Læknaneminn - 01.10.1979, Blaðsíða 59

ráöstafanir. Sú varð þó raunin, að hann mátti fálma
sig sjálfur gegnum kakkþykka Afríku-nóttina og
sofna úti undir beru lofti í nánum félagsskap við
ýmís önnur dýr. Þessi smámisskilningur skýrðist
næsta morgun í skrifstofu læknanema, þar sem 6g
fékk aS vita aS stúdentaskipti viS Island hefðu alls
ekki staSiS til. ÞaS vakti litla hrifningu þegar ég
sagSist hafa bara gleymt staSfestingunni heima.
Súdanir eru vissulega hætt komnir í pappírsflóSi
því sem fylgir skriffinnskunni þar í landi, en þeir
eru hiklaust hjálpsamari og alúðlegri en annað fóik
sem ég þekki. Svo fór að lokum að ég fékk herbergi
í heimavistarblokk læknanema, þrjár máltiðir á dag
cg skírteini inn á hvaða sjúkrahús sem var. MáltíS-
irnar voru yfirleitt eins: BrauSstykki, volg sykruS
mjólk og egypskar baunir í eigin soði. Baununum
fylgdi sá óumdeilanlegi kostur aS þeim var hægt að
sleppa. Sat ég síðan kennslustundir í lyflæknisfræði,
sem fóru fram á eilítið arabíseraðri ensku, eins og
raunar öll önnur kennsla í deildinni. Enn hafa að-
eins tvær alþjóðlegar læknisfræðikennslubækur ver-
ið þýddar yfir á arabísku: Fysiologia Ganongs og
Medicin Harrisons.
Kennslan fannst mér oftast góð og stundum frá-
bær. Á kvöldin var gjarnan farið út á akút-móttöku-
deildir aðalsjúkrahússins, þar sem nokkuð óvenju-
legt andrúmsloft ríkir. Á medicinska skoðunarher
berginu, sem er ca. 4X5 m stórt, eru þrír sjúklingar
skoðaðir í senn á óhreinum bekkjunum, meðan þrír
Sofinar jarðhnetur þykja lostœti, heitir sá réttur „júl“. -
Fannst Islendingnum það réttnejni og leiddist mikifi afi hnet-
urnar skyldu ekki vera ristaðar afi hætti Ameríkumanna.
BorgarhFfi Suakin, sem er gjörsamlega hrunið þorp á tanga
nokkrum v'ð Rauðahajið. Aður var þetta mikilvœgur hyggfia-
kjarni sem nœrðist vel á viðskiptum og sjósamgöngum mefi-
an arabíska menningarveldið var og hét. Eftirlifandi íbúar
eru mjög tortryggnir og bitrir gagnvart afikomujólki. Þegar
ég jékk mér eitt sinn sundsprett í ylvolgum sjónum, undrafi-
ist ég nokkuð jólksjjöldann sem settist þegjandi í fjöruna
cg horjfii á. - Duginn eftir jrétti ég að í jjöruborðinu ifiar
allt aj barracuda, hákarli og eitraðri broddskötu!
aðrir eru hafðir til viðtals utar í herberginu. Sjúkl-
ingahópurinn sem bíður fyrir utan, lætur í sér heyra
með ýmsu móti, svo hann gleymist nú ekki. Vifturn-
ar í stoíunni hamast við að kæla loftið, en þeyta
samtímis lyfseðlum og öðrum mismikilvægum gögn-
um af borðum. Læknarnir eru allir súdanskir, vel
menntaðir og reyna sitt ítrasta. Þeir verða að treysta
á klínik og sína eigin dómgreind, því að peningar og
dýrar rannsóknir eru af skornum skammti. Meðferð
er af sömu sökum eins konservatíf og kostur er.
Á að giska annar hver sjúkl'ngur er með hita af
óþekktum uppruna. Hann fær 250 mg chloroquine-
fosfat i. v. og er endurmetinn eftir einn sólarbring
með tilliti til malaríu. Chloroquine-þolin malaría cr
meðhöndluð með langverkandi súlfonamíði ásamt
pyrimethamini, cerebral malaría með kínin inn-
rennsl' i. v. Malaría á þessum slóðum er nær alltaf
orsökuð af plasmodium falciparum, sem hefur mun
óreglulegri klínik og alvarlegri komplikationir held-
ur en p. ovale og p. vivax. Schistosoma-ormurinn er
í um 499< Súdana og um 96% af íbúum bestræktaða
svæðisins, Gezira, sem hefur ríkulega áveitu úr
Hvítu- og Bláu-Níl. Þessi jtarasít er 2 cm langur full-
vaxinn og býr um sig aðallega í þvagfærum (s.
læknaneminn
45