Læknaneminn - 01.06.1970, Side 71

LÆKNANEMINN
61
Bylgja 5 sýnir sennilega fyrstu
hreyfingu framblöðkunnar í upp-
hafi samdráttar vinstri hallar.
Hreyfanleiki míturlokunnar er
síðan reiknaður út á ákveðinn
hátt. Dregin er hjálparlína milli
toppa, en önnur lárétt, sem sker
fyrri línuna í topp 4. og 5. bylgju,
og þá fæst hornið «, sem notað
er til reikninga á falli ritlínunnar
milli toppa 4. og 5. bylgju
(mm) á tímaeiningu (sek). Fall-
hraði línunnar í mm/sek = 50
mm/sek (hraði strimils) X tg a.
Einnig er hægt að lesa hraðann
beint af línuritinu (sjá framar).
Eðlilegur fallhraði línunnar er
70—150 mm/sek, en sé mítur-
lokuþröng til staðar, minnkar
hraðinn til muna eða í 10—80
mm/sek (mynd 8).
Alvarleg míturlokuþröng ...
Meðal míturlokuþröng ....
Væg míturlokuþröng ......
Með þessari aðferð er því mögu-
legt að mæla hreyfanleika mítur-
lokunnar. Ennfremur er hægt að
ákvarða, hversu mikið lokan er
kölkuð (sjá framar um ,,B-pres-
entation").
Rannsóknir, sem framkvæmdar
hafa verið undanfarin ár, sýna, að
nákvæmni aðferðarinnar er mikil.
Ef sjúklingar eru hins vegar mjög
feitir eða hafa lungnaþembu
(emphysema pulmonalis) og
pectus excavatum, reynist oft
erfitt að fá glöggt línurit af fram-
blöðkunni. Rétt er að minna á það
vandamál, sem vikið var að í fyrri
greininni, hve lítill hluti hjartans
liggur beint að brjóstholsveggn-
um.
Vökvi í goMurshússholi.
Oft reynist erfitt að greina á
röntgenmynd eða hjartalínuriti,
Mynd 8.
Á þessari mynd koma fram merki um
alvarleg míturlokaþröng.
... 10—30 mm/sek
... 26—49 mm/sek
... 40—79 mm/sek
hvort um er að ræða vökva í goll-
urshússholi eða stækkað, starfs-
bilað (decompenserað) hjarta.
Þess vegna er gripið til annarra,
rannsókna svo sem angiocardio-
grafíu, hjartaþræðingar og peri-
cardiocentesis, sem getur stofnað
sjúklingi í nokkra hættu. Það hef-
ur komið í Ijós, að hér má nota,
úthljóð með góðum árangri. Línu-
sjáraðferðin er eingöngu beitt við
þessar rannsóknir, með úthljóðs-
tíðni 2,25 millj. sveiflur/sek.
Kannanum er komið fyrir í 4.
eða 5. rifjabili, fast að bringu-
beini og beint þannig, að úthlióð-
in ná að falla homrétt á aftari
vegg hiartans (hluti vinstri
slegils). Á línusjánni koma fram
þrjú aðgreind útslög á grunnlín-
unni, sem stafa af endurkasti út-
hljóða frá br jóstveggnum (T),
framvegg hjartans eða slegla-
skipt (AW) og aftari vegg hjart-