Læknaneminn - 01.11.1965, Qupperneq 26

26
LÆKNANEMINN
ir í deildina. Fyrirmyndir að slík-
um námskeiðum til viðmiðunar
mætti fá frá hinum Norðurlönd-
unum.
Starfsfræðsla um læknanámið og
læknisstarfið er mjög mikilsverð,
og væri æskilegt, að samstarf gæti
tekizt milli læknadeildarinnar og
læknasamtakanna um skipulag og
framkvæmd slíkrar starfsfræðslu
í samvinnu við þá aðila, sem
starfsfræðslu annast almennt í
landinu.
Það mun flestum ljóst, að ekki
verða gerðar róttækar breytingar
til úrbóta á kennsluháttum og fyr-
irkomulagi í læknadeild fyrr en
bætt verður úr hinni brýnu hús-
næðisþörf deildarinnar. Hér er um
slíkt stórmál að ræða, að því verða
ekki gerð nein viðhlítandi skil á
þessum vettvangi. Byggingar-
nefnd Læknadeildar hefur verið
til um árabil, en hver árangur hef-
ur orðið af starfi hennar, er mér
ókunnugt. Bygging svokallaðs
læknadeildarhúss var ofarlega, ef
ekki efst á blaði í byggingaáætlun
Háskólans í langan tíma. Ekki
bólar þó enn á neinum fram-
kvæmdum. Sá tvfekinnungur, sem
ríkt hefur í byggingamálum
Læknadeildarinnar hefur e. t. v.
verið til nokkurs trafala. Sam-
ræmd heildaráætlun hefur engin
legið fyrir, og stundum hefur gætt
þess misskilnings hjá aðilum, er
ekki voru málunum kunnugir, að
Læknadeildin væri aðeins sú starf-
semi, sem nú fer fram innan
veggja Háskólans (sbr. Lækna-
deildarhús). Háskólaspítalinn, þ.
e. a. s. Landspítalinn hlýtur að
verða miðdepill Læknadeildarinn-
ar. Það væri því eðlilegast, að sem
mestu af starfsemi hennar væri
búið starfssvið í sem nánustum
tengslum við Landspítalann. Mun
þetta og vera einróma álit pró-
fessora deildarinnar. Bygginga-
nefnd Landspítalans hefur nýlega
verið endurskipuð, og á nú sæti í
nefndinni fulltrúi frá Læknadeild-
inni, formlega kosinn af deildinni
sjálfri. Væri óskandi, að nefndinni
tækist innan tíðar að ganga frá
samræmdri byggingaráætlun fyrir
Læknadeild í heild. Mér sýnist það
augljóst mál, að í þeim áætlunum
verði gert ráð fyrir byggingu yfir
höfuðsafn læknisfræðilegra bóka
og tímarita. Vöntun á slíku lækna-
bókasafni hér stendur allri læknis-
mennt mjög fyrir þrifum, að ekki
sé talað um þróun vísindalegra
rannsókna á sviði læknisfræði.
Breytingar á kennslu og
kennsluformi er verkefni, sem ekki
er sérstaklega einskorðað við
Læknadeild Háskóla íslands, held-
ur er þetta eilífðarvandamál, sem
allir eiga við að glíma. Þörfin fyrir
breytingar og úrbætur er hins veg-
ar ekki alls staðar jafn brýn, en
hjá okkur má segja, að hún sé á
mörgum sviðum aðkallandi. Mál-
um þessum hefur víða verið mikill
gaumur gefinn undanfarið, og má
í því sambandi minna á eftirfar-
andi heimildir: Lákarutbildningen
i Norden: Skýrsla um ráðstefnu
læknaskólakennara á Norðurlönd-
um, sem haldin var í Helsingfors
3.—5. febrúar 1964. Skýrsla og
tillögur nefndar, sem skipuð var
til að rannsaka læknanám í Dan-
mörku og gera tillögur um breyt-
ingar, ef æskilegt þætti. Skýrsla
þessi birtist í Ugeskrift for læger
snemma á þessu ári. Skýrsla
World Health Organisation um
ráðstefnu, sem haldin var í Edin-
borg á árinu 1963. Einnig hefi ég
undir höndum skýrslu Bernard
Lennox, kennara í meinafræði við
háskólann í Glasgow, en hann var
útnefndur af The Association for
the Study of Medical Education,