Bændablaðið - 09.02.2023, Blaðsíða 7
7Bændablaðið | Fimmtudagur 9. febrúar 2023
Fagurlega dekkað borð gladdi viðstadda og maturinn án efa bragðast vel.
Unnur Þorvaldsdóttir, Litlu-Reykjum, Hrafnhildur Baldursdóttir, Litla-Ármóti,
Elín Magnúsdóttir, Brúnastöðum, Árný Ilse Árnadóttir, Oddgeirshólum.
Blómaskreyting sem ber af!
LÍF&STARF
Stórviðri ganga nú yfir landið sem sjaldan
fyrr. Veðurviðvaranir nánast daglegar.
Það er líka appelsínugul viðvörun í fyrstu
oddhentu vísu þáttarins eftir Ingólf Ómar
Ármannsson:
Veldur kvíða vetrartíð
veðrin stríðu meður.
Þróttinn níðir úr þreyttum lýð
þrálát hríðarveður.
Svo er hér ein gömul sem oft var sungin í
heimasveit minni, en óvíst er um höfund:
Úti hríðar alla tíð,
að mér kvíða setur.
Svol’tið “íðí” sem ég níð
svo mér líði betur.
Og höldum áfram á þessum nótum.
Ingvar Frímannsson, Skógum í
Kolbeinsstaðahreppi, orti þessa mergjuðu
hringhendu:
Skýjatigla breið er brú,
bólstrar myglufúnir.
Hraðan siglir Norðri nú,
napur ygglir brúnir.
Eftir Kristbjörn Benjamínsson á Kópaskeri
er lokavísa þessarar stórviðra-syrpu:
Birtist þrátt hið bitra tjón,
bylur hátt við kveður.
Vetrarmáttur felur Frón,
fönn í gáttir hleður.
Þórarinn Sveinsson í Kíla-Koti var mikill
afburða hagyrðingur. Næstu tvær vísur taka
þar af allan vafa:
Eg er kominn á ysta barð
elligrár og lotinn.
Naut ég þess sem notið varð,
nú eru föngin þrotin.
Bráðum kveð ég bæ og hörg,
bjartan flýg í geiminn.
Eg á orðið ekki mörg
erindi við heiminn.
Enn finn ég áður óbirtar vísur eftir Rósberg
Guðnason Snædal. Þessi fegurð fannst í
gömlu grúski:
Baða koll í blámans firrð
bjartir jöklar heiða.
Víðáttunnar vald og kyrrð
vegfarandann seiða.
Gísli Gíslason í Skörðum kvað til manns
er ávítti konu sína:
Eg hef hlýtt á yðar tal
ei með sinni gljúpu.
Oft hef ég gráan vitað val
vega að hvítri rjúpu.
Þjóðskáldið Guðmundur Böðvarsson á
Kirkjubóli orti þessa fagurgerðu stöku:
Gott er að koma að garði þeim
sem góðir vinir byggja.
Þá er meira en hálfnað heim
hvert sem vegir liggja.
Sveinn í Elivogum kvað um sr. Gunnar
á Æsustöðum, er tekið hafði hross til
hagagöngu af honum:
Þegar hesta haga þraut
og herti klakatakið,
Gunnar prestur skildi skaut
skálds fyrir nakið bakið.
Sr. Gunnar svaraði Elivogaskáldinu:
Hækka mun þinn hróður, Sveinn
hér í fjallasalnum.
Þú ert eins og stakur steinn
sem stendur upp úr dalnum.
Einmitt nú er hann genginn til sunnanáttar.
Ólína Jónasdóttir orti af snilli sinni:
Lækjaraðir fjöllum frá
fram sér hraða af stalli,
sýnist glaður svipur á
Silfrastaðafjalli.
Umsjón:
Árni Geirhjörtur Jónsson
kotabyggd1@gmail.com
MÆLT AF
MUNNI FRAM
Þorrablót með
Bændablaðsþema
Íbúar í fyrrum Hraungerðis- og Sandvíkurhreppi í Flóa nýttu heldur betur
tækifærið, en nýverið „kom loksins að því“ að hægt væri að halda þorrablót.
Höfðu gestir beðið óþreyjufullir í nú þrjú ár og blótið því haldið með pomp og
prakt í félagsheimilinu Þingborg en þema kvöldsins var Bændablaðið og gamli tíminn.
Eins og vani er var góðlátlegt grín í garð sveitunga í hámæli, skemmtiatriði og
leikþáttur sýnd auk þess sem myndband og „Flóa-Bændablaðið“ útgefið. Fundust
þar fréttir gríns og glens en einnig mátti finna söngtexta í formi Bændablaðsins.
Veglegur vinningur frá Sláturfélagi Suðurlands var veittur fyrir best skreytta
borðið en borðskreytingakeppni var að sjálfsögðu í gangi. Sá Sjafnarblóm um að
pakka vinningnum inn en einnig voru veitt verðlaun frá fyrrnefndum fyrirtækjum
fyrir bestu stökuna.
Dynjandi dans var þreyttur fram á rauða nótt við tóna hljómsveitarinnar Sveitamanna
og tókst skemmtunin vel í alla staði.
Hvað varðar vinningsstökuna var hún ort af Guðmundi nokkrum Stefánssyni,
fyrrverandi bónda í Hraungerði. Dómnefndin taldin hana bragfræðilega alveg hárrétta
auk þess að vera með innrími og er hún svohljóðandi:
Víni töppum við í munn,
víst með köppum gaman.
Takta stöppum talsvert kunn,
tryllt með löppum saman.
Allir í stuði: Ágúst Guðjónsson, Læk, Björgvin Elísson, Egilsstöðum á Héraði, Anna Þórný Sigfúsdóttir, Garðshorni, Margrét Drífa Guðmundsdóttir, Læk.
Vinningsborðið: Ólöf Ósk Magnúsdóttir í Hrygg var
hugmyndasmiðurinn að þeim skreytingum.
Þeir hressu: Geir Gíslason, Einar Magnússon, Árni Freyr Pálsson, Haukur Gíslason og Ívar Freyr Hafsteinsson.
Nefndin: Malin og Ólafur Tindum, Veronika og Bjarni Túni, Jóhanna og Birkir
Austurmýri 3, Sigurbára og Einar Langstöðum, Jóhannes og Helga Stóra-Ármóti 2.
Dæmi um aðrar stökur sem komu vel
til álita eru eftirfarandi:
Feitmeti úr Flóanum
fæ ég hér á blóti
Metfjárins úr móunum
menn hér allir njóti
Höf: Ingólfur Narfason og Guðmundur Stefánsson
Stöku, stöku, stöku sinnum
stormum við á þorrablót
Eftir drjúga drykkju finnum
dásamlega fiman fót
Höf: Betzy Marie Davidson
Villtust í Þingborg Villingar
vaðandi snjó og krapa
Sagt er að þau séu snillingar
sem kunna mjög illa að tapa
Höf: Sigtryggur og Sigfús
(mjög líklega dulnefni)
Skemmtinefnd með stólpagrín
skaffar mörgum kvíða
Meðalið er meira vín
má það fara víða
Höf: Byggðarhornsborðið
Bil á milli borða
býsna lítið er
Ef geymir kona forða
á afturenda sér
Höf: Svanhildur
„Súrt er það“ sagði einn
og stakk upp í sig hvalnum
„Þetta er nú sítróna Sveinn,
sem var hérna á gólfinu í salnum“
Höf: Sigurður Andri Jóhannesson
Húð á beinum hangir
hold þar hvergi sést
út frá limum langir
af liggur ýldupest
Höf: Sævar Eiríksson