Skinfaxi - 01.01.2022, Blaðsíða 36

36 S K I N FA X I
Forsvarsfólk aðildarfélaga UMFÍ hefur áhyggjur af brottfalli barna og ungmenna úr íþróttastarfi.
Covid-faraldurinn á stóran hluta að máli en fleira er talið bætast við sem skýri brottfallið.
Álag hefur aukist á nemendur í framhaldsskólum, áhugamálin breytast og síðan hefur þrýstingur
frá vinum sem æfa með öðrum áhrif.
Of mikið álag
á framhalds-
skólanema
„Við höfum misst töluvert af iðk-
endum úr aðildarfélögum okkar.
Það verður ekki auðvelt að ná
þeim til baka og gæti tekið ein-
hver ár,“ segir Sigurður Eiríksson,
formaður Ungmennasambands
Eyjafjarðar (UMSE). Hann viðraði á
ársþingi sambandsins í vor áhyggj-
ur af brottfalli hjá aðildarfélögum
af völdum Covid-faraldursins.
„Það versta er að iðkendurnir eru ekki að fara neitt annað. Þeir bara
detta út og hafa ekki skilað sér aftur eftir að íþróttastarfið komst í gang
á ný. Við erum auðvitað ekki ein um þetta,“ segir hann.
Sigurður telur nokkrar ástæður fyrir brottfallinu. Í fyrsta lagi hafi Covid-
faraldurinn og neikvæð áhrif hans á íþróttastarf valdið því að iðkendur
hafi hætt æfingum sínum. Til viðbótar því hafi mörg ungmenni þurft að
hætta íþróttaiðkun vegna álags í kjölfar styttingar framhaldsskólanáms.
„Þegar álagið er mikið á nemendur lít ég þannig á styttinguna úr fjór-
um árum í þrjú að verið sé að kippa krökkunum úr íþróttum. Þeir verða af
svo miklu vegna álagsins í skólanum, það er mjög slæmt. Fólk er mikið
fyrir framan tölvur. En með styttingu skólans þurfa krakkarnir að einbeita
sér vel að náminu og verja löngum tíma fyrir framan skjá. Þeir verða af
miklum félagslegum tengslum og því er það sannfæring mín að við
munum sitja uppi með verra samfélag en það sem fyrir var,“ segir hann
og mælir með því að nemendur í framhaldsskóla nýti sér fremur fjöl-
brautakerfið en bekkjakerfið.
Sigurður telur það geta breytt miklu að veita ungmennum að 18 ára
aldri styrk til íþróttaiðkunar með sama hætti og þau sem yngri eru.
„Þetta eru tekjulausir krakkar og því getur það verið þeim dýrt að
stunda íþróttir þegar styrkina skortir,“ segir hann að lokum.
Kostnaður við
íþróttaiðkun
ungmenna
hækkar með
aldri
„Við sjáum það í gögnum okkar
að brottfall úr iðkun í íþróttastarfi
er mjög tengd efnahagslegri stöðu
fjölskyldunnar,“ segir Ársæll Már
Arnarson, prófessor á mennta-
vísindasviði Háskóla Íslands. Hann
fjallaði meðal annars um brottfall
barna og ungmenna úr íþróttastarfi á ráðstefnunni Íslenskar æskulýðs-
rannsóknir, sem haldin var í lok mars. Aðalumræðuefni Ársæls var engu
að síður nýtt fyrirkomulag æskulýðsrannsókna hér á landi, en þær munu
taka við af Rannsóknum og greiningu.
Ársæll áréttar að líkur á brottfalli ungmenna úr íþróttum aukist eftir
því sem þau eldist. Þá verði íþróttaþátttakan líka dýrari en þátttaka
þeirra sem yngri eru, auk þess sem ýmis konar stuðningur á borð við
frístundastyrki falli niður. Allt fari það þó eftir skilgreiningu hvers sveit-
arfélags á því hver séu efri mörk frístundastyrkjanna.
En stuðningur sveitarfélaga skiptir ekki öllu máli því stuðningur for-
eldra og fjölskyldu vegur þungt.
„Allt verður dýrara þegar maður eldist og æfingagjöldin hækka. En
síðan er það allt hitt, baklandið og foreldrarnir. Þeir verða að hafa tök
á að taka þátt í fjársöfnun með börnunum, selt klósettpappír á hverju
einasta ári og svo má lengi telja. Börnin verða líka að vita til hverra þau
geta leitað. Það geta ekki allir,“ segir Ársæll Már Arnarson.
Vísbendingar um aukið
brottfall úr íþróttastarfi
Sigurður Eiríksson. Ársæll Már Arnarson.