Læknaneminn - 01.11.1965, Síða 44

LÆKNANEMINN
14
Ólafur Geirsson. aðstoðaryfirlœknir
IVIIIMNING
Það var dapurt starfslið á lyf-
læknisdeild Landspítalans að
morgni hins 22. júlí s. 1., en þá
nótt kom Ólafur heitinn Geirsson
þangað dauðvona og varð ekki
bjargað. Hlýtur flestum, jafnvel
æðrulausum iæknum, að bregða,
þegar starfsbróðir þeirra og félagi
fellur þannig í valinn fyrirvara-
laust á bezta aldri, og menn spyrja
sjálfa sig, hve lengi þeir megi
standa nær aðgerðalausir gagn-
vart ýmsum þeim sjúkdómum,
sem enn eru lítil eða engin tök á
að lækna. Ekki verður það lækna-
nemum síður umhugsunarefni,
hve mikils starf læknis krefst og
ævi hans er oft stutt.
Ólafur heitinn var fæddur hinn
27. maí 1909 og því aðeins liðlega
56 ára að aldri, er hann lézt. Varð
hann stúdent frá Menntaskólanum
í Reykjavík 1929, las síðan lækn-
isfræði við Háskóla íslands og
lauk þar prófi 1934. Dvaldist hann
eftir það í Danmörku við fram-
haldsnám, en réðst til berklayfir-
læknis 1939. Að Vífilsstaðahæli
var hann ráðinn aðstoðarlæknir
1942, og var þar aðstoðaryfir-
læknir hin síðari ár. Árið 1957 var
hann viðurkenndur sérfræðingur
í lyflækningum eftir tveggja ára
starf á lyflæknisdeild Landspítal-
ans, en sérfræðingur í berklalækn-
ingum var hann frá 1940. Enn-
fremur aflaði hann sér sérþekk-
ingar í blóðsegavörnum og var
brautryðjandi í þeirri grein á
Landspítalanum.
Kvæntur var Ólafur Erlu Egil-
son frá Hafnarfirði. Áttu þau
þrjú börn: Þórarin, héraðslækni á
Hvammstanga, Skúla, verkstæðis-
formann, og Elísabetu, gifta Olav
Paulsen, læknanema í Kaup-
mannahöfn.
Ólafur gegndi ýmsum trúnaðar-
störfum í þágu íslenzkra lækna-
samtaka. Til dæmis sat hann í rit-
stjórn Læknablaðsins lengst allra
lækna, eða 22 ár, enda ritfær vel;
þýddi m. a. úr dönsku „Manneldi
og heilsufar í Fornöld“ eftir próf.
Skúla Guðjónsson. Prófdómari
var hann við Hjúkrunarskóla Is-
lands og prófdómari í lyflæknis-
fræði við læknadeild Háskóla Is-
lands.
Minnisstæður ætti Ólafur að
vera yngri læknum og læknanem-