt upp við steininn liggur gríðarvænn fiskur, sannkall-
aður höfðingi. Hjartað í mér tók kipp. Þetta voru allt nýgengnir fiskar. Þeir
liggja ekki þarna nema þeir séu nýkomnir. Ég hraðaði för minni yfir um sem
mest ég mátti en fór að öllu eins varlega og kostur var. Hrútan geymir svo
stóra laxa að þeir stærstu eru eins og trjádrumbar í vatninu. Þá hafði ég séð í
fýrri veiðiferðum, einmitt í Stokknum. Ég hafði hins vegar ekki fengið stærri
lax en sextán pund í ánni.
Ég ákvað að byrja með smáflugu til að fæla ekki þann stóra sem ég ætlaði
að ná. Aðstæður voru viðkvæmar, minnkandi vatn og sólin hátt uppi á
glaðheiðum himni. Ég hugsaði sem svo að ef hann tæki fluguna í fyrstu köst-
unum yrði þetta ein skemmtilegasta barátta sem ég hefði átt við laxfisk. Ef ég
byrjaði með of stórri flugu væru miklar líkur að hann myndi fælast og leiða
Ritstjórinn rennir fyrir lax neðan Æðarfossa sl. sumar.
alla hjörðina upp í dýpið fyrir ofan. Og þá yrði leikurinn
erfiðari.
Ég setti því undir Silver Wilkinson, flugu með löngum
hala, hnýtta á silfurþríkrók númer 14, og strippaði hratt.
Hann kom sjóðandi illur á eftir henni, breitt bakið nánast
alveg upp úr og negldi hana í fyrsta kasti. Svo rauk hann á
ógnarhraða upp í dýpið fyrir ofan mig. Línan var í bug
lengst fyrir neðan hann. Svo hreinsaði hann sig upp úr
vatninu og spýtti flugunni út úr sér. Hann var farinn eftir
viðureign sem hafði staðið eitt augnablik. Þessu hafði ég
ekki átt von á þótt að því væri stefnt. Ég hafði búist við því
að fiskurinn tæki sprettinn niður ána. Eins og stórfiska er
siður hafði hann gert einmitt þveröfugt. Ég stóð eftir skjálf-
andi á beinunum. Þetta var ótrúlegt. Af hverju byrjaði ég
ekki með aðeins stærri flugu sem hefði hugsanlega geta
haldið þessum fiski. Ég hristi höfuðið yfir vitleysisgangi-
num í mér og minntist orða lærimeistarans Péturs Péturs-
sonar sem fussaði og sveiaði yfir minni krókum en númer
tíu til notkunar í Laxá í Aðaldal og spurði einfaldlega:
"Strákar. Ætlið þið virkilega að missa hvern einasta fisk sem
þið setjið í?"
Þar sem stórlaxinn hafði rokið strax upp af brotinu hlutu
hinir að vera enn á sínum stað. Ég færði upp á taumnum
eftir átökin og kastaði aftur. Það ólgaði undir flugunni en
hann tók ekki. Ég kastaði aftur. Allt fór á sömu leið. Fiskur
velti sér án þess að taka. Þrátt fyrirfyrri mistökákvað ég að
minnka agnið. Setti undir Silver Wilkinson örtúpu og
þríkrók númer 16. Og nú tók hann með hvelli og rauk sömu
leið og sá stóri. í þetta sinn var ég hins vegar viðbúinn og
hélt stönginni vel uppi svo átakið á línuna varð minna.
Þessum fiski landaði ég. Þetta var grálúsug fimm punda
hrygna.Til að gera langa sögu stutta setti ég í alla fiskana
átta við stóra steininn en landaði aðeins tveimur. Hinir sex
eltu þann stóra upp í skútana í Stokknum eftir sprellfjör-
ugar viðureignir. Gaman var það hins vegar. Maður man
alltaf best eftir löxunum sem leika á mann.
Góða skemmtun!
Bjarni Brynjólfsson.
Utgefandi Heimur hf. (www.heimur.is)
í samvinnu við Stangaveiðifélag
Reykjavíkur (www.svfr.is)
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Bjarni Brynjólfsson
Netfang: bjarni@heimur.is
Ritstjórnarfulltrúi SVFR: Þorsteinn Ólafs
Hönnun og umbrot: Heimur hf.
Netfang: sjonni@heimur.is
Auglýsingastjóri: Svanfríður Oddgeirsdóttir
Netfang: svanfridur@heimur.is
Beinn sími: 512-7533
Prófarkalestur: Gylfi Pálsson
Netfang: gylfi@centrum.is
Prentvinnsla: Prentsmiðian Oddi. Revkiavík
NOVEMBER 2008 I Nr. 187
FLJÓTT FLÝGUR
FISKISAGAN
Skrifið bréf til Veiðimannsins og sendið
okkur fróðlegar veiðisögur og myndir.
Netfang ritstjórans er:
FORSÍÐUMYND bjarni@heimur.is
Myndina tók Valgarð Ragnarsson á
urriðasvæðinu i Laxá í S-Þingeyjarsýslu.
UÓSMYND: SIGURJÓN RAGNAR