Árbók Tryggingarstofnunar ríkisins - 01.12.1953, Page 29

27
gjöld vegna slysabóta, sbr. 45.—58. gr. og kostnað vegna nauðsynlegrar sjúkra-
hjálpar umfram þá, sem látin er í té samkvæmt III. kafla laga þessara.
Upphæð áhættuiðgjalda ber að miða við slysahættuna. Skal skipta störfum
og starfsgreinum í áhættuflokka og ákveða sérstök iðgjöld fyrir hvern flokk. Starfs-
tíminn er talinn í vikum, og telst vikan eining við iðgjaldaákvörðunina. Sé um
tímavinnu að ræða, teljast 48 klukkustundir í viku. Skal við ákvörðun iðgjaldanna
miða við, að þau hrökkvi fyrir þeim bótum og kostnaði, sem Tryggingastofnuninni
ber að greiða vegna slysa. Ef erfitt er að skipa starfseminni í áhættuflokka samkvæmt
framansögðu, getur Tryggingastofnunin þó ákveðið meðaliðgjald fyrir allt fyrir-
tækið.
Um skiptingu í áhættuflokka og iðgjöld fyrir hvern flokk skal ákveðið með
reglugerð, er ráðherra setur að fengnum tillögum Tryggingastofnunarinnar. — Sjá
1. 38/1953, 30. gr.
4. Framlög sveitarfélaga.
114. gr. — Öll sveitarfélög á landinu skulu greiða til tryggingasjóðs samtals
4l/2 millj. kr. á ári. Greiðslur sveitarfélaga samkvæmt 109. gr. teljast ekki í framlagi
þessu, ekki heldur framlag þeirra til læknisvitjunarsjóðs, sbr. 94. gr. — Sjá I. 38/1953,
26. gr., 27. gr. og brbákv.
Framlagi þessu skal skipta niður á tryggingaumdæmi þau, sem ákveðin verða
samkvæmt 11. gr., á eftirfarandi hátt:
1. Tveimur fimmtu lilutum framlagsins skal skipta niður í beinu hlutfalli við sam-
anlögð útgjöld Tryggingastofnunarinnar í hverju tryggingaumdæmi fyrir sig.
2. Tveimur fimmtu lilutum í hlutfalli við skattskyldar tekjur einstaklinga og
félaga í umdæminu samkvæmt síðasta skattaframtali.
3. Einum fimmta hluta í hlutfalli við tölu íbúa á aldrinum 16—-67 ára í umdæminu.
Innan hvers tryggingaumdæmis skiptist framlagið á milli þeirra sveitarfélaga,
sem eru á svæðinu, ef fleiri eru en eitt, eftir þessum reglum:
1. Einn þriðji skiptist í beinu hlutfalli við skattskyldar tekjur einstaklinga og
félaga í sveitarfélaginu árið áður.
2. Einn þriðji í hlutfalli við fasteignamat allra eigna í sveitarfélaginu.
3. Einn þriðji skiptist í lilutfalli við fjölda íbúa á aldrinum 16—67 ára í sveitar-
félaginu.
Ef sveitarfélagi hefur verið skipt á milli fleiri en eins tryggingaumdæmis,
greiðast framlög af hverjum hluta sveitarfélagsins eftir reglum þess trygginga-
umdæmis, er hann fylgir. — Sjá I. 38/1953, 31. gr.
115. gr. — Framlög sveitarfélaga skal greiða ársfjórðungslega. Trygginga-
stofnunin áætlar framlag hvers sveitarfélags í ársbyrjun, og eru gjalddagar síðasta
dag hvers ársfjórðungs, en lokaskil skulu gerð, þegar hlutur hvers sveitarfélags
hefur verið endanlega ákveðinn samkvæmt 114. gr. — Sjá 1. 38/1953, 31. gr.
Ríkissjóður ábyrgist framlag sveitarfélaganna. Ef verulegur dráttur verður á
greiðslu framlags, snýr Tryggingastofnunin sér til eftirlitsmanns sveitarstjórnarmál-
efna, en hann gerir ráðstafanir til þess að koma greiðslunum í lag.
Nú dregst greiðsla framlags af hálfu sveitarfélags 3 mánuði eða lengur fram
yfir gjalddaga, og skal þá greiða dráttarvexti % af hundraði á mánuði frá gjald-
daga til greiðsludags.
5. Framlag ríkissjöðs.
116. gr. — Ríkissjóður áhyrgist greiðslu bóta og kostnaðar af beilsugæzlu sam-
kvæmt lögum þessum og leggur fram til tryggingasjóðs það, sem á vantar, að aðrar