Bókasafnið - 01.01.2004, Qupperneq 7

Einnig voru skoðuð eldri bókasöfn. í framhaldi
þessara úttekta voru hönnunarmarkmið skilgreind.
Ákveðið var að bókasafnið skyldi verða formfast í
grunnskipulagi og taka mið af sterkum ramma
hússins. Stefnt var að því að laða fram andrúm eldri
safna, en nýta sér jafnframt sveigjanleika nútíma-
lausna. Stefnt var að góðri yfirsýn og gagnsæi innan
safnsins og nánum tengslum við forsal hússins og
lesstofur framhaldsskólans. í endanlegri mynd eru
bein sjóntengsl við miðbæjar- og verslunargötu
bæjarins á einn veg, en á annan veg sýn til jökla-
hrings Hornafjarðar í gegnum forsal.
Tryggja átti lesaðstöðu sem hentaði mismunandi
þörfum gesta safnsins, t.d. róleg afdrep fyrir þá sem
sækja í héraðsskjalasafnið og einnig aðstöðu fyrir
yngri hópa sem vilja aðgang að tölvum. Barna- og
unglingadeild er í beinum tengslum við afgreiðslu
safnsins, við útvegg og með útsýn til aðkomu.
Vinnurými starfsmanna er beint inn af aðalsal
safnsins við austurhlið. Opnar vinnustöðvar og
skrifstofa forstöðumanns eru við gluggavegginn, en á
gagnstæðum vegg er langt vinnuborð og hillur.
Fundarborð er framan við skrifstofu forstöðumanns
en í gagnstæðu horni er hvelfing sem tilheyrir skjala-
safninu.
Úr aðalsal safnsins er gengið um hringstiga upp í
lestrar- og vinnurými sem tilheyrir Framhaldsskól-
anum og samnýtist með bókasafninu. Stefnt er að því
að geyma þar bækur sem brúa landamæri skólans og
safnsins og að þar geti gestakennarar og fræðimenn
haft rannsóknaraðstöðu í nánum tengslum við nem-
endur, kennara og bókasafn.
Nýr búnaður í bókasafnið var valinn með hliðsjón
af því að endurnýta þurfti eldri búnað og samtvinna
við nýjan. Sófar og stólar, borð og annar búnaður er í
takt við annan slíkan búnað í húsinu til að tryggja
heildstætt og hógvært umhverfi og undirstrika sterka
rýmisupplifun hússins sjálfs. Við forval á búnaði var
mikil vinna lögð í að afla tilboða ogbera saman ýmsa
mismunandi kosti. Að lokum var sértækur bóka-
safnsbúnaður valinn vegna hagstæðs verðs, en einnig
vegna góðrar reynslu starfsmanna af þjónustu sölu-
aðilans, Þjónustumiðstöðvar bókasafna.
Nýheimar hafa þegar eignast fjölda vandaðra
listaverka, sem eru órjúfanlegur hluti byggingarinnar.
Jón Axel Björnsson vann stóra mynd sérstaklega fyrir
opna aðalrými hússins. Hann er einnig einn af fjórum
höfundum mynda inni í bókasafninu en hinir mynd-
listarmennirnir eru Valgarður Gunnarsson, Björg
Örvar og Gunnar Karlsson.
í afgreiðslu bókasafnsins hefur verið komið fyrir
stórri mynd eftir Höskuld Björnsson frá Dilksnesi og
gáfu ættingjar hans sem það verk.
Þá eru 12 stórar andlitsmyndir af Austur-Skaft-
fellingum eftir Jóhönnu V. Arnbjörnsdóttur Ijós-
myndara til sýnis í húsinu. Loks er ráðgert að hengja
þar upp nokkrar myndir eftir Svavar Guðnason list-
málara, sem fæddur var á Höfn.
Að lokum má geta þess að Menningarmiðstöð
Hornafjarðar réðist í það stórvirki að festa kaup á
konsertflygli í fullri stærð í tilefni af flutningi í
Nýheima. Hefur hljóðfærið reynst afar vel og dregið
til sín færasta tónlistarfólk. Hljómburður hússins
hefur reynst góður og hefur það vakið athygli og
ánægju listamanna og gesta.
Nú er komin tæplega tveggja ára reynsla af
„búsetu" í Nýheimum. Þessi tími hefur sýnt að
sambúð þeirra aðila er vinna að menntun, menningu,
rannsóknum og atvinnuþróun í byggðarlaginu er
farsæl í mörgu tilliti. Starfsemin í húsinu styður við
samfélagið og eflingu þess og íbúarnir kunna vel að
meta þá nýju möguleika sem felast í húsinu til
menntunar og afþreyingar.
Summary
Information center in Nýheimar -
In August 2002 in Höfn, Southeast Iceland, a new
information center - Nýheimar - was inaugurated, which
comprises a secondary school, a public library, the local
archives and a research center. The vision for the building
was that of an open knowledge community for the whole
area. The preparation for the design of the building is
described, focusing on usability, shared functions, optimal
utilization of space and the minimizing of maintainace
costs. The design of the library is described in detail and a
special mention is made of the artworks that decorate the
building. After sharing the premises for almost two years,
there is generally agreed that these institutions of culture,
education and research, as well as the whole community,
have benefitted from the „coexistence".
BÓKASAFNIÐ 28. ÁRG. 2004
5