Arkitektúr og skipulag - 01.03.1989, Blaðsíða 9

V E T R A
essi vetur, sem nú er að líða, hefur verið óvenju snjóþungur
víða um land. A höfuðborgarsvæðinu, þar sem oft hefur varla
fest snjó, hafa menn nú mátt þola snjókomu og ófærð
svománuðum skiptir. Við höfum því verið rækilega minnt á að við
byggjum kalt land þar sem gera verður ákveðnar kröfur til
byggingarlistar og skipulags ef við viljum láta okkur líða vel, hvemig
sem viðrar. Þótt við getum að vísu skroppið í sól til suðrænna landa
eða gleymt veðrinu yfir bjórglasi í góðra vina hópi eina og eina
kvöldstund þá er ekki við því að búast að þau ráð dugi okkur miklu
lenguren Bakkabræðmm sem reyndu að berasólskinið inn í gluggalaust
hús.
Fátt er okkur mikilvægara en að aðlaga íslenskan arkitektúr, skipulag
og umhverfismótun því veðurfari og aðstæðum sem við búum við.
Ennþá er það allt of fátítt að þessa sé gætt og ennþá er allt of margt sem
minnir á byggingu bræðranna frá Bakka. Allt of oft hlaupum við eftir
R R í K I
síðustu tísku í húsagerðarlist, án þess að gefa okkur tíma til að
heimfæra hana upp á íslenskar aðstæður. Sáralitlu fé er líka varið til
rannsókna á þessum mikilvægu málum hér á landi, enda reynist
mörgum erfitt að slíta viðjar vanans og hugsa sjálfstætt í þessum
efnum. Að undanfömu hafa samt margir aðilar erlendis sýnt þeim
vandamálum, sem því eru samfara að byggja köld lönd, sérstakan
áhuga og myndað með sér samtök (Winter Cities Association) til
þess að reyna að finna vetrarborgum haldbetri lausnir.
Kristján heitinn Eldjám lét þess einhverju sinni getið að það að láta sér
líða vel á Islandi væri bara spursmál um að búa sig vel. Þetta má eins
heimfæra upp á arkitektúr og skipulag. Með því að vanda þar til verka
getum við sem byggjum þetta land látið okkur líða miklu betur jafnvel
svo vel að við þurfum ekki að sækja okkur sólskinið til fjarlægra
landa.
Gestur Olafsson
7
ARKITEKTUR OG SKIPULAG