Læknaneminn - 01.06.1970, Síða 6

6
LÆKNANEMINN
starfa líkamans. Minnkun á starfs- skipti líkamans. Hjartabilun veld-
getu hjartans eða léleg afköst ur minnkun á glomerular filtration
þess hefir í för með sér aukinn og plasmarennsli í nýrum, aftur á
venuþrýsting, sem leiðir til vökva- móti er reabsorptionin í tubuli
myndunar, sem sé bjúgmyndunar. eðlileg. Þegar blóðmagnið, sem til
Greining bilunar í blóðrásarfœrum og bjúgs í blóðrásarkerfum*)
I. Bilun í blóðrásarfœrum.
A. Hjartabílun.
1. Bilun á hjartavöðva.
a) Frumorsakir (primerar).
1) Beinir hjartavöðvasjúkdómar (dystrophia mus-
cularis).
2) Hjartavöðvasjúkdómar af völdum efnaskiptasjúk-
dóma (hyperthyroidismus, hypothyroidismus,
beriberi).
3) Ónógt magn hjartavöðva (eftirstöðvar kransæða-
stíflu, hypoplasia, fibrosis, æxli).
b) Aðrar orsakir (sekunderar).
1) Hjartabilun af völdum skertrar samdráttarhæfni
(dysdynamic failure) hjartavöðvans (háþrýsting-
ur, aortalokugallar, míturleki).
2) Metaboliskar (skert kransæðablóðrás, langvarandi
lost, slævandi áhrif lyf ja eða eiturefna).
3) Bólgubreytingar í hjartavöðva.
2. Mekaniskar truflanir.
a) Aukin mótstaða gegn blóðstreymi.
b) Leki um hjartalokur, skammhlaup (shunts).
c) Samvextir í gollurshúsi.
d) Stífleiki (restriction) í hjartaþeli eða hjartavöðva.
e) Gúll í hjartavöðva (aneurysma).
B. Bilun á œðakerfi (perifert, ekki af hjartauppruna).
1) Minnkað aðstreymi blóðs til hjarta.
2) Aukin rýmd (capacity) œðakerfis.
3) Breytingar eða sjúkdómar í œðakerfi.
II. Aukið álag á œðakerfi.
A. Aukið blóðmagn.
B. Aukið aðstreymi (return) bláæðablóðs og/eða minnkuð mótstaða
í periferu œðakerfi.
Þá komum við að breytingum á nýrnanna berst, er minnkað, er
nýrnastarfseminni, sem hjarta- skiljanlegt, að þvagmagnið verði
bilunin veldur, en nýrun stjórna lítið, en aukning verður á natríum
mestu um vatns- og blóðsalta- og vatni í líkamanum.
*) Samantekt, dálítið breytt, eftir Hurst & Logue: The Heart, útg. McGraw-Hill.