Þingtíðindi Alþýðusambands Íslands ... - 20.05.1996, Qupperneq 96

áhersluatriði: Að lögð yrði áhersla á að efla stöðu ungs fólks og kvenna og skip-
aður yrði sérstakur áróðurshópur, að útgáfu Vinnunnar yrði haldið áfram í sama
formi og undanfarið ár og félögum gert skylt að kaupa hana a.m.k. fyrir alla
trúnaðarmenn og stjórnarmenn. Þorbjörn ræddi lýðræðislega uppbyggingu
verkalýðshreyfingarinnar og samskiptareglur á vinnumarkaði og hugmyndir að
breytingum á þeim reglum. Þá ræddi hann hugmyndir um kynningarstarf ASI,
bæði inn á við og út á við.
Þorbjörn kynnti tvær tillögur sem bárust nefndinni og voru þær afgreiddar
sjálfstætt.
Tillaga um að 38. þing ASI beini þeim tilmælum til félaga sinna að efla
vinnudeilusjóði til að mæta öflugum sjóðum atvinnurekenda, sem var sam-
þykkt.
Tillögu um að 38. þing ASI samþykki að setja útflutningsbann á íslenskar
vörur verði frumvarp til breytinga á vinnulöggjöfinni samþykkt var vísað til
miðstjórnar.
Umræður urðu nokkrar. Til máls tóku: Jón Kjartansson, Brjánn Jónsson og
Eiríkur Stefánsson.
Fram kom tillaga um þjónustusamning ASI og Iðnnemasambandsins fyrir þá
iðnnema sem ekki eiga aðild að landssambandi, en þar sem hún barst of seint
var henni vísað inn í kjaranefnd, þaðan sem hún var síðar afgreidd.
Samþykkt stefna er aftar í ritinu.
Verkalýðshreyfíngin og umheimurinn
Framsögu fyrir hönd starfshópsins hafði Guðmundur Ómar Guðmundsson.
Hann sagði stefnumörkunina fyrst og fremst felast í því að draga fram stöðuna
á evrópska efnahagssvæðinu og í samskiptum við systursamtök erlendis, en nor-
ræna samstarfið (NFS) væri þungamiðja samskipta ASÍ við alþjóðlega verka-
lýðshreyfingu. Nefndin væri ekki með tillögur með eða á móti aðild að ESB,
enda væri það mál ekki á dagskrá.
Guðmundur sagði Islendinga verða að bera ábyrgð, huga að réttindum og
skyldum gagnvart öðrum þjóðum og styðja það að félagsleg ákvæði um lág-
marksréttindi launafólks verði sett inn í viðskiptasamninga. Við mættum ekki
bara líta á okkur sem þiggjendur. Leggja ætti áherslu á að fullgilda þær reglur
og tilskipanir sem við værum skuldbundin til að taka upp skv. EES-samningn-
um. Um tvær leiðir væri að ræða; ríkisstjórnin gæti sett þær í gildi með reglu-
gerð eða lögum eða aðilar vinnumarkaðarins gætu samið um framkvæmd þeirra.
ASI legði áherslu á samningaleiðina. Krafan um að stjórnvöld staðfestu helstu
samþykktir Alþjóðavinnumálastofnunarinnar (ILO) væri eitt af stóru baráttu-
málum íslensks launafólks. A því sviði hefðu Islendingar staðið sig afburða illa.
Hann benti á að samþykktir ILO fengju ekki vægi nema þær væru staðfestar af
94