Bændablaðið - 09.02.2023, Blaðsíða 39

39Bændablaðið | Fimmtudagur 9. febrúar 2023
KLETTUR / SALA OG ÞJÓNUSTA / KLETTAGARÐAR 8-10
104 REYKJAVÍK / 590 5100 / klettur.is
ALLAR STÆRÐIR
AF CAT RAFSTÖÐVUM
Gerðu kröfur - hafðu samband við Karl
í síma 590 5125 og kynntu þér þína möguleika.
Stöðvar í gám
Elsta félag eldri borgara á Íslandi
má finna í stærðarinnar húsnæði
í Flatahrauninu í Hafnarfirði.
Stofnsett þann 26. mars 1968 – 55
ára í ár – þá í Góðtemplarahúsinu
við Suðurgötu og nefnt Styrktar-
félag aldraðra.
Var félagið þekkt undir því
nafni allt til ársins 1990 en hefur
síðan kallast Félag eldri borgara
í Hafnarfirði, eða FEBH. „Í
Flatahraunið eru allir velkomnir,
alltaf heitt á könnunni og hægt að
reka inn nefið jafnvel bara til að lesa
blöðin þó ekki sé annað.
Það getur svo leitt af sér að fólk
spjalli, sjái eitthvað sem vekur áhuga
þess, kemur kannski aftur og ákveður
að vilja prófa að vera með,“ segir
Valgerður Sverrisdóttir, formaður
félagsins. „Starfsemin hjá okkur er
mjög öflug og endurspeglar í raun þá
gleði og vilja fólks til þess að vilja
gefa af sér og inn í starfið.“ Er félagið
afar virkt og má þess vegna nefna
hinar ýmsu skipulagsnefndir.
Það er púttnefnd, uppstillingar-
nefnd, kjaranefnd, þorrablótsnefnd,
til að nefna nokkrar og svo nefnd
Gaflarakórsins sem er afar vinsæll.
Valgerður segir að hér sé um
góðan og þéttan hóp fólks á sama
aldri að ræða sem hefur ærið
nóg að gera enda hugðarefnin
endalaus og félagsskapurinn frábær.
Stundatöfluna má finna á vefsíðunni
og um að gera að finna sér eitthvað
sem fólki líst á.
„Það er fólk hér á öllum aldri enda
erum við ekkert eldri en okkur líður.“
Tók Hafnarfjarðarbær þann pól
í hæðina fyrir nokkrum árum að
hafa heilsuna í forgangi og njóta
meðlimir FEBH góðs af. Heilsuefling
Janusar hefur haft yfirsýn yfir
mannskapinn og með fá eldri borgarar
bæjarins frístundastyrk til eflingar
heilsusamlegs lífernis, alls 48 þúsund
krónur á ári. Þetta varð hvatning
til þess að fjölmargir félagar hófu
líkamsrækt sem hefur gert heilmikið
þeim til góða.
„Sveitarfélagið leigir fyrir okkur
glæsilegt húsnæði hérna í Flatahrauni
og borgar þrjú og hálft stöðugildi
starfsfólks. Það væsir því ekki um
okkur í Hafnarfirði. Það er hugsað svo
vel um þennan aldurshóp, við þurfum
ekki að hafa fjárhagslegar áhyggjur
er kemur að húsnæðinu heldur fer öll
okkar orka í að njóta lífsins.“
Þeir sem hafa áhuga eru hvattir
til að líta við – þó ekki væri nema í
kaffisopa og lesa blöðin.
Valgerður Sverrisdóttir, formaður FEB, tekin tali:
Alltaf heitt á könnunni
Valgerður Sverrisdóttir, formaður
Félags eldri borgara í Hafnarfirði.
Félagslífið í Hafnarfirði er afar líflegt en hér að ofan má sjá myndefni frá þorrablóti svo og dansleikfimi félagsins.
Frá Selfossi:
Svala Halldórsdóttir
Fædd á Norðfirði, lengst af búsett á Akureyri og því aðfluttur
Selfyssingur. Svala starfaði á heilsugæslustöðinni
á Selfossi fyrst um sinn en steinhætti að
vinna um leið og hún náði 67 ára aldri.
„Ég átti góða vinkonu, fjórum árum eldri,“ segir
Svala, „sem var komin svolítið inn í málin
svona hjá þeim sem komnir eru á aldur
og ég naut góðs af. Þetta kemur ekki til
manns sjálfkrafa og fólk verður bara að
drífa sig og kynna sér þá starfsemi sem
er í boði. Ég þekki ekki annað en öllum
sé rosalega vel tekið. Við höfum reyndar
mismunandi áhugamál, hún Erla vinkona er á
kafi í að spila á meðan ég er það ekki, en hef
frekar verið dugleg að fara í sund og svoleiðis. Maður verður að
bera sig eftir þessu sjálfur, eftir því hverju maður hefur áhuga á.“
Svala talar um aldursfordóma, að þeir sem ganga í félag eldri borgara mætti
stundum ætla að hefðu annan fótinn í gröfinni. Hún minnist móður sinnar
og móðursystur sem veltu fyrir sér að leggja land undir fót til Kanaríeyja
með eldri borgurunum, þá sjálfar um áttrætt. Málið var útkljáð þegar
móðursystirin þverneitaði að fara með „gamla fólkinu“.
„Mín reynsla er sú,“ heldur Svala ákveðin áfram, „að það er ofboðslega gaman
að fara í ferðir með „eldri borgunum“, þá jafnöldrum og eldri. Siggi maðurinn
minn, sem er aðeins yngri en ég, hefur til dæmis aldeilis notið góðs af að fara
með mér – nú er ég í söguklúbb, bæði fornsögum og því sem við köllum
öndvegishóp. Siggi fór meðal annars með mér til Orkneyja, en við ferðumst
gjarnan þangað sem sögusviðið er í lestrinum – og svo fórum ég og vinkona
mín til Færeyja síðastliðið haust – þá einnig í hópi eldri borgara.“
Svala bendir á að félagsskapurinn í Félagi eldri borgara á Selfossi sé
bráðskemmtilegur. „Það er hægt að taka fyrstu skrefin með því einfaldlega að
mæta og fá sér kaffi hérna á fimmtudögum á opnu húsi,“ segir hún og hlær.
„Á þriðjudögum er spilað … En svo er ekkert hægt að miða við mig,
ég hef svo mikið að gera, er í sundleikfimi tvisvar í viku, mætt klukkan
sex, labba með vinkonu minni fimm daga í viku ef veður leyfir, sögu-
hópunum tveimur – nú erum við t.d. að lesa glæpasögu eftir Ragnar
Jónasson sem gerist á Siglufirði og því er áætluð ferð þangað í vor.

Nýja íþróttahúsið á Selfossi býður svo upp á aðstöðu tvisvar í viku – þar
er stúlka sem leiðbeinir með tækin, auk þess sem hægt er að ganga þar
innandyra í leiðinlegu veðri. Kórastarf, pútt … það er alveg heil dagskrá á
vefsíðunni allavega.

Félagsskapur og tengsl er alveg nauðsynlegt finnst mér og það er bara að
bera sig eftir þessu. Númer eitt, tvö og þrjú,“ segir Svala hlæjandi og mælir
sterklega með að fólk drífi sig af stað. „Þetta er rosalega skemmtilegt og
Siggi minn hefur til dæmis óstjórnlega gaman af því að koma með okkur
gamla fólkinu …bráðungur maðurinn.“
Frá Snæfellsbæ:
Svanhildur Sanný Pálsdóttir
Svanhildur Pálsdóttir, 74 ára, er ung og í fullu fjöri að eigin mati.
„Ég var móttökuritari heilsugæslustöðvar Snæfellsbæjar í 47 ár, varð svo
sextug (eldri borgari – úff!) og fannst það bara fáránlegt," segir Sanný.
„Verandi í 100% vinnu að fá bréf þar sem mér var boðið að koma og kynna
mér starfsemi eldri borgara á svæðinu.
Fyrsta hugsunin var, nei, þetta er alls ekki fyrir mig, þetta er bara fyrir hina!
Svo bréfið fór nú strax í ruslið. Auðvitað kom að því að ég varð ellilífeyrisþegi
og þá varð ég alveg skelfingu lostin! Er ég virkilega komin á þennan stað í
lífinu !?! (Ég ... sem er alveg eins og ég hef alltaf verið!) Skömmu síðar, sjötíu
ára, hætti ég að vinna og þá var mér nú allri lokið,“ segir Sanný hlæjandi.
„Það varð mér til lífs að Jóhanna Gunnarsdóttir, svilkona mín, hvatti mig til að
koma og fá mér kaffi niðri á Klifi, samkomuhúsinu … með eldri borgurunum.
Það var tekið svo afskaplega vel á móti mér, ég boðin alveg hjartanlega
velkomin. Ég á henni bestu þakkir fyrir að hafa hvatt mig, þarna eru allir svo
jákvæðir og glaðir að ég má helst ekki missa af neinu sem boðið er upp á.
Dagskráin er margbreytileg, bæði boccia, handverk, crossfit, sundleikfimi,
ferðir og ýmislegt annað, auk þess sem alltaf er hægt að mæta bara til að fá
sér kaffi og spjalla, sem er alveg yndislegt.“
Á stefnuskránni er svo að flytjast í 500 fm samkomuhús ætlað undir starfsemi
eldri borgaranna. Miðvikudagarnir á Klifi verði þó áfram enda afar notalegt,
handavinnan og spil. Hjúkrunarfræðingur er mannskapnum innan handar,
afar mikið og gott utanumhald, enda hvetur Sanný alla þá sem áhuga hafa á
að koma og kynna sér málið.
„Einhverjir á mínum aldri hafa þó ekki tekið á sig rögg og fengið sér kaffi,
sitja frekar heima, ef til vill hræddir um að vera ekki velkomnir – en ég segi
það, maður verður bara að byrja og fara og fá sér kaffisopa. Hér eru allir
velkomnir og tekið á móti fólki með bros á vör. Ég ætlaði nú svosum ekki
að mæta neitt, fannst ég ekki eiga heima í félagi eldri borgara – ég væri
ekki orðin gömul! En þetta snýst ekkert um það. Við
erum jafnaldrar hérna og öll góðir félagar í félagi
jafnaldra. Það eru svo mikil forréttindi að vera komin
á þennan stað og njóta þess að vera til. Einnig eru
þeir velkomnir sem eru öryrkjar – við erum alltaf að
gera eitthvað skemmtilegt.
Ég segi núna; nú er ekkert að því að eldast, það eru
svo sannarlega forréttindi sem ber að þakka.

Bestu kveðjur til allra jafnaldra!“