Læknaneminn - 01.12.1976, Qupperneq 11

JoD -
Hx
ioo .
\oo -
\
LINURIT 1-1
\
\ \n DANARTÖLUR SVElNA VS MEYJA
\
V\
+NX.
’\+-
+-
* ^

•--ir.
t*o
t=l t=i
t-3
t=4- t*S
t=é
jöfnum. Nemur frávikið 13,5% f. sveina þetta iíma-
bil og 14,4% f. meyjar. Samanlagt fyrir drengi og
stúikur er frávikið 14,0% (sbr. línurit 1-2, kúrfu 1).
Með því að umbreyta línuriti 1-2, kúrfu 1 á þann hátt
sem lýst hefur verið (vide supra) fellur dánartalan
1961-’65 innan 5% markanna. Því teljum við gild
rök hníga að því að orsök hækkaðrar dánartölu ár-
anna 1961-65 sé tvíþætt: 1) Hár burðarmálsdauði
þess ár og þar sem burðarmálsdauðinn (þ. e. sá hluti
hans þar sem um er að ræða andlát í 1. viku) er
það stór hluti heildardánartölu 0-4 ára barna, er
þetta aðalorsökin. 2) Há dánartala v. mengisbólgu
þessi ár (vide indra).
6) Með því að nota áðurnefndar jöfnur má gera
spá yfir dánartölur sveina og meyja fyrir næsta eða
jafnvel næstu 5 ára tímabil. Þess ber þó að gæta að
jöfnur eins og þær sem við höfum sett fram þarf
jafnan að endurskoða er nýjar upplýsingar tiggja
fyrir. Einnig þarf að hafa í huga, að spáin verður
ónákvæmari því lengra sem spáð er fram í tímann.
Þó teljum við jöfnurnar hæfa það vel, að ef gildi
sem mæld verða fyrir næsta tímabil (1976-’S0) falla
utan 5% marka sé það athugunar vert, þar sem slík
spá getur ekki gert ráð fyrir ófyrirsjáanlegum far-
öldrum sem leitt gætu til hækkaðrar dánartölu. Spá-
in er því að fyrir árin 1976-80 verði dánartala
sveina 83/10.000 0-4 ára börn og dánartala meyja
56/10.000 0-4 ára börn.
III. A. ISurðarmtilsduuði
Um þetta efni er fjallað allýtarlega í „Fæðingar á
íslandi 1881-1972“4. Við höfum litlu við að bæta í
þessum efnum, þó höfum við viðbótartölur frá 1973
—’75, sjá línurit III, en það er unnið út töflu 1 (IX.
kafli).
Burðarmálsdauði er fundinn með því að taka
fjölda andvanafæddra barna og bæta við fjölda
barna sem látast á 1. viku, og er það staðlað m. t. t.
heildarfjölda fæddra. Tölur um burðarmálsdauða
LÆKNANEMINN
9