Árbók Tryggingarstofnunar ríkisins - 01.12.1953, Qupperneq 21

19
svo er mælt fyrir í sérstökum lögum, samningum eða slíkt leiðir af venju í þeirri
starfsgrein.
65. gr. — Tryggingastofnunin úrskurðar bætur til ákveðins tíma og aldrei leng-
ur en til eins árs í senn. Skal því endurnýja allar umsóknir um bætur a. m. k. ár-
lega, og athugar Tryggingastofnunin bótaréttinn á ný við hverja endurveitingu.
Ef hagur bótaþega breytist á því tímabili, sem bætur eru veittar fyrir, getur Trygg-
mgastofnunin hvenær sem er endurskoðað bótagreiðslurnar og samræmt þær þeim
breytingum, sem orðið bafa. — Sjá 1. 38/1953, 21. gr.
66. gr. — Bætur skulu greiddar bótaþegum sjálfum eða forráðamönnum þeirra.
Barnalífeyri skal þó greiða foreldrum eða forráðamönnum barna.
Ef bótaþegi getur ekki sjálfur sótt bæturnar sökum elli eða sjúkleika eða býr
langt frá greiðslustað, greiðir Trvggingastofnunin öðrum bæturnar, enda bafi þeir
skýrt og ótvírætt umboð bótaþega til þess að veita bótunum viðtöku.
67. gr. — Bætur skal greiða mánaðarlega eftir á. Þó má greiða sjúkrabætur
°g dagpeninga fyrir styttri tíma. Enn fremur má greiða bætur eftir á fyrir lengri
tíma en einn mánuð, þar sem samgöngur eru erfiðar.
Lrskurðaðar bætur falla niður, ef þær eru ekki sóttar innan 12 mánaða, en
hægt er að endurnýja réttinn til bótanna, ef færðar eru sönnur á að lögleg forföll
hafi bamlað því, að bæturnar væru sóttar á réttum tíma.
68. gr. — Óheimilt er að framselja eða veðsetja bótakröfur samkv. lögum þess-
um, og ekki má leggja á þær löghald né gera í þeim fjárnám eða lögtak. Enginn
sktddheimtumaður í dánarbúi eða þrotabúi befur rétt til að skerða kröfurnar á
nokkurn hátt.
69. gr. — Ef bótaþegi flyzt til útlanda eða dvelst erlendis, falla bætur til hans
niður, unz hann kemur aftur til landsins, en sótt getur hann þá um bætur á ný.
Heimilt er þó að greiða ellilífeyri til manna, er dveljast í útlöndum í allt að 12 mán-
uði, og örorkulífeyri til manna, er fara utan til þess að fá lækningu, sem þeir eiga
ekki kost á hér á landi, þó ekki lengur en hæfilegt verður að teljast í þessu skyni.
70. gr. — Nú hafa bótaþega verið greiddar hærri bætur en vera bar samkv.
lögum þessum, og á þá Tryggingastofnunin endurkröfurétt á hendur honum eftir
almennum reglum, eða liún getur dregið upphæðina frá bótum, sem bótaþegi síðar
kynni að öðlast rétt tfl.
Ef greiðsla samkv. 1. mgr. stafar af sviksamlegu atferli bótaþega, getur Trygg-
stofnunin látið hann endurgreiða allt að tvöfaldri þeirri fjárhæð, sem ofgreidd var.
Hefur þetta engin áhrif á þá refsingu, sem bótaþegi að öðru leyti kann að hafa
bakað sér.
71. gr. — Ef umsækjandi á bótakröfu á hendur manni eða stofnun, skal hann,
ef Tryggingastofnunin óskar þess, framselja henni rétt sinn til bótanna.
Nú greiðast hærri skaðabætur en framlögðum tryggingabótum nemur, og skal
þá bótaþegi fá mismuninn, og jafnan skal hann fá bætur, sem greiddar eru vegna
þjáninga eða líkamslýta.
72. gr. — Ef bótaþegi er dæmdur tfl fangelsisvistar eða á annan hátt úrskurð-
aður til dvalar á einhverri stofnun, skulu falla niður allar bætur tfl hans, meðan
hann dvelur þar.
Tryggingastofnunin getur þó ákveðið að greiða bæturnar eða hluta af þeim
konu hans og börnum eða einhverjum þriðja aðila, sem sér um, að bæturnar komi
þeim að sem mestu gagni.
73. gr. — Þegar bótaþegi andast, skulu bætur falla niður frá næstu mánaða-
mótum eftir andlát hans, ef um mánaðarlegar greiðslur bóta er að ræða, ella frá
dánardegi. Ógreiddar bætur renna tfl dánarbús hins látna.